Crocodile | Κριτική ταινίας

Crocodile Κοινωνικό, αισθηματικό δράμα, νοτιοκορεάτικης παραγωγής του 1996, σε σκηνοθεσία Κιμ Κι – Ντουκ, με τους Τσο Τζάε-Χιουν, Τζέον Μου-Σονγκ, Αν Τζάε-χονγκ, Γου Γιουν-Κιέονγκ κα.

Το ντεμπούτο ενός από τους κορυφαίους του σύγχρονου ασιατικού σινεμά, του Κιμ Κι-Ντουκ, που πέθανε πρόωρα σε ηλικία 59 ετών το 2020. Στη σύντομη διάρκεια της ζωής του ο παραγωγικότατος Κιμ Κι – Ντουκ, με 24 ταινίες στο ενεργητικό του («Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας… και Άνοιξη», «Το Νησί», «Pieta», «Το Δίχτυ»), θα αφήσει πίσω του ένα ιδιότυπο έργο, που καλύπτεται από τον ωμό ρεαλισμό μέχρι και τον εύθραυστο αιθεροβάμονα λυρισμό. Ένα έργο, το οποίο αναγνωρίστηκε κυρίως σε φεστιβάλ, αλλά απέκτησε και φανατικούς θαυμαστές.

Εδώ, στην πρώτη χαμηλού προϋπολογισμού ταινία του (1996), θα φανερώσει ορισμένες από τις σκηνοθετικές του αρετές, καθώς και σαφές δείγμα των προβληματισμών του, για αυτά που θέλει να πει.

Ένας παρίας, με το παρατσούκλι Κροκόδειλος, επιβιώνει κάτω από μια γέφυρα μαζί με έναν παππού και τον εγγονό του. Οι τρεις τους καταφέρνουν να βγάζουν τα προς το ζην με διαφορετικούς τρόπους. Ο Κροκόδειλος εκμεταλλεύεται τις ικανότητές του στο κολύμπι, καθώς μαζεύει πορτοφόλια ανθρώπων που αυτοκτονούν πηδώντας από τη γέφυρα, ο παππούς έχει φυσικό ταλέντο στη μηχανική και το αγόρι πουλάει τσίχλες. Η ζωή τους θα αλλάξει όταν ο Κροκόδειλος σώζει μια όμορφη γυναίκα που κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.

Ο πάντα προκλητικός Κιμ Κι – Ντουκ, θα γυρίσει μία νεορεαλιστικού ύφους ταινία, με αρκετές επώδυνες σκηνές ωμής βίας, για να αναδείξει την άγρια πλευρά του κορεατικού «οικονομικού θαύματος», βάζοντας ως συνήθως τους αγαπημένους του παρακατιανούς ήρωες στο επίκεντρο. Το τραχύ κινηματογραφικό του βλέμμα θα συνδυαστεί με απόκοσμες εικόνες, αυτές της υδάτινης πραγματικότητας του Κροκόδειλου, ενώ οι ασταμάτητοι ξυλοδαρμοί, οι βιασμοί και η συνεχής υποβόσκουσα βία τοποθετούν τον θεατή στη θέση της άτυχης ηρωίδας.

Η ταινία, όπως είναι λογικό, έχει αδυναμίες, αλλά και όλα τα χαρακτηριστικά του σινεμά του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη. Ταυτόχρονα λυρικός και σκοτεινός, ταπεινός και αλαζόνας, κάνει εμφανές το ξεχωριστό ταλέντο του, παραδίδοντας ορισμένες εξαιρετικές σκηνές άγριας ομορφιάς, που σε κερδίζουν με την απλότητα και την αμεσότητά τους.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας παρίας, με το παρατσούκλι Κροκόδειλος, ζει κάτω από μία γέφυρα, μαζί με έναν παππού και τον εγγονό του. Η ζωή τους θα αλλάξει όταν ο Κροκόδειλος σώζει μια γυναίκα που κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.