Δημήτρης Τσιλινίκος (παράσταση «Μήδεια»)

Πρωταγωνιστεί στην παράσταση του έργου «Μήδεια», μια εκδοχή της τραγωδίας του Ευριπίδη που ανεβαίνει στο Θέατρο Έξω από τα Τείχη.
O Δημήτρης Τσιλινίκος έδωσε συνέντευξη στον Σωτήρη Ζήκο, αρχισυντάκτη του περιοδικού CITY.

Πού σπούδασες υποκριτική και σε ποιες παραγωγές έχεις συμμετάσχει ως ηθοποιός;
Ξεκίνησα με σπουδές τραγουδιού και θεωρητικών της μουσικής δίπλα στην πρωταγωνίστρια της Ε.Λ.Σ. Αγγέλα Λαλαούνη και στη συνέχεια σπούδασα θέατρο στο Θεατρικό Εργοτάξιο του Δήμου Σταυρούπολης τη διετία ΄99-΄01.Την καλλιτεχνική διεύθυνση είχε η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου και δάσκαλοί μου ήταν ο αείμνηστος Λάκης Καραλής, ο Φούλης Μπουντούρογλου, η Σοφία Καρακάντζα κ.ά. Στο εργαστήρι δόθηκε βαρύτητα στη σωματική εξάσκηση του ηθοποιού. Δηλαδή στόχος ήταν η αναγνώριση των συνηθειών οι οποίες ήταν καταγεγραμμένες στον τρόπο που μιλούσε, περπατούσε, δρούσε κι αντιδρούσε ο καθένας μας και η σταδιακή «απεξάρτηση» του «οργάνου» (δηλ. του σώματος) του από τα διάφορα κατάλοιπα της έως τότε ζωής του – από τις ευκολίες του κι όσα ασυναίσθητα μετέφερε πάνω στη σκηνή. Έλαβα μέρος σε θεατρικές παραγωγές για παιδιά σε σκηνοθεσίες των Ισ. Μαρτζοπούλου, Σ. Καρακάντζα, Κ. Ρουγγέρη κ.ά. Ωστόσο σημαντική στιγμή αποτέλεσε η συμμετοχή στην παράσταση «Five of us» στο Μικρό Θέατρο (νυν Θέατρο Όρα) σε σκην. Έβης Δημητροπούλου. Συμμετείχα σε παραστάσεις της ομάδας χοροθεάτρου της Μπ. Βιτυνάρου, σε κάποιες Performance και στο «Dorian Gray Too» του Γρ. Αποστολόπουλου και διετέλεσα βοηθός σκηνοθέτη του Δήμου Αβδελιώδη στο ανέβασμα της «Βαβυλωνίας» στο Κ.Θ.Β.Ε. Πρόσφατα ο Αχ. Ψαλτόπουλος μου εμπιστεύτηκε το ρόλο του Τζέρυ στην «Προδοσία» του Πίντερ.

Πώς προέκυψε η συνεργασία στη «Μήδεια»;
Η ηθοποιός – σκηνοθέτης Καίτη Σαμαρά του «Θεάτρο Έξω από τα Τείχη» παρακολούθησε την «Προδοσία» (η οποία στο μικρό διάστημα που ανέβηκε σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία αποσπώντας εξαιρετικά ευνοϊκά σχόλια) και με πρότεινε στο σκηνοθέτη της «Μήδειας» Απ. Αποστολίδη.

Πρόκειται για κάποιου είδους διασκευή;
Πρόκειται για μια ποιητικότατη μετάφραση του Μ. Βολανάκη η οποία ταιριάζει σε κλειστό χώρο. Ο Απ. Αποστολίδης στήνει μια ιδιαίτερη παράσταση με άμεσο λόγο χωρίς φανφάρες και μεγαλοσχημίες. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το λειτουργικό σκηνικό που επιμελήθηκε ο ίδιος με σύγχρονες οπτικά αναφορές. Το ίδιο και τα κοστούμια.
 
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις εσύ και πώς τον αντιμετώπισες υποκριτικά ως χαρακτήρα;
Ερμηνεύω τους ρόλους του Κρέοντα και του Αιγέα, τις δύο μορφές εξουσίας, πρόσωπα που αποτελούν καταλυτικούς παράγοντες για την εξέλιξη της δράσης. Όταν ο Κρέοντας ανακοινώνει στη Μήδεια την απόφασή του να την εξορίσει διαφαίνεται η καθαρότητα πνεύματος που οφείλει ως άρχοντας και κυβερνήτης να έχει, προτάσσοντας τη λογική. Ωστόσο, υποκύπτει στο αίτημα της Μήδειας για παράταση της απόφασής του. Με αυτή του τη μεταστροφή αποδεικνύεται μια φιγούρα με υψηλή αίσθηση δικαίου και ανθρώπινα συναισθήματα τα οποία λόγω θέσης είναι αναγκασμένος να κρύβει. Βέβαια, ακούσια, οδηγεί τη Μήδεια σε κινητοποίηση του εκδικητικού της μηχανισμού υπογράφοντας έτσι τη θανατική καταδίκη της κόρης του αλλά και τη δική του. Η αντιμετώπιση του Αιγέα ήταν εντελώς διαφορετική. Άνθρωπος της εξουσίας επίσης, με έντονη την ανάγκη να τεκνοποιήσει ώστε ν’ αφήσει διάδοχο. Θέλοντας να εξασφαλίσει τα νώτα της η Μήδεια, επικεντρώνει όλη τη διαπραγματευτική της ικανότητα σ’ αυτή του την Αχίλλειο πτέρνα. Μπορεί ο Αιγέας, εκ πρώτης, να εκπέμπει μιαν αφέλεια, ωστόσο θα τον χαρακτήριζα αρκετά προσεκτικό και διπλωμάτη. Παρέχει ασυλία αλλά όχι τόσο εύπιστα. Εύσχημα και διπλωματικά καλύπτει και τα δικά του νώτα.

Πώς βλέπεις τελευταία τα θεατρικά πράγματα στην πόλη;
Θεωρώ πως θεατρικές παραστάσεις με ενδιαφέρουσες προτάσεις και κατάθεση ψυχής συμβαίνουν αυτή τη στιγμή έξω από τα τείχη -και ο νοών νοείτω!

Info:
«Μήδεια» στο Θέατρο Έξω Από τα Τείχη