Γιάννης Νικολάου (Συν – «Λαθρεπιβάτης» του Παντελή Θαλασσινού)

Συν – «Λαθρεπιβάτης» του Παντελή Θαλασσινού, συνταξιδεύει φορώντας άρωμα Κρήτης μαζί με τον τραγουδοποιό Σπύρο Πετρουλάκη, τραγουδώντας μεταξύ άλλων τα πολλά γνωστά τραγούδια του, που έμειναν στο χρόνο με τη σφραγίδα κυρίως των ερμηνευτών τους. Ο Γιάννης Νικολάου έδωσε συνέντευξη στον Xρήστο Mιχαλέρη και το περιοδικό CITY. 

«Λαθρεπιβάτες» επιβιώνουν σήμερα;
Οι δικοί μας «Λαθρεπιβάτες» επιβιώνουν πάντα, είναι βλέπεις συνηθισμένοι στις δύσκολες συνθήκες. Αυτό όσον αφορά το μεταφορικό της έννοιας. Με τον Παντελή Θαλασσινό έχουμε συνεχή επαφή και το 2006 τραγούδησε τα τραγούδια μου στον κοινό μας δίσκο «Οι άγγελοι του Έρωτα»…

Η συναυλία σας στον «Μύλο»…
Με τον Σπύρο Πετρουλάκη βρεθήκαμε αρχές καλοκαιριού στα Χανιά. Τραγουδοποιός και αυτός, είχε την ιδέα να συνεργαστούμε. Σκαρώσαμε δύο τραγούδια μαζί και ιδού… Στην συναυλία μας αξίζει να έρθει κάποιος για να δει και να ακούσει τέσσερις ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά την μουσική και έχουν στήσει μια παράσταση, αν μη τι άλλο πολύχρωμη!!!!!

Πώς προέκυψε το κρητικό άρωμα πολλών τραγουδιών σου;
Χρόνια τώρα πηγαίνω στην Κρήτη. Το 1993 γράφω το «Του φεγγαριού» και γνωρίζει επιτυχία. Μετά «Τα άγρια πουλιά» για τον Σκουλά επίσης επιτυχημένο. Και όλα τα άλλα ήρθανε μόνα τους. Ότι έγινε, έγινε χωρίς να το προσπαθήσω. Η Κρήτη ασκεί μια περίεργη γοητεία που δεν περιγράφεται, μόνο την βιώνεις…

Το πέρασμα των χρόνων τι αφήνει ως προς την αίσθηση σου για τη μουσική;
Μόνο θετικά συναισθήματα και εμπειρίες. Ένα όνειρο μου έγινε αλήθεια. Όσο μεγαλώνω τόσο καταλαβαίνω ότι διάλεξα τον σωστό δρόμο να διαβώ…

Τι σε εμπνέει σήμερα να γράφεις;
Κοινωνικά θέματα, μικρές καθημερινές ιστορίες, ό,τι εμπνέει έναν άνθρωπο που κινείται στο καθημερινό περιβάλλον. Άλλωστε η τέχνη αυτή την αποστολή έχει, να συμπορεύεται και να συμπάσχει με τον κόσμο και δη η λαϊκή τέχνη…
 
Έχεις καινούρια τραγούδια;
Βεβαίως. Τώρα ετοιμάζομαι να κοινοποιήσω ένα τραγούδι στο διαδίκτυο με τον τίτλο «Ίκαρος» που γράφτηκε για τον πιλότο Ιωσήφ Αναστασάκη, με τον Βασίλη Σκουλά. Όταν καθαρίσει λίγο ακόμα το περιβάλλον θα κυκλοφορήσω τα νέα μου τραγούδια. Εν τω μεταξύ έχω μοιράσει αρκετά τραγούδια… Κάνω εμφανίσεις και με τους «Σαλτιμπάγκους» ένα νεανικό ντουέτο και εκεί παρουσιάζω κάποια καινούργια τραγούδια με πολιτική χροιά…

Έχοντας ζήσει τα καλά χρόνια της δισκογραφίας με τη φυσική της μορφή, πώς αισθάνεσαι στην εποχή του YouTube; Ή πώς θα γίνεται η «εμφάνιση» σε ευρύ κοινό των νέων τραγουδιών;
Και οι εφημερίδες θα τελειώσουν… Η μουσική θα είναι πάντα εδώ στο ένα η στο άλλο format. Να είμαστε καλά να παρουσιάζουμε τα τραγούδια μας δια ζώσης. Τα δύσκολα χρόνια των πολέμων ο κόσμος άκουγε τα τραγούδια στα κουτούκια, στα σπίτια ακόμα και στα καταφύγια η στη φύση. Η μουσική είναι η γλώσσα των Αγγέλων. Δεν δεσμεύεται. Αλίμονο σε αυτούς που με τεχνητό τρόπο καρπωθήκανε την μουσική. Τώρα θα επιβιώσουνε όσοι πραγματικά αξίζουν…

Έχεις γράψει πολλά γνωστά τραγούδια που στα χρόνια έμειναν σα να ανήκουν στους ερμηνευτές τους. Δεν είναι άδικο να είσαι «αφανής» για τον πολύ κόσμο;
Με ξέρουνε αυτοί που με ενδιαφέρουν, αυτοί που ψάχνουνε.

Τι είναι δικαιοσύνη;
Αν μου δώσεις τον ορισμό τότε θα σου απαντήσω. Ας πούμε, αν ρωτήσεις ποιος βρήκε το εμβόλιο της γρίπης, δεν θα ξέρουν να σου πουν. Και όμως σωθήκανε ανθρώπινες ζωές. Είναι δίκαιο αυτό; Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω. Τα τραγούδια σαν οχήματα, ανήκουνε στους δημιουργούς. Οι τραγουδιστάδες είναι σοφέρ που άλλοτε οδηγούνε τους επιβάτες στο προορισμό και άλλοτε όχι…
Τώρα αν έχεις ναρκισσιστικές τάσεις, παίξε το γνωστό παιγνίδι της έκθεσης στα μέσα ενημέρωσης. Ο μοναχικός δρόμος της δημιουργίας φτύνει τα ψώνια…

Κτητικότητα για τα τραγούδια σου δεν υπήρξε ποτέ;
Αν κάτι εξ ορισμού σου ανήκει, δεν υπάρχει ούτε λόγος να συζητάς ούτε καν να διεκδικείς… Η κρίση και η γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα πόσο σε επηρεάζει ή σε «ωφελεί» δημιουργικά; Η τεχνητή κρίση που οι μισάνθρωποι έχουν επιβάλλει, με πεισμώνει, με κάνει δημιουργικό και με τσαμπουκαλεύει γιατί ούτως η άλλως δεν είμαι από αυτούς που πετάνε την ασπίδα. Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουμε, να συμμετέχουμε και να απαλύνουμε με τα τραγούδια μας τις καρδιές των ταλαιπωρημένων συμπατριωτών μας. Να καλλιεργήσουμε το εμείς και να απαλλαχθούμε από την εσωστρέφεια του εγώ μας, γιατί μόνο όλοι μαζί θα νικήσουμε…

info:
Σπύρος Πετρουλάκης και Γιάννης Νικολάου στο Club του Μύλου
Ανδ. Γεωργίου 56, T: 2310-510081
Κυριακή 14 Οκτωβρίου
Ώρα προσέλευσης: 21:00
Τιμή εισιτηρίου: 8€ (έκπτωση 30% στους συλλόγους Κρητών)