Επιχείρηση Αδιάβροχο σεντόνι για κατούρημα ο Πόντιος

Πόσες φορές, κατεβαίνοντας την Ίωνος Δραγούμη, κοντοσταθήκατε μπροστά στην τεράστια ταμπέλα που φέρει την επιγραφή «Αδιάβροχο σεντόνι για κατούρημα – ο ΠΟΝΤΙΟΣ; Ο κ. Χαράλαμπος Μπουρουτζόγλου είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την εν λόγω εφεύρεση. Η πατέντα του κατοχυρώθηκε με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που του απονεμήθηκε το 2008.

Το 1998 ξεκίνησε την παρασκευή και πώληση αδιάβροχων σεντονιών. Έχει ενδιαφέρον όμως, το πώς έφθασε μέχρι εκεί. «To 1998 ξεκίνησα μαζί με έναν συνεργάτη μου να φτιάχνουμε αδιάβροχα σεντόνια. Η πατέντα είναι παγκοσμίως γνωστή. Έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Έσωσα την ανθρωπότητα με αυτήν. Κοιτάξτε.. εγώ από πολύ μικρός, κάθε βράδυ ‘έβρεχα’ το κρεβάτι μου. Όπως καταλαβαίνεται όταν συμβαίνει αυτό, μετά οι μπελάδες για την νοικοκυρά είναι μεγάλοι. Όταν πια πήγα στρατιώτης και παρουσιάστηκα στη μονάδα, πήγα να δω τον γιατρό. Εκείνος με εξέτασε και μου είπε: ‘καλά, εσύ γιατί ήρθες εδώ, εσύ έπρεπε να πας σε κτηνίατρο’, τότε προσβλήθηκα και τον χτύπησα. Μετά μου εξήγησε πως εννοούσε ότι ήμουν πολύ γερός και δυνατός.

Τότε του είπα πως βρισκόμουν εκεί γιατί είχα ένα πρόβλημα ‘ακράτειας’ παρά το νεαρό της ηλικίας μου. Εκείνη την περίοδο της ζωής μου, αποφάσισα πως κάποια μέρα, αν έχω τα χρήματα και την δυνατότητα, θα ασχοληθώ με την κατασκευή αδιάβροχων σεντονιών. Έτσι λοιπόν, έφτασα εδώ που έφτασα. Το αδιάβροχο σεντόνι είναι κάτι πολύ ωραίο και χρήσιμο. Δεν παθαίνει τίποτα. Το βγάζεις, το πλένεις στους 60 βαθμούς και είναι σαν καινούργιο. Το έχω σε όλα τα μεγέθη, ενώ ράβω και κατόπιν παραγγελίας. Έσωσε πολύ κόσμο αυτή η εφεύρεση και έπειτα πήρα από τη Θεσσαλονίκη, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» μας είπε, εξιστορώντας όσα τον ώθησαν στην δημιουργίας αυτής της μοναδικής πατέντας.


Ο κ. Χαράλαμπος βρίσκεται στην αγορά περισσότερα από 50 χρόνια. Ζει στους ρυθμούς της, από το 1960. Σήμερα είναι 93 χρονών, γερός σαν βράχος, μαστορεύει ότι χρειάζεται τόσο στο δικό του, όσο και στα γειτονικά καταστήματα. Διαθέτει μια μεγάλη οικογένεια ενώ στο μαγαζί του βρίσκεται καθημερινά πρωί και απόγευμα με την τελευταία σύζυγο του και τον 19χρονο γιο τους. Κουβαλάει ‘μέσα’ του, μια ολόκληρη ιστορία. Είναι πόντιος στην καταγωγή και έλληνας πολύ φιλόπατρις.
Διαβάζει ποίηση, ιστορία, και όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, μέσα από τα ποιήματα παίρνει δύναμη. Ανέκαθεν -όπως μας είπε- τα ελληνικά ποιήματα τον ενίσχυαν ψυχικά και τον γέμιζαν σθένος. Σήμερα διαβάζει ακόμη και στην παραλία, πριν και μετά το κολύμπι.
Για την αγορά της Θεσσαλονίκης στα χρόνια της κρίσης, τις δεκαετίες εμπορικής και οικονομικής άνθισης που προηγήθηκαν και το αν είναι αισιόδοξος για το αύριο, τόνισε τα εξής:

«Δεδομένων των συνθηκών, δεν γίνεται να είσαι αισιόδοξος. Εγώ είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου, αλλά τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Έχουν κλείσει πολλά και όμορφα γειτονικά καταστήματα. Ενδεχομένως αν δεν ήταν δικό μου το κατάστημα, να είχα κλείσει και εγώ. Τα παλιά τα χρόνια ήταν διαφορετικά. Αν άνοιγες ένα μαγαζί, μπορούσες να βγάλεις ένα μεροκάματο. Τη δεκαετία του 60 τα καταστήματα στην Ίωνος Δραγούμη ήταν λίγα. Υπήρχε όμως κίνηση. Τότε ο κόσμος ψώνιζε και προληπτικά. Δηλαδή έλεγαν .. ας πάρω άλλη μια κουβέρτα, να έχω. Τώρα παίρνουν μόνο ότι δεν έχουν, τα απαραίτητα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, τα καταστήματα γίνονταν περισσότερα, και η κίνηση ανέβαινε. Από το 2005, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Κάποτε, είχα το υπ’ αριθμόν ένα κουρτινάδικο σε Μακεδονία και Θράκη. Πουλούσα στο διπλανό κατάστημα κουρτίνες και εδώ λευκά είδη προικός. Σήμερα έχω μόνο λευκά είδη προικός. Η Ίωνος Δραγούμη ήταν πάντα η αγορά των φτωχών. Δηλαδή έβρισκες το ίδιο προϊόν με την Τσιμισκή, πολύ φθηνότερο. Αν αγοράζαμε για παράδειγμα 100 δραχμές, πουλούσαμε 130. Στην Τσιμισκή, ακριβώς το ίδιο, θα το πλήρωνες χρυσάφι».

Σχετικά με τον αν διατηρεί την εμπιστοσύνη του προς του ανθρώπους, απάντησε με ευθύτητα λέγοντας: «Σήμερα πλέον δεν έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Παλιότερα αν φιλοξενούσες κάποιον ή του έδινες δανεικά, κοιτούσε να σε ευχαριστήσει και να σε ξεπληρώσει. Σήμερα αν το κάνεις, τον έχασες από φίλο. Άσε που θα κοιτάξει να σου φάει και τη γυναίκα».

«Οι έλληνες έχουν γίνει τεμπέληδες» μας είπε. «Φταίει όμως το κράτος και το σύστημα που τους έκανε έτσι. Παλιά ο κόσμος καλλιεργούσε και είχε ζώα. Μετά τους έδωσαν επιχορηγήσεις για να σταματήσουν να καλλιεργούν. Ξερίζωσαν τα αμπέλια από την Ελλάδα, δίνοντας πριμοδοτήσεις. Εγώ κάποτε είχα ένα πολύ μεγάλο και όμορφο περιβόλι. Πήγαν και μου το διέλυσαν, γιατί οι ίδιοι οι συγχωριανοί μου, βαριόντουσαν να κάνουν δικό τους και δεν ήθελαν να έχει ο διπλανός τους, κάτι όμορφο και χρήσιμο. Οι έλληνες έγιναν τεμπέληδες.

Το μεγαλύτερο λάθος του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ότι έβαλε σκοπό, με τον συνδικαλισμό και διάφορα τεχνάσματα, να κλείσει όλα τα εργοστάσια. Ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα διώκτης των εργοστασίων. Ο εργοστασιάρχης -τότε- έγινε σκουπίδι. Από την άλλη, το μεγαλύτερο λάθος του Καραμανλή ήταν ότι έδωσε λεφτά στους αγρότες, και τους έκανε τεμπέληδες. Με την τεραστία μακροχρόνια, ποντιακή, ελληνική, κωνσταντινοπολίτικη, εμπορική και στρατιωτική πείρα που διαθέτω καταστάλαξα σε ένα πράγμα, ο νόμος πρέπει να είναι αυστηρός αλλά ο δικαστής πρέπει να είναι επιεικής. Οι νόμοι οφείλουν να είναι αυστηροί. Κανείς όμως σήμερα, δεν τους τηρεί.

Όλοι κοιτάνε να πάρουν ένα μισθό και δεν τους ενδιαφέρει παραπέρα. Εμείς ξεκινήσαμε ξυπόλητοι. Δουλέψαμε σκληρά για να κάνουμε επιχειρήσεις. Αυτά λέω και στον μικρό το γιό μου».
Ο κ. Χαράλαμπος, ή Παύλος όπως τον φώναζε η μητέρα του, μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα, στις 24 Δεκεμβρίου, κλείνει τα 93 και μπαίνει στα 94 χρόνια ζωής. Η πείρα του είναι πολύ μεγάλη, η δίψα του για τη ζωή ακόμη μεγαλύτερη. Ο κόσμος περνά και τον χαιρετά, νέοι και μεγαλύτεροι τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα και τον αναζητούν για να ανταλλάξουν έναν χαιρετισμό ή να συζητήσουν λίγο μαζί του. Έχει γράψει την δική του ιστορία σε έναν από τους γραφικότερους και ιστορικότερους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Η ταμπέλα με την επιγραφή «Πόντιος – Αδιάβροχα σεντόνια για κατούρημα» χαρακτηρίζει την Ίωνος Δραγούμη, την ‘καρδιά’ της αγοράς, μέχρι και σήμερα.

Ρεπορτάζ: Κατερίνα Μπελαντώνα