Το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ (Watergate) ήταν το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο που συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του 1970» Το όνομα προέρχεται από το κτιριακό συγκρότημα Γουότεργκεϊτ στην Ουάσινγκτον, όπου το Δημοκρατικό Κόμμα διατηρούσε τα κεντρικά γραφεία του.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Ιουλίου 1972, ένας φύλακας στα γραφεία παρατήρησε πως στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος, αρκετές από τις πόρτες είχαν κολλητική ταινία, ώστε όταν κλείνουν να μη κλειδώνουν, οπότε κάλεσε την αστυνομία. Πέντε άνδρες πιάστηκαν να φωτογραφίζουν και να κλέβουν έγγραφα, αλλά και να τοποθετούν κοριούς σε τηλεφωνικές γραμμές. Αφού συνελήφθησαν, ασκήθηκε δίωξη εναντίον τους.
Γουότεργκεϊτ , το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο στην ιστορία της Αμερικής
Η ανακάλυψη αυτή ήταν η αρχή μιας πορείας που θα οδηγούσε τελικά στον ίδιο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον. Το FBI στην έρευνά του ανακάλυψε σύνδεση μεταξύ των μετρητών που βρέθηκαν υπό την κατοχή των διαρρηκτών και παρανόμων χρηματοδοτήσεων (μαύρο ταμείο), οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από την επιτροπή υπεύθυνη για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον (CREEP) στις εκλογές του 1972. Τον Ιούλιο του 1973, άρχισαν να πληθαίνουν τα στοιχεία εναντίον του επιτελείου του προέδρου, συμπεριλαμβανομένων μαρτυριών από πρώην μέλη του επιτελείου που δόθηκαν στην επιτροπή της Γερουσίας που ερευνούσε το Γουότεργκειτ. Η έρευνα αποκάλυψε ότι ο πρόεδρος Νίξον είχε μια μαγνητοταινία καταγραφής στο γραφείο του και ότι είχε καταγράψει πολλές συζητήσεις.
Το πρώτο βήμα για την εξιχνίαση αυτής της σκοτεινής υπόθεσης έγινε από τους δημοσιογράφους της εφημερίδας Washington Post: Άλφρεντ Λιούις, Καρλ Μπέρνστιν και Μπόμπ Γούντγουορντ, οι οποίοι με σειρά ρεπορτάζ αποκάλυπταν όλο και περισσότερες πτυχές του σκανδάλου. Ένα χρόνο αργότερα, πάνω στην έρευνα των Γούντγουορντ και Μπέρνσταιν, βασίστηκε το 1976 η ταινία του Άλαν Πάκουλα, “Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου” με πρωταγωνιστές τους Ντάστιν Χόφμαν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέισον Ρόμπαρτς, η οποία και ήταν υποψηφία για το όσκαρ καλύτερης ταινίας την ίδια χρονιά.
Τον Ιούλιο του 1973 η θέση του Νίξον χειροτέρεψε δραματικά, όταν ένας σύμβουλός του αποκάλυψε το σύστημα των μαγνητοφωνήσεων όλων των συνομιλιών στο γραφείο του προέδρου από τις αρχές του 1971.
Η παραίτηση του Νίξον ήρθε όταν η Βουλή, ως αρμόδιο όργανο, άρχισε να στοιχειοθετεί το κατηγορητήριο και το σχέδιο αποφάσεως για την αποπομπή του. Πρόλαβε και παραιτήθηκε λίγες ημέρες αργότερα στις 9 Αυγούστου 1974, 21 μήνες μετά τη θριαμβευτική επανεκλογή του με πάνω από 60% της λαϊκής ψήφου και με 49 από τις 50 πολιτείες. Λόγω του σκανδάλου παραπέμφθηκαν σε δίκη 69 άτομα, από τους οποίους 48 βρέθηκαν ένοχοι. Πολλοί από τους κατηγορούμενους ήταν κορυφαίοι αξιωματούχοι της προεδρίας Νίξον.
Πηγές: Washington Post, ABC News
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
