«… Ξέρεις, μερικά πράγματα ζυμώνονται και φουσκώνουν στα μυαλά των ανθρώπων σύμφωνα με τις συνθήκες ζωής του καθενός. Τους ανθρώπους της περιοχής μας, από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, τους θυμάμαι ν’ αρμενίζουν δίχως άγκυρα σε φουρτουνιασμένες θάλασσες. Μετά ήρθε ο πόλεμος, εκείνος απέξω, κι ύστερα αυτός από τα μέσα. Κάποια στιγμή, κι ενώ οι γονείς μας πίστεψαν πως δεν υπήρχε διαφυγή από την αγριότητα, κάτι έγινε και τα ευνουχισμένα όνειρά τους βρήκαν μια χαραμάδα και πέρασαν… Κι οι φτωχοί δικαιούνται να κάνουν όνειρα, έτσι δεν είναι; Ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει γι’ αυτό;».
Βασισμένο σε αυθεντικές μαρτυρίες και αληθινά περιστατικά –όπως και στο πρώτο της μυθιστόρημα «Παράδρομοι της μνήμης» (Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2009)- η επίσης Θεσσαλονικιά Ζώγια Μεταλλικιώτη, καταγράφει την ιστορία ενός άδολου έρωτα, με φόντο τα τραγικά χρόνια του εμφυλίου.
Τοποθετώντας τη δράση στον τόπο καταγωγής της, το Μεταλλικό Κιλκίς και τα γύρω βουνά όπου έβρισκαν καταφύγιο οι αντάρτες, με την καλοζυγισμένη χρήση ιδιωματισμών ζωντανεύει μια αφήγηση ανθρώπινη και οικεία όσο τα τοπωνύμια και τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στις σελίδες της.
«Έρωτας στα δίσεκτα χρόνια» της Ζώγιας Μεταλλικιώτη, εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
