Η διεθνούς φήμης Ελληνίδα σοπράνο που μαζί με τον διακεκριμένο Ιταλό μαέστρο Francesco La Vecchia υποδέχεται η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης στο γκαλά όπερας στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Η Αλεξία Βουλγαρίδου έδωσε συνέντευξη στην Αναστασία Γρηγοριάδου και το περιοδικό CITY.
Μια σοπράνο τι πιστεύετε ότι χρειάζεται να προσέχει για μια σημαντική πορεία στην όπερα;
Να αποφεύγει τις καταχρήσεις, να κάνει σωστές επιλογές και να μη βιάζεται. Μιλάμε βέβαια για πολύχρονη πορεία, εννοώ ότι δεν αναφέρομαι στο πολύ συνηθισμένο φαινόμενο των τελευταίων χρόνων, όπου εμφανίζονται πολλοί «star» και μέσα σε 4 – 5 χρόνια εξαφανίζονται από τον ορίζοντα, έχοντας πολλές φορές καταστρέψει τη φωνή τους. Οι ανθρώπινες χορδές και γενικά το «φωνητικό», ας το πούμε, εργαλείο είναι ευαίσθητο. Θέλει να το χρησιμοποιούμε με μέτρο και να το φροντίζουμε ως κάτι πολύτιμο.
Ποιες συνεργασίες υπήρξαν σταθμοί στη μέχρι τώρα καριέρα σας;
Ο πρώτος σημαντικό σταθμός στην καριέρα μου ήταν η όπερα «La Boheme» στο Bregenz, με τον διάσημο τενόρο Rollando Villazon στο πλευρό μου. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Στην πορεία μου μετά, όλα ήταν κατά κάποιο τρόπο σημαντικά, αποτελούσαν κρίκους σε μια αλυσίδα. Όλα βοήθησαν στο να βρεθώ εδώ που είμαι. Στιγμές ανεπανάληπτες και σημαδιακές, όπως η συνεργασία μου, πρόσφατα, με τον Marcello Alvarez, τους Μαέστρους Sr Colin Davis, Riccardo Muti, Lorin Maazel, Zubin Mehta και επίσης τον υπέροχο Marcello Viotti, που χάθηκε τόσο νέος. Προβάραμε, θυμάμαι, την όπερα «Manon» στο Μόναχο και σε μια πρόβα με ορχήστρα, εγώ και ο τενόρος, Jose Bros, είδαμε ότι ο μαέστρος άλλαξε μορφή… το κακό είχε ήδη γίνει. Επιμελής όπως ήταν, φρόντισε, παρ’ ότι ήταν φανερό πια στην όψη του ότι είχε συμβεί κάτι τραγικό, τελείωσε την πρόβα και πήγε μόνος του στο νοσοκομείο. Ήταν η τελευταία φορά που είδα το μαέστρο… αργότερα μας ειδοποίησαν ότι υπέκυψε σε βαρύ εγκεφαλικό… Η ζωή και η καριέρα που κάνω είναι γεμάτη από τέτοιες μικρές «θυσίες». Κάθε καλλιτέχνης, έχει ίσως κάποιες φορές σημαντικά προβλήματα. Προβλήματα υγείας ή άλλα προσωπικά, ή της οικογένειάς του. Παρ’ όλα αυτά βαδίζει στο παλκοσένικο και αφήνει πίσω του στο καμαρίνι κάθε τι προσωπικό. Για μερικές ώρες είναι εκεί για να υπηρετήσει ουσιαστικά το κοινό του.
Έχει ιδιαίτερη σημασία προσωπικά για σας, η εμφάνισή σας στην περίφημη Σκάλα (Scala di Milano);
Υπήρξε μεγάλος σταθμός στην καριέρα μου το ντεμπούτο μου στην «ιερή» Σκάλα. Όταν πάτησα το πόδι μου στη σκηνή σκέφτηκα πως έφτασα εκεί που ήθελα. Για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταξίωση για έναν τραγουδιστή. Ναι, σημαντικότατο το Λονδίνο (Covent Garden), ναι η Metropolitan Opera στη Ν. Υόρκη, όμως η Σκάλα και η τεράστια επιτυχία που είχα στο κοινό ήταν για μένα το στεφάνι της δάφνης.
Από τη σκηνή και τις ηχογραφήσεις για δίσκο, έχοντας την εμπειρία και των δύο, τι προτιμάτε;
Φυσικά τη σκηνή!
Ζώντας και δουλεύοντας στο εξωτερικό βλέπετε να αλλάζουν οι συνθήκες στο χώρο της όπερας, εξαιτίας της κρίσης, περικοπών ή άλλων νέων δεδομένων;
Η οικονομική κρίση επηρεάζει τα τελευταία χρόνια το χώρο μας. Τα θέατρα προσπαθούν να μειώσουν όσο μπορούν το κόστος των παραγωγών. Έτσι, υπάρχει μείωση του κασέ, κατά 10 με 20 τοις εκατό σε πολλά ευρωπαϊκά θέατρα. Επίσης, όσον αφορά τις σκηνοθεσίες είναι συχνότερο πια το φαινόμενο της «ενοικίασης» μιας ήδη στημένης παραγωγής. Και βέβαια, ενώ μειώνεται η προσφορά εργασίας, αυξάνονται οι τραγουδιστές! Ακούω συχνά από συναδέλφους που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους να μου περιγράφουν καταστάσεις όπου για μιαν ακρόαση περιμένουν πάνω από εκατό άτομα. Και οι απαιτήσεις σήμερα δεν περιορίζονται στις φωνητικές μόνο επιδόσεις. Οι σκηνοθέτες και οι διευθυντές θεάτρων απαιτούν πλέον την τελειότητα και στην εμφάνιση. Ζητούν τα πάντα.
info:
Η Κ.Ο.Θ. και η σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου στο Μέγαρο Μουσικής
25ης Μαρτίου & Παραλία, Τ: 2310 895938-9
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου, ώρα 21:00
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
