50α Δημήτρια - Παράσταση Αίματα από την Αργυρώ Χιώτη και την ομάδα Vasistas

Με χιούμορ, λοξή ματιά, σουρεαλισμό και οξυδέρκεια, ο Ευθύμης Φιλίππου και η Αργυρώ Χιώτη μιλούν για τις ανοιχτές πληγές του σύγχρονου ανθρώπου.

 

Ο συν-σεναριογράφος του «Κυνόδοντα» Ευθύμης Φιλίππου και η σκηνοθέτης Αργυρώ Χιώτη υπογράφουν μια παράλογη παράσταση-συναυλία γεμάτη παραδοξότητες και σκοτεινό χιούμορ που «ανοίγει» το 50ο Φεστιβάλ Δημητρίων στη Θεσσαλονίκη.

 

Μετά τη θριαμβευτική διεθνή αποδοχή του Κυνόδοντα, των Άλπεων και του The Lobster, ο σεναριογράφος των ταινιών που έκαναν κάποιους κριτικούς στο εξωτερικό να μιλήσουν για το New Weird Greek Cinema, γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο αποκλειστικά για τη διακεκριμένη ομάδα VASISTAS και τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Μια από τις πιο ξεχωριστές σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς, η Αργυρώ Χιώτη με τις εξαίσιες ατμόσφαιρες και την πάλλουσα θεατρικότητα, το παρουσιάζει σαν ένα πανκ ορατόριο για τις αγιάτρευτες πληγές μας. Μετά από την Αθήνα και το Παρίσι και λίγο πριν συνεχίσουν την πορεία τους στο εξωτερικό, τα Αίματα κάνουν μια στάση στη Θεσσαλονίκη, όπου θα ανοίξουν το 50ο Φεστιβάλ Δημητρίων για δύο μόνο παραστάσεις στις 28 & 29 Σεπτεμβρίου.

 

«Ο Δημήτρης Καλαφάτης, 40 περίπου ετών, σκίζει κατά λάθος το λαιμό του τον Ιούλιο του 1989». Ο ήρωας του Ευθύμη Φιλίππου, σαν άλλος Φιλοκτήτης, βλέπει την πληγή του να μην κλείνει, να κακοφορμίζει και να αφήνει τα αιμάτινα ίχνη της στα αντικείμενα και τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν: στο πουκάμισό του, στο μαξιλάρι του, στα σώματα της συζύγου και των παιδιών του. Γράφει γι’ αυτήν στον επιστήθιο φίλο του. Τα Αίματα, το πρώτο θεατρικό έργο του εξαιρετικού Έλληνα σεναριογράφου, είναι η αλληλογραφία των δύο ανδρών.

 

Γραμμένο με τη μορφή επιστολογραφίας, και διανθισμένο με χιούμορ, παραδοξότητες, παρανοϊκές ομιλίες πολιτικών και ονειροφαντασίες απλών θνητών, το έργο μεταμορφώνεται, με τη σκηνοθεσία της Αργυρώς Χιώτη, σε ένα πανκ ορατόριο, έμπλεο υπερρεαλισμού και κωμικής ευστροφίας. Η τολμηρή σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς με το ιδιοσυγκρασιακό ύφος εναγκαλίζεται εξίσου την αισθητική αφαίρεση και την εννοιολογική πύκνωση, την ποιητική ατμόσφαιρα και την πάλλουσα θεατρικότητα και επεξεργάζεται με νέους όρους την έννοια του Χορού της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, όπως και της χορικότητας. Το θέμα της «κοινότητας» και οι σχέσεις μεταξύ δημόσιου και προσωπικού χώρου, συλλογικής και ατομικής μνήμης, αστικής και προσωπικής συνείδησης διατρέχουν τις παραστάσεις της, οι οποίες μπορούν να περιγραφούν και ως χορογραφημένα tableaux vivants.

 

Για τα Αίματα, διαμορφώνει τη σκηνή σε ρινγκ, εντός του οποίου ενορχηστρώνει τις «κινούμενες εικόνες» μιας παράλογης παράστασης-συναυλίας: ενός ορατορίου σωμάτων και συναισθημάτων, ξέφρενων φαντασιώσεων και αποκαλυπτικών παραδοχών. Τα πρόσωπα της αλληλογραφίας ζωντανεύουν και μας προσκαλούν να γίνουμε μάρτυρες της πραγματικότητάς τους. Κάπως έτσι, το έργο γίνεται ένα μακροσκελές ερωτικό τραγούδι για την Ελλάδα της δεκαετίας του ’90, για τα προσωπικά και συλλογικά τραύματα και, εν τέλει, για το παράλογο του να ζεις σε έναν κόσμο στοιχειωμένο από τις ανοιχτές πληγές και τα ζωτικά ψεύδη.

 

Kείμενο: Ευθύμης Φιλίππου

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί:  Γιώργος Γάλλος, Ευθύμης Θέου, Ελένη Βεργέτη, Εύη Σαουλίδου, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αντώνης Αντωνόπουλος, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη

Μουσική: Jan Van de Engel

Σκηνικός χώρος: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Καλλιτεχνική συνεργάτης: Ariane Labed

Σύμβουλος Δραματουργίας: Χριστιάνα Γαλανοπούλου

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Δάφνη Κούτρα, Ματίνα Περγιουδάκη

Βοηθός Σκηνογράφου: Δάφνη Κούτρα

Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση

 

Διάρκεια παράστασης: 1ώρα και 15′ χωρίς διάλειμμα.

 

Σε κάθε παράσταση θα δίνονται 5 τιμής ένεκεν μονές προσκλήσεις σε ανέργους με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας, οι οποίες θα παραλαμβάνονται από τα γραφεία της Διεύθυνσης Πολιτισμού και Τουρισμού (Κουντουρίωτου 17, Λιμάνι, 4ος όροφος κ. Μαζοκοπάκη)