Βασικά δεν έχω κέφι. Για τίποτα. Είναι γκρίζος ο ουρανός, είναι γκρίζα και η θάλασσα, βρωμάει κιόλας, που να το βρω το κέφι μου λες;
Στην οθόνη του υπολογιστή απέναντι κοιτάζω μια σελίδα του word που πρέπει να γεμίσει και στην δική μου πλευρά ένα άδειο μυαλό που αδυνατεί να γεννήσει οτιδήποτε! Άμα της κάνω τα γλυκά μάτια λες να γραφτεί μόνη της;;;
Έχει κρυώσει ο καφές μου αλλά βαριέμαι να φτιάξω άλλον. Θα τον πιω κρύο , δε βαριέσαι…
Στο μυαλό μου έρχονται οι χορευτές των Alvin Ailey που είδα χτες στο Μέγαρο ( άνευ παίδαρου, αμάν πια όλοι την ίδια κρυάδα σκεφτήκατε). Πάντα με εντυπωσίαζαν οι αθλητές , οι χορευτές και γενικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έβαζαν τέλος πάντων έναν στόχο ( πιο υψηλό από το δε θα ψωνίσω άλλο ζευγάρι παπούτσια αυτή τη σεζόν, πρέπει να καταλάβω πως δεν είμαι σαρανταποδαρούσα) , η εκπλήρωση του οποίου απαιτούσε πειθαρχεία , υπομονή και επιμονή ( το να απέχεις από το γύρο είναι μεγάλη θυσία αλλά δε θα κάνω ποτέ διπλό τόλουπ ή ζετέ και σασέ ακόμα και αν δεν ξαναφάω γύρο στη ζωή μου) και κοπιάζουν , στερούνται και υποβάλλουν το εαυτό τους σε πολλούς κόπους μέχρι να κατακτήσουν το όνειρο τους.
Δεν είναι όμως όλοι οι άνθρωποι μαχητές. Κάποιοι έχουν μάθει να επιμένουν, άλλοι να τα παρατάνε και άλλοι να βάζουν τρίτους να κάνουν τις δικές τους δουλειές. Νομίζω όμως πως η επιτυχία ή και η αποτυχία αντίστοιχα ξεκινάει από το μυαλό. Αν σκέφτεσαι πως ξεκινάς και κατά πάσα πιθανότητα θα κάνεις μια τρύπα στο νερό, ε ναι , θα συμβεί και θα αποτύχεις και παταγωδώς.
Αν όμως χαμογελάσεις πλατιά στον εαυτό σου στον καθρέφτη και αποφασίσεις πως θα βάλεις τα δυνατά σου για να τα καταφέρεις και θα δώσεις το μάξιμουμ των δυνατοτήτων σου , τότε ναι, μάλλον θα έχουμε νικητή και μάντεψε ποιος θα είναι. Δε σου λέω πως αν θες κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί και λοιπές αλχημείες. Σου λέω πως η προσπάθεια και η επιμονή είναι μέσα να κατακτήσεις τις κορυφές που λαχταράς.
Είναι απίστευτη η ικανοποίηση που νιώθεις όταν καταφέρνεις κάτι. Θυμάμαι ακόμα πόσο χάρηκα όταν πήρα πρώτη φορά δέκα στο πανεπιστήμιο, όταν μου έκατσε ένας γκόμενος που είχα βάλει στο μάτι καιρό και όταν έχασα μερικά κιλά που μου χαλούσαν τη διάθεση. Θ α μου πεις σιγά το Έβερεστ που ανέβηκες μαντάμ και θα σου πω κι εγώ περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Ο καθένας με τον πόνο του λέει ο σοφός λαός. Εγώ αυτούς τους νταλγκάδες είχα . Πλέον έχω και τα λεφτά που τελειώνουν πριν τελειώσει ο μήνας αλλά ευτυχώς έχω μεγάλο στοκ σε παπούτσια και ρούχα οπότε θα ψωνίσω ξανά όταν βγούμε απ την κρίση!
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως τελικά τίποτα στη ζωή δεν έρχεται εύκολα. Για όλα πρέπει να κάνεις έναν μικρό ή μεγάλο αγώνα. Πρέπει να δώσεις μάχες και να ζήσεις θριάμβους και Βατερλώ . Το θέμα είναι να θυμάσαι πως κάθε μάχη σε κάνει πιο δυνατό και πως οι κάθε νίκη ενδέχεται να έχει και παράπλευρες απώλειες. Για μένα όμως αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να θυμάσαι πως αυτός που αγωνίζεται μπορεί και να χάσει. Αυτός που δεν αγωνίζεται έχει ήδη χάσει.
Cristin
glosscristin@gmail.com
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
Ακολουθείστε το Cityportal.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα τελευταία νέα
Cityportal.gr Live ενημέρωση: O κορωνοϊός λεπτό προς λεπτό στην Ελλάδα και παγκοσμίως