Αναστάσιος-Μάριος Μιχαηλίδης: ευελπιστώ να σταματήσουμε να είμαστε απλοί θεατές των γεγονότων

Αναστάσιος-Μάριος Μιχαηλίδης: «Η “Aνεκπλήρωτη ζωή” είναι όλα εκείνα που κρύβει η ψυχή και δεν έχει το θάρρος να εκφράσει»

Αναστάσιος-Μάριος Μιχαηλίδης | Συνέντευξη για το βιβλίο του «Ανεκπλήρωτη ζωή»

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Παρέμβαση το βιβλίο του Αναστάσιου-Μάριου Μιχαηλίδη με τίτλο: «Ανεκπλήρωτη ζωή». Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή τριάντα δύο ποιημάτων μικρής έκτασης, αποστάγματα των σκέψεων του πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού τους περί ζωής. Μέσα από το υποβλητικό σκηνικό κάθε ποιήματος ο συγγραφέας βρίσκει έναν ευρηματικό τρόπο να μιλήσει για την ύπαρξη και τα ερωτήματα γύρω απ’ αυτή, συμπαρασύροντας και μας στην αναζήτηση των απαντήσεών τους.

– Έντονο το υπαρξιακό ηχόχρωμα της πρώτης σας ποιητικής συλλογής «Ανεκπλήρωτη ζωή», με μία αίσθηση του ημιτελούς· πώς θα την χαρακτηρίζατε εσείς; Υπάρχουν, θα λέγατε, κάποια μοτίβα στην ποιητική σας γραφή;

Η ποιητική συλλογή πέρα από θέματα της καθημερινής ζωής, μιλάει για τη δύναμη και την ομορφιά της γυναικείας φύσης. Μέσα από το βιβλίο είχα την ευκαιρία να μιλήσω για πράγματα, τα οποία στη διάρκεια της ζωής μου δε θα τολμούσα ποτέ να τα αναφέρω. Ήθελα να ασχοληθώ με τον κόσμο, την ασχήμια και την ομορφιά του, δίχως, όμως, να αποτελώ μέρος του. Η συγγραφή ήταν μια διέξοδος διαφυγής από την πραγματικότητα. Πιστεύω πως όσο όμορφη κι αν είναι η ζωή κάποιου πάντα θα αναζητά μια διέξοδο από αυτή, για να δει πώς είναι να ζει και με έναν διαφορετικό τρόπο, πέρα από αυτόν που ήδη γνωρίζει. Η αλήθεια είναι πως δεν χρησιμοποίησα κάποια συγκεκριμένα μοτίβα στη γραφή μου. Εκείνο που προσπάθησα ήταν να μη φαίνεται η ποίησή μου ψεύτικη και επιτηδευμένη. Όσον αφορά την αίσθηση του ημιτελούς, πράγματι υπάρχει σε μερικά από τα ποιήματα μου. Συγκεκριμένα στο ποίημα «Το τραγούδι της πόρνης» εμπνεύστηκα από το θεατρικό είδος που ονομάζεται «Forum», στο οποίο συμμετέχει το κοινό και μπορεί να παρέμβει οποιαδήποτε στιγμή και να αλλάξει μια σκηνή του έργου. Με αντίστοιχο τρόπο, στο «Τραγούδι της πόρνης» ήθελα ο αναγνώστης να σκεφτεί ένα δικό του τέλος και να γίνει μέρος της ιστορίας. Με αυτόν τον τρόπο ευελπιστώ να σταματήσουμε να είμαστε απλοί θεατές των γεγονότων.

– Αναφέρετε πως «μια στάλα της “Ανεκπλήρωτης ζωής” μπορεί να κάνει τη διαφορά»· πώς μπορεί να γίνει αυτό; Είναι αυτό ένα από τα μηνύματα που θα θέλατε να περάσετε στο αναγνωστικό κοινό;

Σε κάθε ποίημα που έγραφα υπήρχε πάντοτε η φράση που είχε πει ο μεγάλος ποιητής Πάμπλο Νερούδα: «Η ποίηση είναι για αυτούς που την έχουν ανάγκη, όχι για αυτούς που τη γράφουν». Η «Ανεκπλήρωτη Ζωή», λοιπόν, είναι ένα βιβλίο για να κρατάει συντροφιά και να δίνει δύναμη σε όσους το χρειάζονται, είναι όλα εκείνα που κρύβει η ψυχή και δεν έχει το θάρρος να τα εκφράσει. Αυτό ακριβώς είναι και το μήνυμα που ήθελα να περάσω στο αναγνωστικό κοινό, ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος, και στη συγκεκριμένη περίπτωση μια μικρή στάλα από την «Ανεκπλήρωτη Ζωή», που θα μιλήσει για αυτούς όταν εκείνοι φοβούνται και δεν τολμούν.

– Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στη γραφή; Έχετε ασχοληθεί και με τη δημιουργική γραφή· πόσο, πιστεύετε, βοηθάει στο να εξελιχθεί η συγγραφική φλέβα κάποιου;

Το γράψιμο μου δημιουργεί ψυχική ηρεμία και γαλήνη. Πριν γράψω οτιδήποτε φροντίζω να βρίσκομαι σε ψυχολογική ισορροπία. Δε βιάστηκα ποτέ να γράψω κάτι, κι αυτό είναι που με γοητεύει στη γραφή, ότι ο χρόνος είναι φίλος μου κι όχι εχθρός. Επίσης, μέσα από τη γραφή μπορούσα να δημιουργώ δικούς μου κόσμους και ιστορίες, να έχω μια αυθεντικότητα ως άνθρωπος. Σχετικά με το αν βοηθάει να εξελιχθεί η συγγραφική φλέβα κάποιου, πιστεύω πως το πιο σημαντικό στοιχείο για τη δημιουργική γραφή είναι η επαφή με τα βιβλία. Αυτό θα συμβάλλει στο να γνωρίσει με ήπιο τρόπο τη λογοτεχνία και ίσως να την αγαπήσει και να θελήσει να ενταχθεί και αυτός σε αυτόν τον μαγικό και συνάμα δύσκολο κόσμο.

– Από την προηγούμενη γενιά ποιητών και πεζογράφων επισημαίνεται πόση αξία έχει το «χορτάρι να συνεχίσει να ανθίζει»· νιώθετε πως οι νέοι άνθρωποι σήμερα, όντας ένας από αυτούς, είναι δημιουργικοί και εμπνευσμένοι; Μπορούν να συνεχίσουν να δίνουν εξαιρετικά δείγματα γραφής, όπως οι παλαιότεροι;

Ως νέος άνθρωπος πιστεύω πως υπάρχει έντονο το αίσθημα της δημιουργικότητας και της θέλησης φτιάξουν πράγματα από την αρχή, να δημιουργήσουν όμορφες καταστάσεις . Ωστόσο δεν θεωρώ συνετό να υπάρχει σύγκριση της νέας γενιάς καλλιτεχνών με τις παλαιότερες. Δεν είναι ωφέλιμο να ψάχνουμε να βρούμε τον νέο Σεφέρη ή τον νέο Ρίτσο, αυτοί οι μεγάλοι ποιητές ήταν μοναδικοί στο είδος τους και είναι άδικο για τους νέους καλλιτέχνες να συγκρίνονται με τους παλαιότερους. Εξάλλου, η ποίηση κάθε συγγραφέα είναι μοναδική.

– Τι θα περιλαμβάνει η επόμενη συγγραφική σας απόπειρα; Θα υπάρξει;

Αυτή την περίοδο ασχολούμαι με τον τομέα των βιβλιοκριτικών. Έχουν ήδη δημοσιευθεί δύο βιβλιοκρισίες μου στο περιοδικό «Αυτολεξεί» για το έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ «Τρικυμία» από τις Εκδόσεις Νεφέλη και στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για το βιβλίο του Αντώνη Χαριστού «Αγία Οικογένεια» από τις Εκδόσεις Γράφημα. Σε επόμενη απόπειρα γραφής θα ήθελα να ετοιμάσω μια συλλογή διηγημάτων. Ωστόσο, όπως είπα και σε προηγούμενη ερώτηση, προέχει η καλή ψυχολογία, αν υπάρχει καλή ψυχολογία· αν υπάρχει καλή ψυχολογία, θα υπάρξουν και νέες συγγραφικές απόπειρες.

Συνέντευξη στη Φιλιώ Μπτούρη