Εναρκτήρια συναυλία 44ων Δημητρίων στο Μέγαρο Μουσικής

Tην Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής, στην Εναρκτήρια συναυλία των 44ων Δημητρίων, η Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση Χάρη Ηλιάδη και σολίστες τους διακεκριμένους Δημήτρη Σγούρο (φωτό) και Γιώργο Λαζαρίδη ερμηνεύει έργα του Γερμανού συνθέτη F. Mendelssohn – Bartholdy, με αφορμή τα διακόσια χρόνια από τη γέννησή του. Στο δεύτερο μέρος, θα παρουσιαστούν έργα του κορυφαίου Αυστριακού μουσουργού W.A. Mozart (1756-1791).
F. Mendelssohn – Bartholdy (1809-1847) Ο Γερμανός συνθέτης γεννήθηκε στο Αμβούργο το 1809. Κατάγονταν από μεγάλη εβραϊκή οικογένεια για την οποία η καλλιέργεια των ηθικών και πνευματικών αξιών αποτελούσε πρώτιστο καθήκον. Τα πρώτα μαθήματα πιάνου τα πήρε από τη μητέρα του και διδάχθηκε αρμονία στο Βερολίνο από τον Κάρλ Τσέλτερ. «Παιδί θαύμα» στο πιάνο, έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνισή του σε ηλικία 9 ετών. Οι ικανότητές του στη μουσική είναι αξιοπρόσεκτες. Το 1821 στη Βαϊμάρη γνωρίστηκε με τον Γκαίτε. Η συμπάθεια και ο θαυμασμός του μεγάλου ποιητή για το νεαρό μουσικό άσκησε βαθιά επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Δεκατεσσάρων χρόνων έχει ήδη συνθέσει ένα μεγάλο αριθμό έργων. Τα χαρίσματα του Μέντελσον ήταν εκπληκτικά. Ήταν έξοχος πιανίστας, καλός βιολιστής, εξαίρετος οργανίστας και διευθυντής ορχήστρας που ήξερε να εμπνέει. Είχε εκπληκτική μουσική μνήμη. Ήταν μεγαλόψυχος προς άλλους μουσικούς και ενδιαφερόταν πολύ να ανεβάσει το επίπεδο του λαϊκού γούστου. Στα έργα του συμπεριλαμβάνονται 2 μεγάλα ορατόρια, σκηνική μουσική, εισαγωγές, 5 συμφωνίες, 2 κονσέρτα για πιάνο και 1 για βιολί, καθώς και έργα μουσικής δωματίου και μουσικής για πιάνο. Πέθανε στη Λειψία σε ηλικία 39 χρόνων καταβεβλημένος από υπερκόπωση και κρίσεις κατάθλιψης. Η κηδεία του είχε χαρακτήρα εθνικού πένθους.
W.A. Mozart (1756-1791) Ο Αυστριακός συνθέτης γεννημένος στο Σάλτσμπουρκ το 1756, έδειξε εξαιρετικά πρόωρη ωριμότητα, παίζοντας πληκτροφόρο σε ηλικία 3 ετών και συνθέτοντας στα 5!!! Υπήρξε η πιο πρωτότυπη μεγαλοφυΐα της μουσικής ιστορίας. Πήρε τα «μικρά τίποτε» της εποχής του (που τα διδάχθηκε στις διάφορες Αυλές της Ευρώπης) και τα μετέτρεψε σε πηγή χρυσού. Το συνθετικό του έργο εξαιρετικά πλούσιο περιλαμβάνει 41 συμφωνίες ανάμεσά τους οι πολύ γνωστές αρ. 35 «Χάφνερ», αρ. 36 «Λίντς», αρ. 38 «Πράγας», αρ. 40 σε σολ ελάσσονα και αρ. 41 του «Διός», 25 κονσέρτα για πιάνο, για βιολί, για πνευστά, εκκλησιαστική μουσική, μουσική δωματίου καθώς και όπερες «Ντον Τζιοβάννι», «Μαγεμένος Αυλός», «Οι γάμοι του Φίγκαρο», «Έτσι κάνουν όλες», «Απαγωγή απ’ το Σεράι», κ.α. Η ασύγκριτη μεγαλοφυΐα του, που τον ύψωσε πάνω απ’ όλους τους δασκάλους, σ’ όλες τις τέχνες και σ’ όλες τις εποχές, όπως έγραφε ο Wagner, πέθανε σε ηλικία μόλις 36 χρόνων στις 5 Δεκεμβρίου του 1791.