Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στα πλούσια προάστια του Παρισιού στην περιοχή του Sceaux, παιδί χωρισμένων γονιών, απείθαρχος επαναστάτης, διαρκώς ”διωγμένος” από τα σχολεία που φοιτούσε, ο Αλέν Ντελόν αποτελεί έναν ηθοποιό, μοναδικής ομορφιάς, σύμβολο της εποχής του.
Μέτα από δύσκολα παιδικά χρόνια, εντάχθηκε στο γαλλικό ναυτικό σε ηλικία 17 ετών και υπηρέτησε ως πεζοναύτης στον πρώτο πόλεμο της Ινδοκίνας, όπου συμμετείχε σε σκληρές μάχες.
«Εκείνοι χώρισαν, ξανάφτιαξαν τη ζωή τους, έκαναν άλλα παιδιά κι εγώ ζούσα με παραμάνες, σαν ορφανό. Ποτέ δεν ξαναείδα τους γονείς μου μαζί. Ο πατέρας μου από τη μια μεριά, η μητέρα μου από την άλλη, ο καθένας στη δική του όχθη. Κι εγώ ένα νησί, στη μέση. Μόνος….»
Γυρνώντας πίσω στη Γαλλία, έκανε διάφορα μικρά και αδιάφορα επαγγέλματα, ιδιαίτερα αυτό του αχθοφόρου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, προέβη σε πολλές γνωριμίες μεταξύ των οποίων και αυτή με τον γάλλο ηθοποιό Ζαν Κλοντ Μπριαλί, στη συνοικία Saint German des Prés που του άνοιξε τις πόρτες της τέχνης, προσκαλώντας τον στο φεστιβάλ των Καννών. Η εξαιρετικά σπάνια ομορφιά του, τον οδηγεί στον κόσμο του κινηματογράφου, ακόμα και χωρίς ιδιαίτερη κατάρτιση στην ηθοποιία.
Ανακαλύφθηκε από έναν «ανιχνευτή» ταλέντων κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών το 1957, όπου το αγγελικό του πρόσωπο σε συνδυασμό με τη σωματική του διάπλαση, έκλεψαν τις εντυπώσεις. Στη συνέχεια πήγε στη Ρώμη για μία ακρόαση, η οποία απεδείχθη τόσο καλή, που του προσφέρθηκε επταετές συμβόλαιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, ο Γάλλος γόης αρνήθηκε την πρόταση αυτή όταν ο Yves Allégret του πρότεινε τον πρώτο του ρόλο σε ηλικία 22 ετών, στο ”Quand la femme s’en mêle”.
«Στην πρώτη μου ταινία, το “Quand la femme s’en mêle” δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να κάνω. Ο Allégret, μου έριξε μια ματιά και μου είπε: «Άκουσέ με Alain: μίλα όπως μου μιλάς, Κοίταξε όπως με κοιτάζεις, Άκουσε όπως με ακούς. Μην παίζεις. Ζήσε». Αυτό άλλαξε τα πάντα. Χωρίς αυτή την κουβέντα, δεν θα είχα κάνει την καριέρα που έκανα….»
Την επόμενη χρονιά, γνώρισε στα γυρίσματα της ”Christine” τη νεαρή σταρ Ρόμι Σνάιντερ. Ήταν η αρχή ενός κεραυνοβόλου έρωτα και μιας πενταετούς σχέσης κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας του παγκόσμιου τύπου της εποχής.
Ο Αλέν Ντελόν αναδείχθηκε σε αστέρα του κινηματογράφου τη δεκαετία του 1960 με έναυσμα την ταινία ”Plein soleil”, μια μεταφορά του μυθιστορήματος «Monsieur Ripley» της Patricia Highsmith (Πατρίσια Χάισμιθ), υπό τη διεύθυνση του René Clément. Συνέχισε την επόμενη χρονιά με την ταινία ”Rocco et ses frères” του Luchino Visconti, ο οποίος κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας. Ο Ιταλός σκηνοθέτης τον ξαναβρίσκει το 1963 για την ταινία “The Cheetah“, όπου ο Ντελόν παίζει μαζί με τον Burt Lancaster και την Claudia Cardinale.
Ο Alain Delon δεν σταμάτησε ποτέ να συνεργάζεται με διάσημους σκηνοθέτες όπως τον Henri Verneuil στο ‘‘Melodie en sous-sol” το 1963, τον René Clément, ο οποίος σκηνοθέτησε τον ηθοποιό τέσσερις φορές, ή ακόμα και τον Jean-Pierre Melville, που τον σκηνοθέτησε στο “Le Samourai” το 1968.
Η αυγή της δεκαετίας του ’70 βρίσκει τον Alain Delon ως φημισμένο ηθοποιό αλλά και ως παραγωγό. Κάνοντας το ντεμπούτο του για πρώτη φορά το 1964 με το ‘‘L’Insoumis”, ασχολήθηκε εντατικά με την παραγωγή το 1968, δημιουργώντας 26 ταινίες, από τον ”Jeff Borsalino” που συμπρωταγωνιστεί μαζί με τον Jean-Paul Belmondo (Ζαν Πολ Μπελμοντό) μέχρι το ”Deux hommes dans la ville”. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας, δύο βασικές πτυχές του χαρακτήρα του Ντελόν βγήκαν στην επιφάνεια: ο φετιχισμός της ένδυσης (καπέλο και αδιάβροχο) και ο επαγγελματισμός του.
Το 1981, δοκίμασε τις δυνάμεις του στη σκηνοθεσία για πρώτη φορά στο έργο ”Pour la peau d’un flic”, συστήνοντας στο κοινό τη νεαρή τότε Anne Parillaud, αλλά γρήγορα επέστρεψε στη μεγάλη του αγάπη, την ηθοποιία. Βραβεύτηκε με το Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού για την ερμηνεία του στο ”Notre Histoire”, του Bertrand Blier, το 1985. Την ίδια χρονιά, επέστρεψε στον κινηματογράφο δράσης με το ”Parole de flic”, όπου έπαιξε δίπλα στον Jacque peren (Ζακ Περέν).
Στη δεκαετία του ’90 τον βρίσκουμε σε πιο ασυνήθιστα έργα, όπως το ”Dancing machine”, όπου υποδύεται έναν δάσκαλο χορού, το ‘‘Le Retour de Casanova” που υποδύεται έναν γερασμένο Βενετό σαγηνευτή ή το ”Le Jour et la nuit’. Το 1998, μετά από περισσότερα από τριάντα χρόνια, ξαναβρέθηκε με τον συμπρωταγωνιστή του από το Borsalino, Jean-Paul Belmondo και μαζί με τη Vanessa Paradis, γυρίσανε το ”Une chance sur deux”, μια κωμωδία με δυο δυναμικούς 60ρηδες που διεκδικούν την πατρότητα μιας 20χρονης κοπέλας.
Το 1999, ο Αλέν Ντελόν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τον κόσμο του κινηματογράφου, αλλά γρήγορα έβαλε τέλος στην απόφασή του εμφανιζόμενος στο ”Les acteurs” την επόμενη χρονιά. Το 2008 έκανε τη μεγάλη του επιστροφή στις οθόνες ως Ιούλιος Καίσαρας στον ”Astérix aux jeux olympiques” Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (2008)
O γάλλος γόης μετά από τη συμμετοχή του σε μια ρωσική ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο “S Novym godom, mamy” , αφοσιώνεται στο θέατρο! Το 2019, το Φεστιβάλ των Καννών του αποτίει φόρο τιμής με τον Τιμητικό Φοίνικα για ολόκληρη την καριέρα του.
«Οι γυναίκες είχαν όλες εμμονή μαζί μου»
Ο Αλέν Ντελόν με την αλέγκρο φινέτσα του και την ακαταμάχητη γοητεία των ματιών του, έκανε θραύση στις πιο όμορφες γυναίκες του κινηματογράφου και όχι μόνο. Υπήρξε ένας από τους ωραιότερους και πιο γοητευτικούς άντρες της εποχής του. Όλες οι γυναίκες τον ερωτεύονταν και εκείνος τις “άλλαζε” σαν τα πουκάμισα…
Η θυελλώδης και δύσκολη σχέση του με τη Ρόμι Σνάιντερ είναι παγκοσμίως γνωστή. Για λίγο καιρό ζουν τον μεγάλο έρωτά τους. Εκείνος τη φωνάζει “ma puppelle”- κουκλίτσα μου κι εκείνη τον αποκαλεί πειρακτικά “grandpa”- παππού.
“Η Ρόμι, προερχόταν από μια κοινωνική τάξη που μισώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Δεν ήταν βέβαια δικό της σφάλμα. Μέσα σε πέντε χρόνια δεν κατάφερα να απαλείψω τίποτα απ’όλα αυτά που της είχαν εντυπωθεί τα 20 χρόνια της προηγούμενης ζωής της. Στη ουσία ζούσα με δυό γυναίκες. Με την μία ήμουν τρελά ερωτευμένος. Τη δεύτερη, την απεχθανόμουν το ίδιο έντονα…”
Ο Αλέν μπορεί να την αγαπά αλλά δεν αντέχει τη μονογαμία. Οι καβγάδες μεταξύ τους είναι έντονοι πια…Η Ρόμι Σνάιντερ και ο Αλέν Ντελόν θα ζήσουν μια παθιασμένη ιστορία, θα αρραβωνιαστούν το 1959, χωρίς να παντρευτούν ποτέ και θα χωρίζουν οριστικά το 1963 με τη Ναταλί Μπαρτελεμί, να έχει ήδη μπει στη ζωή του Αλέν. Μάλιστα το 1962 διατηρούσε παράλληλη ερωτική σχέση και με τη μούσα του Άντι Γουόρχολ, Nico. Η Nico γέννησε ένα αγόρι, τον Αρι Μπουλόν, που ο Αλέν Ντελόν δεν αναγνώρισε ποτέ ως γιο του.
Όταν η Ρόμι φεύγει από τη ζωή από αλκοόλ και βαρβιτουρικά μην μπορώντας να αντέξει τον θάνατο του γιου της, την αποχαιρετά με ένα σπαρακτικό γράμμα στο Paris Match: “Μa Puppelé, σε κοιτώ ξανά και ξανά. Θέλω τα μάτια μου να σε χορτάσουν, να σου πω ξανά και ξανά πως ποτέ δεν ήσουν πιο όμορφη, πιο γαλήνια. Ξεκουράσου. Είμαι εδώ. Έμαθα λίγα γερμανικά μαζί σου. Ichliebedich. Σ’αγαπώ. Σ’αγαπώ ma Puppelé.”
Ρόμι Σνάιντερ: Η βασανισμένη ζωή, Ο Αλέν Ντελόν και το τραγικό φινάλε
Στα 76 του χρόνια, ο Αλέν Ντελόν, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στην Corriere della Sera, αποκαλύπτει… “Δεν μπορώ να δω την ταινία ‘Πισίνα’. Με πονάει πολύ”…”Λυπάμαι που δεν την παντρεύτηκα ποτέ”
Πολύ γνωστή είναι και η δεκαπενταετής ιστορία του με τη Μιρέιγ Νταρκ, με την οποία χώρισαν αλλά διατήρησαν τις καλές τους σχέσεις.
Ο Alain Delon πήρε αυτή την απόφαση απέναντι στο σύμβολο του σεξ της δεκαετίας του 1960, για ένα και μόνο λόγο, τον οποίο είχε αναφέρει στο πρόγραμμα Thé ou Café στο France 5 “Δεν ξέρω αν γνωρίζετε γιατί αφήσαμε ο ένας τον άλλον, η αλήθεια, με τη Μιρέιγ. είναι ότι χωρίσαμε επειδή δεν μπορούσε να κάνει παιδιά», είπε.
O Γάλλος ηθοποιός, αδιόρθωτος γυναικάς, είχε μια ιστορία αγάπης και με την Αιγύπτια τραγουδίστρια Δαλιδά. Γνωρίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ΄50. Οι δυο τους δεν είναι ακόμη γνωστοί, ονειρεύονται τη δόξα και κάνουν δουλειές του ”ποδαριού”. Η σχέση τους ξεκινά δέκα χρόνια αργότερα, όταν και οι δυό πλέον περπατούν το μονοπάτι της επαγγελματικής τους επιτυχίας. Στο βιβλίο του ”Οι γυναίκες της ζωής μου”, ο ηθοποιός θα εκμυστηρευτεί:
Ήρθε από τη Μέση Ανατολή με μόνο αποσκευή τον τίτλο της Μις Αίγυπτος το 1954 (…) Δέκα χρόνια αργότερα, είχε γίνει Δαλιδά κι εγώ, Ντελόν.
Το 1964 παντρεύεται την Ναταλί Μπαρτελεμί και λίγες εβδομάδες αργότερα αποκτούν τον γιο τους Άντονι. Ο γάμος με τη Ναταλί έληξε το 1968. Η Ναταλί, η μοναδική γυναίκα που είχε παντρευτεί, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στις 22 Ιανουαρίου του 2021 μετά από μια σύντομη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 79 ετών.
Ο Ντελόν είχε έναν ακόμη μεγάλο έρωτα με την Rosalie van Breemen, μοντέλο από την Ολλανδία με την οποία γνωρίστηκε στα γυρίσματα του βίντεο κλιπ για το τραγούδι του “Comme au cinéma” το 1987.
Απέκτησαν δυο παιδιά τον Αλέν Φαμπιέν και την Ανούσκα. Χωρίζουν τον Οκτώβριο του 2002 -είναι η μοναδική φορά μάλιστα που μια γυναίκα τον αφήνει πρώτη.
Η μοναχοκόρη του Ντελόν, Ανούσκα, είναι ίσως η μεγαλύτερη αδυναμία του ηθοποιού. Οι δυο τους έχουν παίξει μαζί στην τηλεόραση και επι σκηνής σε μια από τος τελευταίες εμφανίσεις του Ντελόν το 2011.
Είναι σήμερα η μόνη γυναίκα στη ζωή του ηθοποιού που έχει αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια στο σπίτι του στην Ελβετία. Με βεβαρημένη την υγεία του έπειτα από δύο εγκεφαλικά επεισόδια ο 86χρονος ηθοποιός έχει αφήσει να γίνει γνωστό ότι επιθυμεί να δώσει τέλος στη ζωή του υποβοηθούμενος από την επιστήμη.
Ξέρω ότι θα αφήσω αυτό τον κόσμο, χωρίς λύπη
Δεν φοβάται τον θάνατο. «Η ζωή δεν έχει πια να μου φέρει πολλά. Ξέρω τα πάντα, τα έχω δει όλα, μα πάνω απ’όλα μισώ αυτή την εποχή, με κάνει και ξερνάω», δήλωσε στο Paris Match. «Ξέρω ότι θα αφήσω αυτό τον κόσμο, χωρίς λύπη…»
Διαβάστε επίσης
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
