29 Απριλίου 1992: Ο δήμαρχος του Λος Άντζελες κηρύσσει την πόλη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εξαιτίας του κύματος βίας που ξέσπασε μετά την αθώωση τεσσάρων αστυνομικών, οι οποίοι κατηγορούνταν με αδιάσειστα στοιχεία ότι ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον μαύρο Ρόντνεϊ Κιγκ.
Οι ταραχές, που θα τερματιστούν μέρες αργότερα με την επέμβαση του στρατού και την απόφαση να επαναληφθεί η δίκη, αφήνουν στο Λος Άντζελες 63 νεκρούς και 2.383 τραυματίες.
Η βία όμως της άμεσης αντίδρασης ερχόταν από άλλα επίπεδα που δεν ήταν μόνο υπόθεση των μαύρων. Μήτε έκρυβαν μόνο φυλετικές διαφορές
Παρά την εμμονή των ΜΜΕ στη βία των μαύρων, μονάχα το 36% των συλληφθέντων ταραξιών ήταν Αφροαμερικανοί
Το ιστορικό
Στις 13 Μαρτίου 1991 τέσσερις λευκοί αστυνομικοί του Λος Άντζελες σταματούν τον Ρόντνεϊ Κινγκ για υπερβολική ταχύτητα και έπειτα από καταδίωξη τον απομακρύνουν βίαια από το αυτοκίνητό του και τον ακινητοποιούν, χτυπώντας τον με γκλομπ χωρίς έλεος, ενώ φαινόταν ότι δεν πρόβαλε αντίσταση και ήταν αδύνατον να διαφύγει.
Δεν ήξεραν όμως ότι κάποιος περαστικός βιντεοσκοπούσε τη σκηνή.
Οι αστυνομικοί συλλαμβάνονται για χρήση υπερβολικής βίας, ενώ ο Κινγκ κατηγορείται για αντίσταση και χρήση ναρκωτικών, κάτι όμως που δεν αποδείχθηκε ποτέ. Η προβολή αυτού του βίντεο συγκλόνισε όλο τον κόσμο και στάθηκε η αφορμή για το ξέσπασμα πολυήμερων και άγριων φυλετικών ταραχών στις φτωχές ανατολικές περιοχές του Λος Άντζελες.
Ο ίδιος ο Κινγκ, την τρίτη ημέρα των αιματηρών ταραχών, είχε εμφανιστεί στην τηλεόραση και είχε απευθύνει έκκληση για κοινωνική ειρήνη. Ένα χρόνο αργότερα, το δικαστήριο επιδίκασε στον Κινγκ αποζημίωση περίπου 3,8 εκατ. δολάρια ενώ στις 29 Απριλίου του 1992 οι τέσσερις αστυνομικοί που συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό του Ρόντνεϊ Κινγκ αθωώνονται, και η πόλη παραδίδεται στις φλόγες και τις λεηλασίες των εξεγερμένων.
Με τις δυνάμεις καταστολής ανήμπορες να διαχειριστούν την πρωτόγνωρη για τα αμερικανικά δεδομένα κατάσταση, το Λος Άντζελες γίνεται το επίκεντρο των τηλεοπτικών δεκτών όλου του κόσμου που παρακολουθεί μια μάχη που μαίνονταν για έξι συνεχόμενες μέρες.
Ο απολογισμός ήταν 63 νεκροί, χιλιάδες τραυματίες και συλληφθέντες καθώς και αναρίθμητοι εμπρησμοί και λεηλατημένα καταστήματα.
Στις 17 Ιουνίου 2012 ο 47χρονος Ρόντνεϊ Κινγκ βρέθηκε νεκρός από την αρραβωνιαστικιά του στον πάτο μιας πισίνας. Το όνομά του έγινε αναμφισβήτητα σε όλο τον κόσμο σύμβολο ενάντια στη ρατσιστική αστυνομική βία
Λος Άντζελες: Εξέγερση στην ανυπαρξία
Η εξέγερση στο Λος Άντζελες δεν ήταν φυλετική υπόθεση – άλλωστε οι ταραχές δεν ξέσπασαν μετά το συμβάν, αλλά ένα χρόνο μετά.
Ο ξυλοδαρμός του Ρόντνεϊ Κιγκ και η αθώωση των αστυνομικών ήταν μόνο η αφορμή για να βγουν στο δρόμο εκατοντάδες μετανάστες, που ζούσαν τη φρίκη της αυξανόμενης ανεργίας και των ανύπαρκτων οικονομικών ευκαιριών, σε μία πόλη όπου το ποσοστό του πληθυσμού που ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχιας αυξανόταν κατά μία εκατοστιαία μονάδα το χρόνο
Η εξέγερση στο Λος Άντζελες το 1992, δεν ήταν ένα απλό ξέσπασμα απέναντι σε μία άδικη δικαστική απόφαση, ούτε μια κραυγή οργής απέναντι στην εξουσία της αστυνομίας.
Ενδεχομένως να μην μπορούμε να της αποδώσουμε χαρακτηριστικά αστικού κοινωνικού κινήματος, αλλά σίγουρα τα αίτια του ξεσπάσματος αυτού του φαινομένου ήταν κατά βάση, χωρικά.
Η καταπίεση που ασκείται από το εχθρικό αστικό περιβάλλον, το αίσθημα της κοινωνικής απομόνωσης, η εικόνα της πόλης ως θύλακας κοινωνικής αδικίας σε συνδυασμό με κεντρικές αποφάσεις που εντείνουν τις ταξικές – φυλετικές διακρίσεις και τις δυνάμεις καταστολής που παίζουν ολοκληρωτικό ρόλο στη διαμόρφωση της δημόσιας σφαίρας του Λος Άντζελες, καλλιεργούν την ανάγκη, συνειδητή ή μη, για βίαια ξεσπάσματα και για δράσεις ανάκτησης ή άρνησης της πόλης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ταξίδι στο χρόνο – Τί έγινε σαν σήμερα στις 29 Απριλίου
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
