Ένας Άλλος Κόσμος (2023) | Κριτική

Ένας Άλλος Κόσμος (2023) “Un Autre Monde” Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Στεφάν Μπριζέ, με τους Βενσάν Λιντόν, Σαντρίν Κιμπερλέν, Γκιγιόμ Ντρο, Σαρά Λορέν, Κριστόφ Ροσινιόν κα.

Ακόμα μία σκοτούρα της εποχής έρχεται και μεγεθύνεται στη μεγάλη οθόνη και με γαλλικό αέρα, αναδεικνύοντας τα αδιέξοδα της σύγχρονης ζωής. Μια ιστορία που αφορά το φαινόμενο πετυχημένων επαγγελματικά ανθρώπων, που βρίσκονται σε υψηλά καίριες θέσεις, κυρίως σε πολυεθνικούς ομίλους και συνειδητοποιούν το μάταιο του πράγματος και παίρνουν τα βουνά.

Κυρίως άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι χάνουν την ομορφιά της ζωής, τα απλά καθημερινά και όλα αυτά που επηρεάζουν και τους κοντινούς τους, τις οικογένειές τους, ζώντας μέσα σε εξαντλητικά ωράρια, απαιτήσεις που ξεπερνούν τον άνθρωπο, ενώ δεν είναι λίγοι που αποκτούν συνειδησιακά προβλήματα. Εύκολα βεβαίως θα σκεφτεί κάποιος «κλαίνε οι χήρες κλαιν και οι παντρεμένες», αφού υπάρχουν και εκατομμύρια άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πάνω κάτω τα ίδια προβλήματα και με εισόδημα που δεν φτάνει για τα βασικά.

Υπόθεση

Ας επιστρέψουμε όμως στον ήρωα της ταινίας, έναν εκτελεστικό διευθυντή ενός μεγάλου αμερικάνικου βιομηχανικού ομίλου, που βλέπει τη ζωή του να πηγαίνει στράφι, καθώς η γυναίκα του τον εγκαταλείπει, λόγω της εργασίας του, το παιδί του έχει ψυχολογικά προβλήματα και ο ίδιος συνειδητοποιεί ότι από μάνατζερ πρέπει να μετατραπεί σε έναν τύπο που απλώς πρέπει να φέρει περισσότερα έσοδα στην επιχείρηση, απολύοντας υπαλλήλους, δείχνοντας την ισχύ του ομίλου απέναντι στους απλούς εργαζόμενους.

Ο καταξιωμένος Στεφάν Μπριζέ («Σε Πόλεμο», «Η Ζωή Μιας Γυναίκας», «Ο Νόμος της Αγοράς»), από τους βασικότερους εκπροσώπους του κοινωνικού γαλλικού σινεμά, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Γάλλος Κεν Λόουτς, βάζει και πάλι στο στόχαστρό του την αγριότητα του καπιταλισμού και πώς αυτός μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τους απλούς ανθρώπους, τους οικονομικά ανίσχυρους, αλλά και αυτούς που βρίσκονται στην απέναντι πλευρά, εκπροσωπώντας τα μεγάλα αφεντικά.

Ο Μπριζέ, για μία ακόμη φορά δείχνει την οργή του για όσα συμβαίνουν στις πολυτελείς αίθουσες συσκέψεων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά δεν παρασύρεται σε έναν καταγγελτικό λόγο, καθώς φωτίζει εξαιρετικά την εσωτερική διαμάχη του ήρωά του, αλλά και τα όσα τραβά η σύζυγός του, που μέχρι να ζητήσει διαζύγιο, υπάρχει μόνο για να ακούει τα προβλήματα του συζύγου της, βλέποντας να φεύγει η ζωή από μπροστά της, παρατηρώντας τον άνθρωπό της να παλεύει με τους δαίμονές του, αλλά και τα σατανικά αφεντικά του.

Το δράμα εξελίσσεται σε ψυχολογικό θρίλερ, μία μάχη μεταξύ του φυσιολογικού και του τερατώδους. Απ’ τη μια το ψυχρό γκρίζο των συσκέψεων με τα «λευκά κολάρα» και απ’ την άλλη η φθινοπωρινή διάθεση των οικογενειακών προβλημάτων, η εξάλειψη των εργαζομένων, παρά τα υπερκέρδη της εταιρείας, μόνο και μόνο ως άσκηση επιβολής.

Εξαιρετική η σκηνοθεσία του Μπριζέ, που δεν χάνει ποτέ την προσήλωσή του στο θέμα του, δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί την ένταση και τους ρυθμούς στις παρυφές ενός ρεαλιστικού κοινωνικού δράματος, χρησιμοποιώντας και ερασιτέχνες ηθοποιούς, για τους ρόλους των εργατών.

Διαθέτει όμως και την ασφάλεια του Βενσάν Λιντόν, στην τρίτη κατά σειρά συνεργασία τους, ενός σπουδαίου ηθοποιού, που συμπυκνώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που έταξε τη ζωή του στη λάθος πλευρά της ιστορίας, εξωτερικεύοντας την απελπισία του και κρατώντας μέσα του τη θλίψη για τα όσα έκανε στη δίνη της καριέρας. Θαυμάσια και η ερμηνεία της Σαντρίν Κιμπερλέν, στο ρόλο της συζύγου, που η απόγνωσή της ακουμπά πολλές γυναίκες.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Φιλίπ Λεμέσλ, ανώτερο στέλεχος σε αμερικανικό βιομηχανικό όμιλο, παρακολουθεί, ανήμπορος να αντιδράσει, την γυναίκα του να τον εγκαταλείπει, γιατί δεν μπορεί να βλέπει τον άνδρα που αγαπά να συνθλίβεται από την αγωνία και την πίεση της δουλειάς. Ο Φιλίπ, παγιδευμένος από τις παράλογες απαιτήσεις των αφεντικών του και την καθημερινή ένταση, έχει ξεπεράσει τα όρια της αντοχής του.