Έκπληξη... η ακριβότερη πόλη του κόσμου για το 2021!

Θα περίμενε κανείς ότι στην πρώτη θέση θα βρίσκεται κάποια από τις πόλεις της Ελβετίας ή έστω το Χονγκ Κονγκ.

Η πρωτεύουσα του Τουρκμενιστάν, Ασγκαμπάτ, η οποία στην τοπική γλώσσα σημαίνει «πόλη της αγάπης», αναδεικνύεται ως η ακριβότερη πόλη του κόσμου για τους ξένους εργαζόμενους.

Κι ο λόγος δεν είναι άλλος από τον καλπάζοντα πληθωρισμό και τις υψηλές τιμές τροφίμων, οι οποίες καθιστούν τη διαβίωση εξαιρετικά ακριβή.

Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην ετήσια έκθεση της Mercer για το κόστος ζωής του 2021, το Ασγκαμπάτ κατάφερε φέτος να υπερσκελίσει ακόμη και το Χονγκ Κονγκ, το οποίο συνήθως «φιγουράρει» στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας.

Έτσι το Χονγκ Κονγκ κατέλαβε φέτος τη δεύτερη θέση, ακολουθούμενο από τη Βηρυτό στο Λίβανο, το Τόκιο στην Ιαπωνία και τη Ζυρίχη που συμπληρώνουν την κορυφαία πεντάδα.

Η επόμενη πεντάδα αποτελείται από τις εξής πόλεις: Σαγκάη, Σιγκαπούρη, Γενεύη, Πεκίνο και Βέρνη.

Από την άλλη, οι φθηνότερες πόλεις του κόσμου για διεθνείς εργαζόμενους, σύμφωνα με την έρευνα της Mercer, είναι η Τιφλίδα (στη θέση 207), η Λουσάκα (στη θέση 208) και η Μπισκέκ που κατατάσσεται ως η φθηνότερη πόλη.

Όσον αφορά την Αθήνα, βρίσκεται στην 115η θέση, ανεβαίνοντας 23 θέσεις σε σχέση με το 2020.

Γιατί διαφέρει το Ασγκαμπάτ

Η έρευνα της Mercer αξιολογεί 209 πόλεις με βάση το κόστος διαβίωσης ενός εργαζόμενου, ο οποίος έχει γεννηθεί σε κάποια άλλη χώρα. Από τα έξοδα διατροφής έως τα έξοδα διαμονής και μεταφορών.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πόλεων που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της σχετικής λίστας, αποτελούν μεγάλα οικονομικά και επιχειρηματικά κέντρα, όπου η υψηλή οικονομική ανάπτυξη συνεπάγεται υψηλό κόστος ζωής.

Όμως, η περίπτωση του Ασγκαμπάτ διαφέρει σημαντικά. Κι αυτό, διότι επ’ ουδενί αποτελεί ένα σημαντικό οικονομικό hub. Το αντίθετο μάλιστα.

Επομένως, πώς εξηγείται η αρνητική «πρωτιά»;

Ο λόγος συνίσταται στον εξαιρετικά υψηλό πληθωρισμό, ο οποίος προέρχεται από τις διαχρονικές ελλείψεις σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες. Η μακροχρόνια οικονομική κρίση (από το 2014), εξάλλου, έχει οδηγήσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στη ζώνη της φτώχειας, παρά τα μεγάλα ενεργειακά αποθέματα της χώρας.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, η υψηλή εξάρτηση της οικονομίας από τις εξαγωγές πετρελαίου και αερίου (κυρίως προς τη Ρωσία) είναι ο «Νο.1» λόγος για την οικονομική δυσχέρεια, καθώς η αισθητή μείωση των διεθνών ενεργειακών τιμών έχει αρνητικές επιπτώσεις στα δημόσια έσοδα.

«Οι ελλείψεις τροφίμων, οι οποίες επιταχύνθηκαν το 2016, έχουν επιδεινωθεί σημαντικά, με τους πολίτες να περιμένουν αρκετές ώρες στην ουρά, προκειμένου να αγοράσουν τρόφιμα σε προσιτές τιμές» αναφέρεται σε πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ.

Πάντως, το αυταρχικό -κατά πολλούς- καθεστώς του Τουρκμενιστάν (η κυβέρνηση του Gurbanguly Berdymukhamedov βρίσκεται στην εξουσία επί σειρά ετών) ξεκίνησε τον Μάιο μια μεγάλη οικιστική επένδυση, με στόχο τη μετατροπή της πρωτεύουσας σε «μία από τις πιο ευημερούσες πόλεις του κόσμου».