Ο David Coverdale, ο τραγουδιστής των Whitesnake και ζωντανός θρύλος του hard ήχου μιλά στην Δανάη Σοφία Βαρδαλή και το περιοδικό CITY για την έμπνευσή του πίσω από τους rock ύμνους «Is this love», «Here I go again» και «Fool for your loving» καθώς και για το νέο δίσκο του συγκροτήματος, λίγο πριν την εμφάνισή τους στο 2310 Festival, στη Θεσσαλονίκη.
Όταν έστειλε ένα ντέμο στους Deep Purple το 1973, ο 22χρονος τότε υπάλληλος σε κατάστημα ρούχων του Λονδίνου David Coverdale δεν φανταζόταν μάλλον με τίποτα πως θα τον προσελάμβαναν ως βασικό τους τραγουδιστή και πως θα εξελισσόταν έτσι σε μια από τις πιο περιζήτητες φωνές της rock. Όταν μερικά χρόνια αργότερα δημιούργησε τους Whitesnake, επιστρατεύοντας μια ομάδα από εξαιρετικούς μουσικούς με επιρροές από rhythm’n’blues και πρώιμου heavy metal, οι αρένες και τα τσαρτ τους υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό. Εκατομμύρια πωλήσεων, τραγούδια στα οποία «ορκίζονται» όλοι οι οπαδοί του hard rock ήχου και όχι μόνο, κομμώσεις που στιγμάτισαν τη rock μόδα της δεκαετίας του ’80 και βιντεοκλίπ που άφησαν ιστορία με τις ωραιότερες γυναίκες να παρελαύνουν σε αυτά. In the «Still of the night» της 6ης Ιουλίου, το κοινό της Θεσσαλονίκης θα τους υποδεχθεί για μία ακόμη φορά.
Τα περισσότερα τραγούδια των Whitesnake μιλούν για αγάπη και για ραγισμένες καρδιές. Κατά πόσο η προσωπική σου ζωή έχει επηρεάσει τη δημιουργία σου;
Για να είμαι ειλικρινής, όλα τα τραγούδια των Whitesnake αναφέρονται σε αυτά τα θέματα –ή ακόμη και σε πιο «πονηρά» θέματα! Τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια πάντως, είναι μια έκφραση εντελώς προσωπική, ενώ κάποια άλλα γράφτηκαν απλώς για πλάκα. Το σίγουρο είναι ότι μου αρέσει πολύ να διηγούμαι ιστορίες.
Ο νέος δίσκος των Whitesnake «Forevermore» θυμίζει κάτι από τον αρχικό rhythm ‘n’ blues ήχο του συγκροτήματος. Ποια ήταν η διαδικασία της παραγωγής του δίσκου;
Νιώθω πως το συγκεκριμένο άλμπουμ αιχμαλωτίζει την ουσία των Whitesnake, ξεκινώντας από τις ρίζες του συγκροτήματος και φτάνοντας μέχρι και στην πιο σύγχρονη μουσική κατεύθυνση που έχουμε πάρει. Μετά την επιτυχία του «Good to be bad», τόσο εγώ όσο και ο Doug (Aldrich) και o Michael Mac νιώσαμε μεγάλη βεβαιότητα για αυτό που πάμε να κάνουμε μέσα στο στούντιο. Δώσαμε μεγαλύτερη βαρύτητα στο κομμάτι της παραγωγής αυτήν τη φορά και αισθάνομαι ότι όντως απέδωσε η δουλειά που κάναμε. Ο ήχος του άλμπουμ είναι καταπληκτικός!
«Η αγάπη είναι ένα παιχνίδι στο οποίο τζογάρεις και χάνεις», όπως έχεις πει και εσύ. Είναι κάπως έτσι και η μουσική βιομηχανία για τους νέους μουσικούς στις μέρες μας;
Μιλούσα τις προάλλες με τον Paul Stanley των KISS και αυτό στο οποίο συμφωνήσαμε και οι δύο ήταν ότι είμαστε πολύ τυχεροί -ως μουσικοί- που δεν ξεκινάμε την καριέρα μας σε αυτήν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Τα πράγματα είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολα για τους μουσικούς όσο η μουσική βιομηχανία εξακολουθεί να βρίσκεται σε τόσο μεγάλη κρίση.
Το τραγούδι «Fare thee well» από τον καινούριο δίσκο είναι αφιερωμένο σε όλους τους φανατικούς φίλους των Whitesnake που όλα αυτά τα χρόνια στηρίζουν το συγκρότημα. Τι μήνυμα έχεις να τους στείλεις;
Απλά και μόνο θέλω να μοιραστώ μαζί τους το πόσο εκτιμώ ότι μοιραστήκαμε μαζί τους αυτό το ταξίδι όλα αυτά τα χρόνια. Το συγκεκριμένο είναι ένα ερωτικό τραγούδι και γράφτηκε για όλους τους ανθρώπους που έχουν παραμείνει στο πλευρό μας όλα αυτά τα χρόνια και δεν έπαψαν στιγμή να μας υποστηρίζουν.
Το ελληνικό hard-rock και metal κοινό είναι σίγουρα πολύ αφοσιωμένο αλλά και πολύ απαιτητικό. Τι να προσμένει το κοινό της Θεσσαλονίκης να δει και να ακούσει στην επερχόμενη συναυλία σας εδώ;
Δεν μπορώ να πω τίποτα! Θα πρέπει να περιμένετε και να δείτε από κοντά….
Έχεις διανύσει πολύ δρόμο από τις εποχές που δούλευες σε μπουτίκ ρούχων και τραγουδούσες διασκευές σε αγγλικές παμπ. Ποιο θεωρείς το σημαντικότερο κατόρθωμα σε όλη σου τη μουσική καριέρα;
Το ότι συνεχίζω να γράφω τραγούδια, να ηχογραφώ και να κάνω περιοδείες πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά στην ηλικία των εξήντα… Αυτό από μόνο του, αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς, είναι εντελώς τρελό!
Έχω την εντύπωση ότι σε συνεντεύξεις σπάνια αναφέρεσαι στις μουσικές σου επιρροές και στους αγαπημένους σου καλλιτέχνες. Ποια ακούσματα καθόρισαν τον τρόπο που γράφεις μουσική και διαμόρφωσαν το ερμηνευτικό σου στιλ;
Θα μπορούσα να μιλάω ατελείωτα για τους αγαπημένους μου μουσικούς, αλλά θα πω απλώς ότι θα είμαι αιώνια ευγνώμων στον Otis (Redding), στον Muddy (Waters), στον (Howlin’) Wolf, στον Elmore (James), τον Levi Stubbs, τον David Ruffin, τον Wilson Pickett… Καλύτερα να μη με ρωτήσεις για καινούρια συγκροτήματα, γιατί πάντα «κολλάω» με τα τραγούδια και όχι με τις μπάντες. Αν μου αρέσει ένα τραγούδι, απλώς το αγοράζω -δεν κοιτάω ποιος το λέει. Αν και σίγουρα υπάρχουν πολλές καταπληκτικές νέες μπάντες, αλλά αυτές θα πρέπει o καθένας να τις ανακαλύψει μόνος του.
info:
Τετάρτη 6 Ιουλίου :
Whitesnake, Judas Priest, Firewin
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
