Σε κλίμα οδύνης αποχαιρέτησαν στην Αλόννησο την 20χρονη, που άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στο σπίτι της στα Γλυκά Νερά, η οικογένειά της και οι φίλοι της.
Ο 32χρονος πιλότος είναι συντετριμμένος και ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει ότι είπε σήμερα 14 Μαϊου το τελευταίο «αντίο» στη μητέρα του μόλις 11 μηνών παιδιού τους. Το κρατούσε σφικτά στην αγκαλιά του σε όλη τη διάρκεια της κηδείας.
Από νωρίς το μεσημέρι στον Ι.Ν. της Αγίας Παρασκευής στην Αλόννησο πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για το τελευταίο αποχαιρετισμό της άτυχης 20χρονης.
Το νησί συνταράχτηκε από τα μοιρολόγια, όταν η σορός της άτυχης κοπέλας έφτασε στο νησί.
Καταρρακωμένη και η μητέρα της Καρολάιν. Συνόδευσε την κόρη της στην τελευταία της κατοικία.
«Η Λυδία θα μεγαλώσει και δε θα θυμάται την υπέροχη μανούλα της…»
Ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε για να αποχαιρετήσει την αγαπημένη του ήταν σπαρακτικός:
Είμαι πολύ τυχερός που τη γνώρισα. Πάρα πολύ τυχερός που με αγάπησε κι είναι η μητέρα του παιδιού μου. Είμαι πολύ τυχερός για τις στιγμές που περάσαμε μαζί.
Ένα πράγμα με θλίβει περισσότερο απ’ όλα. Δεν είναι πια εδώ και δε θα ξαναδώ την αγάπη μου.
Η κόρη μας θα μεγαλώσει και δε θα θυμάται πόσο υπέροχη ήταν η μανούλα της.
Η Κάρολαϊν ήταν η χαρά της ζωής, η χαρά για όλο τον κόσμο, η χαρά για το σπίτι μας, η χαρά για την κόρη της. Μέσα από τη Λυδία θα είναι για πάντα μαζί μου.
Να είστε καλά να προσέχετε τους ανθρώπους που σας αγαπάνε.
Η διευθύντρια του σχολείου, που φοίτησε η Καρολάιν, Μερόπη Μαχαιρίδου στον επικήδειο τόνισε:
«Υπάρχουν κάποιες πιθανότητες-εφιάλτες που κανένας άνθρωπος δεν θα ήθελε να αντιμετωπίσει ποτέ στη ζωή του. Για το δάσκαλο είναι η φρίκη του μεγάλου αποχαιρετισμού ενός μαθητή του. Και σήμερα για εμάς η φρίκη αυτή στέκει αδυσώπητη απέναντί μας.
Πρέπει να σταθούμε όρθιοι, να σηκώσουμε τα δακρυσμένα μάτια, να καταπιούμε τον κόμπο στο λαιμό μας και να αποχαιρετήσουμε την Καρολάιν. Το λέω και αδυνατώ να το πιστέψω. Να την αποχαιρετήσουμε; Φεύγει ταξίδι με τον αγαπημένο της; Πάει στο σπίτι της; Συνεχίζει τις σπουδές της; Όχι, τίποτε από όλα αυτά.
Η Καρολάιν πετάει στον ουρανό, αφήνοντας πίσω της ανείπωτο πόνο, απόγνωση, αναπάντητα ερωτήματα, πίκρα και αναμνήσεις. Σε αυτές τις αναμνήσεις που είναι ένας κύκλος απίστευτου φωτός, θα ήθελα να σταθούμε. Κανείς από όσους την γνωρίσαμε δεν έχει να θυμηθεί κάτι σκοτεινό ή έστω θαμπό από την Καρολάιν μας. Όλα πάνω της ήταν φως, γέλιο, όνειρα, δύναμη, αισιοδοξία, ομορφιά και λάμψη. Η Καρολάιν δεν ήταν απλά γεμάτη ζωή! Ήταν η ίδια η ζωή! Όμορφη μέσα και έξω, κέρδιζε τους αγώνες και τους ανθρώπους με την εξαιρετική της ποιότητα. Όλοι όσοι την γνωρίσαμε συμφωνούμε.
Η Καρολάιν ήλθε σαν άγγελος, φώτισε τις ζωές των γύρων της και τώρα φεύγει. Δεν θα ήθελα να μολύνω το τελευταίο μας αντίο με εικόνες και σκέψεις, βγαλμένες από τις πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης αβύσσου. Κοιτάμε τους δικούς της ανθρώπους, αγγίζουμε με δέος τον πόνο τους και τους απλώνουμε το χέρι. Τα λόγια είναι λίγα και φτωχά. Κάπου εδώ γύρω νοιώθω να ακούγεται το γέλιο της Καρολάιν. Ο άγγελός μας γυρνά στον παράδεισό του. Καλό σου ταξίδι γλυκό μας παιδί».
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
