Η Αντελίν Βιρτζίνια Στήβεν, όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 25 Ιανουαρίου του 1882, κόρη του Σερ Λέσλι Στήβεν και της Τζούλιας Πρίνσεπ Τζάκσον.
Ο πατέρας της ήταν ιστορικός, κριτικός, συγγραφέας και εξαιρετικός ορειβάτης, ενώ η μητέρα της, ήταν νοσοκόμα και είχε μάλιστα γράψει και βιβλίο σχετικό το επάγγελμα της.
Ο οικογενειακός της κύκλος ήταν ευρύς και ιδιαίτερα εκλεκτικός, με κάποιους από τους σπουδαιότερους διανοούμενους και αριστοκράτες της εποχής να τον απαρτίζουν.
Τα καλοκαίρια η οικογένεια τα περνούσε στο εξοχικό της σπίτι, το «Ταλαντ», στο Porthminster Bay, όπου λέγεται ότι εμπνεύστηκε το βιβλίο της «Μέχρι τον Φάρο».
Η νεαρή Βιρτζίνια είχε όλα τα απαραίτητα εφόδια για να διαπρέψει. Η οικογένεια της όμως αποφάσισε ότι, σε αντίθεση με τα αγόρια της οικογένειας που εκπαιδεύτηκαν στο Κέμπριτζ, τα κορίτσια θα εκπαιδευόντουσαν στο σπίτι τους, εκμεταλλευόμενες και την πλούσια βιβλιοθήκη
της οικογένειας.
Η οικογένεια της Γουλφ αποτελούταν από τους γονείς και τα οκτώ συνολικά παιδιά τους, τέσσερα από τον μεταξύ τους γάμο και άλλα τέσσερα από προηγούμενες απόπειρες έγγαμου των δυο γονιών.
Αυτό ήταν καθοριστικό στοιχείο για την ζωή και την εξέλιξη της Βιρτζίνια. Αργότερα θα εξομολογηθεί ότι σε ηλικία 6 ετών έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τα δυο
ετεροθαλή μεγαλύτερα αδέρφια της, τον Τζορτζ και τον Τζέραλντ.
Παρ όλα αυτά, η Βιρτζίνια έδειχνε ανέμελη ως παιδί. Μάλιστα σε αυτήν την ηλικία δημιούργησε μια χιουμοριστική εφημερίδα για την οικογένεια της, καταγράφοντας εκεί τα ανέκδοτα τους, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Hyde Park Gate News», εμπνευσμένο από την οδό του πατρικού της σπιτιού.
Τα τραύματα μεγάλωσαν όταν η ετεροθαλής αδερφή της, Στέλα, με την οποία διατηρούσε πολύ στενή σχέση, πέθανε. Η Βιρτζίνια κατέρρευσε. Αυτή ήταν η πρώτη σοβαρή της κρίση κατάθλιψης.
Το 1904 όμως, όταν και ο πατέρας της αφήνει την τελευταία του πνοή, η Βιρτζίνια παθαίνει ένα πολύ άσχημο καταθλιπτικό επεισόδιο. Κλείνεται σε ίδρυμα για κάποιο διάστημα. Απο τότε θα παλεύει συνέχεια με την ύπουλη νόσο.
Το συγγραφικό έργο της Βιρτζίνια Γουλφ είναι γνωστό και δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. «Το ταξίδι», «Η Κυρία Νταλαγουει», «Μέχρι τον Φάρο», «Το Δωμάτιο του Τζακομπ», «Τα Κύματα», «Τα Χρόνια» και τόσα άλλα. Μαζί με τον Τζόις και τον Προυστ θεωρείται από τους πιο καινοτόμους συγγραφείς της εποχής της, αναζητώντας συνεχώς νέες φόρμες και παρακολουθώντας τις σύγχρονες της κοινωνικές εξελίξεις.
Αν και το πρώτο της βιβλίο το ξεκίνησε πολύ πριν γνωρίσει τον Λέοναρντ, το 1906, εκδόθηκε τελικά το 1915, καταδεικνύοντας έτσι τον θετικό ρόλο που έπαιξε ο σύζυγος της ακόμα και στο συγγραφικό της έργο.
Δεν μπόρεσε να κάνει δυστυχώς όμως το ίδιο και με την ψυχική της υγεία. Τα σημάδια ήταν εμφανή καθώς έγραφε το τελευταίο της έργο, το οποίο και θα εκδοθεί τελικά μετά τον θάνατο της, το «Ανάμεσα στις Πράξεις».
Μόλις το ολοκλήρωσε, Η Βιρτζίνια έμεινε άδεια. Έχοντας ήδη επιβαρυνθεί πολύ ψυχολογικά από τους βομβαρδισμούς της Ναζιστικής αεροπορίας εναντίον του Λονδίνου και την καταστροφή των σπιτιών της, καθώς και από την ψυχρή υποδοχή που έλαβε η βιογραφία της από φίλους της, η Γουλφ ήταν έτοιμη πια να «αποχωρήσει». Μια μέρα πρίν την αυτοκτονία της στέλνει επιστολή στον εκδότη της γράφοντας του πόσο απογοητευμένη είναι απο την γραφή της και ότι σχεδιάζει αλλαγές στο κείμενο. Κουρασμένη και απελπισμένη από την αρρώστια της, που τότε ακόμη αποτελούσε άγνωστο πεδίο και με την ελπίδα ότι έτσι τελικά θα έβρισκε την ηρεμία, η Γουλφ αυτοκτονεί την επόμενη ημέρα, 28 Μαρτίου 1941.
Το άψυχο σώμα της βρέθηκε τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 18 Απριλίου, σφραγίζοντας έτσι τον κύκλο της ζωής μιας από τις σπουδαιότερες γυναίκες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο σύζυγος της έθαψε την Βιρτζίνια κάτω από ένα δέντρο, στο σπίτι τους στο Σάσεξ, μια από τις τελευταίες επιθυμίες της συγγραφέως.
Με μια συγκινητική επιστολή, αποχαιρέτησε τον σύντροφο της ζωής της, τον Λέοναρντ.
«Αισθάνομαι σίγουρα πως τρελαίνομαι πάλι. Αισθάνομαι ότι δε μπορούμε να ξαναπεράσουμε άλλον ένα σαν εκείνους τους φοβερούς χρόνους. Και δεν θα συνέλθω ξανά τούτη τη φορά. Αρχίζω ν’ ακούω φωνές και δε μπορώ να συγκεντρωθώ. Έτσι κάνω κείνο που μου φαίνεται καλύτερο για όλους μας. Μου ‘χεις δώσει τη μέγιστη δυνατή ευτυχία. Ήσουν με κάθε τρόπο όλ’ αυτά που κανείς δε θα μπορούσε να ‘ναι. Δε γνωρίζω δυο ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι ευτυχέστεροι, μέχρι που με χτύπησε τούτη η φοβερή αρρώστια.
Δεν μπορώ να το παλέψω άλλο. Ξέρω ότι χαλώ τη ζωή σου, που χωρίς εμένα θα μπορούσες να κάνεις. Και το ξέρεις πως το ξέρω. Βλέπεις δεν μπορώ μήτε να γράψω… ακόμη κι αυτό. Δε μπορώ να διαβάσω. Θέλω να πω πως οφείλω όλη την ευτυχία της ζωής μου σε σένα. Ήσουν ολότελα υπομονετικός μαζί μου και καλός σ’ απίστευτο βαθμό. Θέλω να σ’ το πω αυτό -ο καθένας το ξέρει. Αν κάποιος θα μπορούσε να μ’ είχε σώσει, αυτός θα ‘σουν εσύ. Όλα έχουνε χαθεί για μένα μα βεβαιώνω για την καλοσύνη σου. Δεν μπορώ να συνεχίσω να χαλώ τη ζωή σου άλλο. Δεν σκέφτομαι ότι δυο άνθρωποι θα μπορούσαν να ‘ναι ευτυχέστεροι απ’ όσο ήμασταν εμείς», καταλήγει το σημείωμα που άφησε λίγες ώρες πριν πνιγεί στα παγωμένα νερά του Ουζ.
Ακολουθήστε το cityportal.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε για Συναυλίες, Σινεμά, Θέατρο, βιβλία, τέχνες, εκδρομές στην ατζέντα (ημερολόγιο) αλλά και όλα τα Τελευταία νέα από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον Κόσμο, σήμερα, τώρα που συμβαίνουν.
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
τελευταία νέα
Όλα τα τελευταία νέα του 24ωρου
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Thessaloniki
clear sky
24.3
°
C
25.5
°
22.4
°
53 %
0.4kmh
0 %
Δε
33
°
Δε
32
°
Τρ
33
°
Τε
25
°
Πε
29
°