Ο Γιάννης Κότσιρας σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο Cityportal
Ρεαλιστής, ειλικρινής και ευθύς τόσο ως καλλιτέχνης, όσο και στις προσωπικές του απόψεις. Ο Γιάννης Κότσιρας, ο ερμηνευτής που μετράει πλέον περισσότερες από τρεις δεκαετίες στα μουσικά δρώμενα, καταφέρνει πάντα να συναρπάζει το κοινό. Ένα κοινό που επέλεξε ο ίδιος, και το οποίο συνεχίζει να τον στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια.
Το 2002, το ζωντανό άλμπουμ του, Γιάννης Κότσιρας LIVE, μέσα σε λίγους μήνες από την κυκλοφορία του κατάφερε και ξεπέρασε τις 170.000 πωλήσεις. Ακολούθησαν πλατινένιοι και χρυσοί δίσκοι. Συνεργασίες με τα πλέον κορυφαία μουσικά ονόματα της χώρας, όπως ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και πλήθος σπουδαίων ερμηνευτών.
Ένας άνθρωπος χαμογελαστός, ήρεμος που παρόλα αυτά δεν φοβάται να βγει μπροστά, να μιλήσει με την σθεναρή πολιτική του άποψη που τον χαρακτηρίζει και που κάνει όλους εμάς να τον εκτιμούμε διπλά για το γεγονός ότι αποτελεί έναν καλλιτέχνη προερχόμενο από μια στόφα που συνδυάζει ταλέντο με προσωπικότητα, χωρίς να φυλακίζεται σε ταυτότητες.
Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην Αθήνα. Πιστεύετε ότι ο τόπος καταγωγής ενός καλλιτέχνη τον διαμορφώνει και αν ναι σε ποιο βαθμό, εσάς σας σημάδεψαν οι καταβολές σας και το περιβάλλον που μεγαλώσατε;
Φυσικά και ο τόπος καταγωγής επηρεάζει. Και μάλιστα σε υπέρτατο βαθμό. Και ο τόπος καταγωγής και ο τόπος διαμονής και η οικογένεια, ακόμη και η γειτονιά. Και όχι μόνο τους καλλιτέχνες αλλά όλους τους ανθρώπους. Η συμπεριφορά, οι ανησυχίες, οι αναζητήσεις, η κοινωνική στάση ακόμα και η πολιτική στάση εξαρτάται από όλους αυτούς τους παράγοντες. Σε μένα για παράδειγμα, αυτό το μείγμα, Αλεξάνδρειας, Μεσσηνίας, Σμύρνης, Πόντου ακόμη και Κρήτης, όπως και οι συνεχείς αλλαγές στην διαμονή μου, Αθήνα, Μαρούσι, Κυψέλη, Ραφήνα, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.
Υπάρχει μια γενικευμένη τάση εξιδανίκευσης του παρελθόντος σε γενικότερο πλαίσιο. Στην μουσική πιστεύετε υπάρχει αυτό; Και αν ναι εσείς έχετε πιάσει ποτέ τον εαυτό σας να είναι δέσμιος μίας τέτοιας συνθήκης;
Αυτή η εξιδανίκευση ειδικά στην μουσική είναι πάρα πολύ έντονη. Κάτι που όμως είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό, καθώς όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε τις μουσικές μας ρίζες και τις βασικές μας επιρροές στο παρελθόν. Δέσμιος δεν υπήρξα ποτέ στα καινούρια πράγματα. Όμως ειδικά στο ρεμπέτικο και στο λαϊκό τραγούδι έχω κι εγώ τα κολλήματα μου.
Θεωρώ εντελώς ρατσιστικό να ακούω από κάποιους που όταν διαφωνούν με αυτό που λέει κάποιος καλλιτέχνης να ακούγεται το καλύτερα να τραγουδάς παρά να μιλάς.
Από το 1990 που ξεκινήσατε να ασχολείστε με το τραγούδι τι βλέπετε να έχει αλλάξει;
Αυτό που έχει αλλάξει και είναι καθοριστικό για την μουσική, είναι ο τρόπος που την ακούμε. Ο καθένας ακούει μόνος του, στο κινητό, στον υπολογιστή, με ακουστικά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αυτό το μοίρασμα απόψεων και αισθημάτων στο οποίο βασίζεται η μουσική. Η μουσική είναι κοινωνικότητα και όχι απομόνωση.
Γι’ αυτό πλέον τα τραγούδια που ονομάζονται μεγάλα σουξέ, στην πραγματικότητα δεν είναι. Μεγάλες επιτυχίες κάποτε θεωρούνταν τα τραγούδια που τα ξέρουν σχεδόν όλοι. Τα άκουγες σχεδόν παντού και σε όλους τους χώρους. Από τα μπαρ, τα σκυλάδικα, τα μπουζούκια, τις μουσικές σκηνές, μέχρι τις ταβέρνες, τα ταξί και όπου μπορείς να φανταστείς. Τώρα τον τίτλο αυτό, τον αποδίδουν σε τραγούδια, βάση των views και των streams κάτι που όμως είναι εντελώς πλασματικό και αφερέγγυο. Για παράδειγμα το 90% των τραγουδιών που συγκεντρώνουν εκατομμύρια views και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, δεν τα γνωρίζει σχεδόν κανείς και δεν τα ακούς πουθενά. Και αυτό συμβαίνει γιατί αυτά τα views είναι είτε αγορασμένα, είτε προέρχονται από μικρά παιδιά, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία πραγματική υπόσταση στην καθημερινότητα. Μαθαίνουμε αυτούς που τα λένε αλλά όχι ποια τραγούδια λένε.
Έχετε ασχοληθεί και με το κανάλι σας στο YouTube το Y4Kids. Ποια είναι η άποψή σας για τις νέες ψηφιακές πλατφόρμες αναπαραγωγής μουσικής, σε ποια κατεύθυνση πιστεύεται ότι επηρεάζουν την μουσική;
Πάντα ήμουν και θα είμαι υπέρ κάθε τρόπου επικοινωνίας της μουσικής. Είτε αυτό λέγεται YouTube, Spotify, Apple Music ή οτιδήποτε. Εφόσον έχουμε μπει σε μια νέα εποχή, την εποχή της τεχνολογίας, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτή και να μην φοβόμαστε κάθε τι καινούριο. Εφόσον αυτό γίνεται με νόμιμα μέσα η μόνη επιρροή που μπορεί να έχει στην μουσική είναι θετική.
Έχετε μιλήσει για τις πολιτικές σας απόψεις. Πιστεύετε ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να εκφράζεται για τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία;
Ο καλλιτέχνης έχει δημόσιο λόγο. Όμως αυτή την δυνατότητα, του την έχει δώσει η ίδια η κοινωνία. Δεν την απέκτησε μόνος του. Θεωρώ λοιπόν πως είναι υποχρέωση του καλλιτέχνη να γίνεται η φωνή της κοινωνίας, καθώς είναι από τις μόνες κατηγορίες πολιτών που έρχονται σε καθημερινή επαφή με μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Και θεωρώ εντελώς ρατσιστικό να ακούω από κάποιους που όταν διαφωνούν με αυτό που λέει κάποιος καλλιτέχνης να ακούγεται το καλύτερα να τραγουδάς παρά να μιλάς. Είναι ρατσιστικό και φασιστικό. Είναι σαν να λες σε κάποιον που ψηφίζει διαφορετικά από σένα, καλύτερα να σε κλειδώσουν στο σπίτι παρά να ψηφίζεις. Έχει λογική αυτό;
Δεν πιστεύω πως ήταν προσωπική επιθυμία της Υπουργού να δημιουργήσει ανθρωπιστική κρίση στον πολιτισμό. Πιστεύω ακράδαντα πως ήταν στοχευμένη πολιτική απόφαση της κυβέρνησης
Παλιότερα είχατε δηλώσει πως για τα ελληνικά κόμματα εξουσίας, διαχρονικά ο πολιτισμός ήταν και είναι άγνωστη λέξη. Τον γνωρίζουν μόνο σαν πηγή ψηφοθηρίας σε προεκλογικές περιόδους και μέχρι εκεί. Τι είναι αυτό που εσείς θα καταλογίζατε στο τωρινό Υπουργείο Πολιτισμού, έλλειψη κουλτούρας, ή πιστεύετε πως υπάρχουν κάποιες άλλες σκοπιμότητες;
Μα η δήλωσή μου είναι ξεκάθαρη ως προς την σκοπιμότητα. Οι καλλιτέχνες στην πλειοψηφία τους ήταν, είναι και θα είναι, απέναντι από κάθε μορφή εξουσίας που είναι εχθρική προς την κοινωνία, την ελευθερία και την δημοκρατία. Και ο λόγος τους έχει πάντα σοβαρές επιπτώσεις στον εφησυχασμό και στην αδιαφορία. Αυτό, το αισθάνονται πάντα ως απειλή. Γι αυτό και προεκλογικά μας γλύφουν και μας παρακαλάνε για στήριξη. Όμως η αλήθεια είναι άλλη. Και ειδικά με αφορμή την πανδημία, αποκαλύφθηκε το πόσο φοβούνται, εχθρεύονται και μισούν τους ανθρώπους του πολιτισμού. Και δεν έχει να κάνει με κάποιο υπουργείο αλλά με κεντρικές αποφάσεις της κυβέρνησης. Εγώ δεν πιστεύω πως ήταν προσωπική επιθυμία της Υπουργού να δημιουργήσει ανθρωπιστική κρίση στον πολιτισμό. Πιστεύω ακράδαντα πως ήταν στοχευμένη πολιτική απόφαση της κυβέρνησης. Ελπίζω όμως, όπως μας “ξέχασαν” εμάς, εμείς να μην “ξεχάσουμε”…
Ποια ήταν η πιο δύσκολη συνθήκη που έχετε αντιμετωπίσει ως καλλιτέχνης όλα αυτά τα χρόνια; Ήταν η οικονομική κρίση, ήταν η πανδημία; κάτι άλλο;
Ήταν η πολιτική και οικονομική διαχείριση της πανδημίας. Με την οικογένειά μου, φτάσαμε σε οριακές καταστάσεις και δεν θα επεκταθώ περισσότερο γιατί πολλοί συνάνθρωποι μου, τις ξεπέρασαν και έχασαν τα πάντα. Απλά θα πω πως η συνολική στάση της Πολιτείας μου απέδειξε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο πως δεν μπορώ να βασιστώ για τίποτα στο Ελληνικό κράτος. Σε τίποτα. Και πλέον κατάλαβα απόλυτα τους συνανθρώπους μου που έφυγαν και τους γονείς που με θυσίες στέλνουν τα παιδιά τους σε άλλες χώρες.
Έχετε δηλώσει ότι οι ταυτότητες ειδικά για έναν καλλιτέχνη αποτελούν φυλακή. Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι για έναν καλλιτέχνη στην Ελλάδα να πορευτεί χωρίς μία συγκεκριμένη ταυτότητα; Εσείς αντιμετωπίσατε δυσκολίες ως προς αυτό;
Καμία δυσκολία. Είναι πανεύκολο αρκεί να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και να βλέπεις την πιθανή αποτυχία ως δάσκαλο και όχι ως εφιάλτη. Η επιτυχία δεν έχει ούτε ιδιοκτήτη, ούτε συνταγή ούτε και επιμορφωτικό χαρακτήρα. Η αποτυχία όμως έχει τα πάντα.
Με τη Γιώτα Νέγκα έχετε φτιάξει κατά γενική ομολογία ένα πολύ ταιριαστό σχήμα. Αυτό που πιστεύετε ότι οφείλεται;
Στις κοινές μουσικές καταβολές, στην κοινή καλλιτεχνική ιδεολογία αλλά και στην αμοιβαία αγάπη και στον σεβασμό που τρέφουμε ο ένας για τον άλλο. Με την Γιώτα ήμασταν και είμαστε δύο φίλοι που συναγωνιζόμαστε για το καλό της μουσικής. Κανένας ανταγωνισμός και καμία ανασφάλεια δεν παρεισφρέει σε αυτή την συνεργασία.
Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία σας;
Ήταν από παλιά μια συνεργασία σε αναμονή. Είχαμε βρεθεί μαζί στην σκηνή σε διάφορες αφιερωματικές συναυλίες και απλώς έπρεπε να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή για να γίνει. Ήρθε τόσο φυσικά που δεν θυμάμαι καν πως ακριβώς έγινε…
Στην αντίληψη του κόσμου έχετε περάσει ως ευθύς και άμεσος άνθρωπος. Προφανώς έχετε πληρώσει το ανάλογο κόστος για αυτή τη στάση σας. Ελάχιστοι καλλιτέχνες είναι τόσο «ανοιχτοί» στο κοινό τους. Τι είναι αυτό που σας απογοητεύει στο κοινό σας και τι αυτό που σας κάνει να αισιοδοξείτε;
Στα χρόνια που υπάρχω σαν τραγουδιστής, έχω επιλέξει την συγκεκριμένη στάση, ως στάση ζωής. Όταν λοιπόν τηρείς μια τέτοια στάση, ευθύτητας και ειλικρίνειας, ακόμη και όταν αυτή στεναχωρεί, τότε στην πραγματικότητα εσύ επιλέγεις το κοινό σου. Με αυτή τη συνθήκη λοιπόν, το κοινό που με ακούει, με κάνει εξαιρετικά αισιόδοξο και χαρούμενο. Μαζί ξεπεράσαμε τα κολλήματα στο παρελθόν, τα όποια λάθη έκανα και αποκαλύψαμε τις όποιες προσδοκίες είχαν από μένα. Οπότε δεν έχω κάτι κακό να σας πω.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Πολλά και διάφορα.
Η συνέχεια της συνεργασίας μου ως στιχουργός με τον Σασμό, η πραγματοποίηση της μεγάλης μου προσωπικής περιοδείας το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα, οι συναυλίες μου με τον Γιώργο Νταλάρα… Είναι πολλά που έρχονται. Ελπίζω δε, να καταφέρω την κυκλοφορία ενός άλμπουμ με την προσωπική μου κατάθεση σε κάποια αγαπημένα παλιότερα τραγούδια αλλά και μία σειρά παραστάσεων, πολύ διαφορετικού χαρακτήρα από οτιδήποτε έχω κάνει μέχρι σήμερα. Όταν θα είμαι απόλυτα σίγουρος θα σας πω και λεπτομέρειες.
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
