Δάφνη Λεμπέρου («Σπείρα - Σπείρα»)

Με καταγωγή και πλούσια μουσική γαλούχηση στην Επανομή, ήταν γνωστή στα παλιά στέκια της πόλης ως η Δάφνη με το κλαρίνο της, έως την στιγμή που την ανακάλυψε ο Σταμάτης Κραουνάκης και την έβαλε στην Σπείρα – Σπείρα. Η Δάφνη Λεμπέρου έδωσε συνέντευξη στο Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY.

φωτογραφία: Κώστας Αποστολίδης, Αντώνης Παππάς.

Πόσο έχεις γνωριστεί έως σήμερα με τη μουσική;
Κατάγομαι από την Επανομή, όπου από μικρή ξεκίνησα να παίζω από δέκα χρονών φυσαρμόνικα. Έπειτα, στην φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου μπήκα κι έπαιζα τύμπανα και τρομπέτες για δέκα χρόνια, έως ότου ανακάλυψα κι έμαθα και το κλαρίνο με τον δάσκαλο μου τον Νίκο Δαφλίδη. Στα δεκαπέντε μου άρχισα μαθήματα και ακορντεόν στο Σύγχρονο Ωδείο κάνοντας και ιδιαίτερα στην Επανομή με διάφορους δασκάλους, ενώ στα δεκαεπτά – δεκαοκτώ άρχισα να τραγουδάω κιόλας, έπαιζα στο χωριό σε γάμους και γιορτές και ξεκίνησα να παίζω και στη Θεσσαλονίκη σε διάφορα μαγαζιά, κλαρίνο και να τραγουδώ. Εδώ και τέσσερα χρόνια είμαι στο Εθνικό Ωδείο και κάνω φωνητική με μια καταπληκτική δασκάλα, την Άννα Διαμαντοπούλου, καθώς επίσης, και θεωρητικά μαθήματα.

Στάθηκε αρωγός, δηλαδή, η Επανομή…
Η Επανομή είναι ο τόπος που γεννήθηκα και την αγαπώ πολύ. Κάνω και κάποια live το καλοκαίρι εδώ, είναι το λιμάνι μου, που έρχομαι κάθε καλοκαίρι, ο κόσμος με αγαπάει και με στηρίζει με το χειροκρότημα του, όπως κι εγώ. Όποτε βγαίνω στην τηλεόραση δεν παραλείπω ποτέ να το αναφέρω, έχει μια περίεργη ενέργεια ο τόπος… Η αγάπη για το κλαρίνο πώς προέκυψε; Μου άρεζε πάντα η παραδοσιακή μουσική, τα δημοτικά τραγούδια έχουν να σου πουν πολλά και σε στίχους και σε μουσική -συμμετείχα σε πολλά χορευτικά χορεύοντας στην αρχή, αλλά μετά με έβαζαν να παίζω κιόλας. Στα χορευτικά, όταν ακούς μουσικές από όλη την Ελλάδα παίρνεις μυρωδιές μουσικής σε ρυθμούς, μελωδίες και σε στίχους – αυτό με τράβηξε κυρίως… Είναι ένα όργανο, το κλαρίνο, που μπορεί να παίξει και στην χαρά και στην λύπη, είναι ιδιαίτερο όργανο… Όλα τα όργανα θέλουν πολύ μελέτη, σπουδές για να προχωρήσεις, αλλιώς μένεις στάσιμος, δεν πας πουθενά…

Πώς έγινε η γνωριμία με τον Σταμάτη Κραουνάκη και η πρόσκληση στην Σπείρα – Σπείρα;
Με τον Σταμάτη Κραουνάκη είχαμε γνωριστεί πριν δώδεκα – δεκατρία χρόνια όταν είχε έρθει εδώ στη Θεσσαλονίκη, μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Με είχε ακούσει σε κάποιο εστιατόριο που τραγουδούσα, μιλήσαμε και μου πρότεινε να κατέβαινα στην Αθήνα. Εγώ τότε για προσωπικούς και οικονομικούς λόγους δεν μπορούσα να κατέβω κάτω, αλλά μετά όταν κυκλοφόρησε το δίσκο του «Αυτή η νύχτα μένει», πήγα και τον βρήκα εγώ μετά από πέντε – έξι χρόνια. Με θυμόταν και με αφορμή την έναρξη κάποιων σεμιναρίων πάνω σε αρχαία χορικά, με πήρε μαζί του. Σε κάποια φάση, θυμάμαι ήταν πάρα πολλά τα παιδιά και για κάποια στιγμή με άφησε απ’ έξω. Δεν το πίστεψα ότι αυτό συνέβαινε, γιατί δεν μου το είχε πει ο ίδιος, έτσι θα το δεχόμουν. Τελικά πήρα το κλαρίνο μου στο χέρι και πήγα στην πρόβα να τον βρω. Δεν πληρωνόμασταν τότε – για δυο χρόνια θα κάναμε πρόβες και του δηλώνω ότι θέλω να συμμετάσχω, να μάθω πράγματα και τελικά έτσι με ξαναπήρε. Κάναμε τα χορικά, μια σπουδαία εμπειρία στους Δελφούς, στην Επίδαυρο, με σπουδαίους σκηνοθέτες και συνθέτες. Μετά τα χορικά με πήρε ο Σταμάτης Κραουνάκης και στην Σπείρα – Σπείρα όπου και ανήκω χωρίς διακοπή τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Έτσι τρύπωσα στην Σπείρα στην οποία έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα και ακόμα μαθαίνω, φυσικά. Η Σπείρα για μένα είναι ένα μεγάλο σχολείο, τα παιδιά όλα είναι εξαιρετικά και συνεργάσιμα. Όλοι προσπαθούμε για ένα κοινό στόχο, εκεί δεν έχει ο καθένας το στόχο του, πάρα μόνο να πάει καλά η παράσταση.

Οι ανταγωνισμοί πώς ηττώνται μέσα σε μια τόσο προβεβλημένη ομάδα;
Δεν υπάρχουν τέτοια, ίσα-ίσα που η Σπείρα με βοήθησε πάρα πολύ να δουλεύω ομαδικά. Πριν πάω στην Σπείρα δεν το ήξερα, δεν το είχα νιώσει αυτό. Εκεί το συνειδητοποίησα αυτό και με βοήθησαν και τα παιδιά της ομάδας. Είναι όλα ταλαντούχα τα παιδιά. Ο Σταμάτης είναι καλός προπονητής κι όταν έχεις καλό προπονητή όλοι παλεύουν για να βάλουμε το ένα το γκολ. Οι περισσότεροι εκπρόσωποι της γενιάς σου έχουν εκδώσει ήδη, τουλάχιστον έναν προσωπικό δίσκο… Με απασχολεί πάρα πολύ η δισκογραφία, προσπαθώ να γράψω τραγούδια, θέλω να κάνω κάτι. Ο καιρός έχει φτάσει και γι’ αυτό, θέλω και ψάχνω τραγούδια. Θα γίνει κι αυτό από τη στιγμή που υπάρχει συνειδητοποιημένος στόχος… Είναι δύσκολα και τα χρόνια μας, αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει, αλλά γίνεται…

Η συμμετοχή στην Σπείρα – Σπείρα λειτουργεί σε στιγμές και σαν ένα είδος «βολέματος» ή εγκλωβισμού;
Δεν ισχύει καθόλου αυτό. Ο Σταμάτης ο Κραουνάκης δεν έχει σταματήσει ποτέ κανέναν. Θέλω να είμαι στη Σπείρα, αλλά θέλω να κάνω και άλλα πράγματα. Αν θέλεις όλα τα προλαβαίνεις…

Το ότι πολλοί πλέον ηθοποιοί, κυρίως τηλεοπτικοί, το έχουν ρίξει και στο τραγούδι πώς το σχολιάζεις; Γιατί όλοι οι τραγουδιστές είναι τραγουδιστές;
Μάθε τέχνη κι άσ’ την, κι αν πεινάσεις πιάσε την, που λέει και η παροιμία. Εκεί που κάνω φωνητική έρχονται πάρα πολλοί ηθοποιοί που κάνουν μαθήματα και σε πληροφορώ ότι μερικοί είναι πολύ καλύτεροι από μερικούς τραγουδιστές. Αν σπουδάσεις ό,τι και να είσαι δεν έχει σημασία…

Εμφανίζεσαι σε ένα πανέμορφο χώρο, στα Άβδηρα, την Κυριακή – τι θα τραγουδήσεις;
Στα Άβδηρα θα είμαι με το δικό μου το συγκρότημα, έχω πέντε – έξι φίλους μουσικούς που τους αγαπάω και είναι πολύ καλοί μουσικοί. Θα παίξουμε και θα τραγουδήσουμε λαϊκά και έντεχνα τραγούδια, πολλά παλιά και καινούρια, παραδοσιακά τραγούδια, ένα ταξίδι γενικό.

Η διαφαινόμενη κρίση θα κάνει καλό στο τραγούδι;
Είναι δύσκολα τα πράγματα παντού, αλλά νομίζω θα κερδίσει ο καλύτερος, είναι ένα ξεκαθάρισμα, ακόμα δεν φτάσαμε στον πάτο και γενικά ισχύει αυτό. Όταν φτάσουμε στον πάτο και μάλλον τον φετινό χειμώνα που θα είναι ένας από τους δυσκολότερους, θα αρχίσουμε να παίρνουμε τον ανήφορο. Υπήρχε ανακατωσούρα και καμία οργάνωση πουθενά, υπήρχε μια παρακμή. Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού…

Το υπόλοιπο καλοκαίρι και ο ερχόμενος χειμώνας πώς θα σε βρουν;
Το χειμώνα θα είμαι πάλι στην Αθήνα, μπορεί να είμαι πάλι στην Σπείρα, δεν ξέρω τι ετοιμάζει ο Σταμάτης Κραουνάκης.

info:
Δημοκρίτεια 2010 Δήμου Αβδήρων
Κεντρική Πλατεία Αβδήρων,
Τ: 2541 354222
Κυριακή 25 Ιουλίου
Ώρα έναρξης: 21:30
Είσοδος ελεύθερη