Das Weisse Band / Η Λευκή Κορδέλα (μια άποψη)

Σε ένα χωριό της Βόρειας Γερμανίας, λίγο πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η φαινομενικά γαλήνια ζωή των κατοίκων αναστατώνεται από μια πράξη αναίτιας και παράλογης βίας. Κάποιος άγνωστος παγίδευσε ένα δρόμο, με αποτέλεσμα ένα ατύχημα που παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή στον γιατρό του χωριού. Ακολουθούν μια σειρά από περίεργα ατυχήματα και πράξεις βίας που θα κορυφωθούν με τον σαδιστικό βασανισμό ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες.
Η Λευκή Κορδέλα κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα και το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ των Καννών το 2009. Και όχι τυχαία. Πρόκειται για την τελευταία, και σύμφωνα με πάρα πολλούς αριστουργηματική ταινία του Μίκαελ Χάνεκε (από τους αγαπημένους μου κινηματογραφιστές, ακόμη θυμάμαι πως είχα φύγει μετά την προβολή της Δασκάλας του Πιάνου από ένα σινεμά του Λονδίνου,  χάλια και μουδιασμένη..). Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της Βόρειας Γερμανίας και την αφηγείται ο δάσκαλος του χωριού.  Ξεκινά  με ένα μυστήριο  «ατύχημα» που στέλνει τον γιατρό της περιοχής στο νοσοκομείο, για να προχωρήσει σε μια πολύπλοκη ιστορία θέτοντας θέματα όπως αυτά της ταξικής σύγκρουσης, του φασισμού, του ρατσισμού, του φανατισμού, της υποκρισίας της εκκλησίας αλλά και της φιλελεύθερης παιδείας που όμως διαλέγει να σιωπήσει όταν βρεθεί αντιμέτωπη με το κατεστημένο. Μια νοσηρή κοινωνία στην οποία κυριαρχεί η πλήρης ατιμωρησία.
Είναι γεγονός πως η ταινία συγκέντρωσε κυρίως θετικές κριτικές τόσο για την έξοχη σκηνοθεσία όσο και για τις συγκλονιστικές ερμηνείες. Η διανομή των ρόλων υπήρξε δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Αυτό δεν αφορά στους επαγγελματίες ηθοποιούς αλλά στα παιδιά για τα οποία ο Χάνεκε λέει πως περίπου 7.000 έκαναν δοκιμαστικά για την ταινία. Κανένα από αυτά δεν ήταν δοκιμασμένο πρόσωπο της τηλεόρασης. Η παραγωγή κινηματογράφησε συνεντεύξεις τους και από τα 7.000 επιλέχτηκαν τα 30. 10 μόνο από αυτά είχαν ρόλο και τα υπόλοιπα χρησιμοποιήθηκαν σε σκηνές πλήθους όπως γιορτές, το σχολείο κτλ. Δυσκολεύτηκε και με τους κομπάρσους οι περισσότεροι από τους οποίους ήρθαν από τη Ρουμανία καθώς θεώρησε ότι δεν τον κάλυπταν αυτοί που βρήκε στις γερμανόφωνες περιοχές. 
Υπήρξαν και κάποιες αρνητικές κριτικές βεβαίως οι οποίες αναφέρονται στη μεγάλη της διάρκεια (ναι είναι μεγάλη, περί τα 144 λεπτά και ίσως και αργόσυρτη, εμένα δε με χάλασε καθόλου αλλά καταλαβαίνω..). Αλλού πάλι διάβασα πως υπάρχει «έλλειψη κεντρικού αφηγηματικού πυρήνα»(σε αυτό δε μπορώ να βοηθήσω..). Εγώ θα πω το εξής: δε με κούρασε καθόλου αφού προσφέρει και υπόθεση αλλά και χαρακτήρες. Και η  ιστορία είναι εύκολη, χωρίς φαινομενικά κρυμμένα νοήματα και όμως παράλληλα λειτουργεί απίστευτα πολυεπίπεδα . Αλλά ναι, δε πρόκειται για ταινία που έχει σκοπό να σας διασκεδάσει, αυτό ξεχάστε το. Άλλοι θα προβληματιστείτε και θα πάρετε απαντήσεις  άλλοι απλώς θα απολαύσετε μια απίστευτη «σινεφίλ» εμπειρία του κορυφαίου Χάνεκε που δεν πρέπει να χάσετε.
Υ.Γ είναι και ασπρόμαυρη.
Das Weisse Band / Η Λευκή Κορδέλα
Σκηνοθεσία: Μίκαελ Χάνεκε
Ηθοποιοί: Κρίστιαν Φρίντελ, Λεόνι Μπένες, Ούλριχ Τουκούρ, Ουρσίνα Λάρντι

Λένα Χασιώτη