Η αποχώρηση Βενιζέλου από το ΚΙΝΑΛ, δύσκολες αποφάσεις σε δύσκολους καιρούς.

Το πρωτείο της ενότητας στην πολιτική δράση

 

Τις τελευταίες ώρες, επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης αποτελεί η όψιμη αποχώρηση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, βουλευτή του Κινήματος Αλλαγής, πρώην προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αντιπροέδρου της Κυβέρνησης  Σαμαρά.

 

    Ενώ, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει την διανοητική εμβρίθεια και την ρητορική δεινότητά του κ. Βενιζέλου, τον σεβασμό και την εκτίμηση με τα οποία περιβάλλεται και από το Κίνημα Αλλαγής, η πολιτική φυσιογνωμία του, εντούτοις, με κάποια δεύτερη σκέψη, όταν προσπαθείς να αποδελτιώσεις και να εφαρμόσεις την συλλογική πολιτική του Κινήματος Αλλαγής, εν όψει Εθνικών Εκλογών, και χαρτογραφείς τις κινήσεις της επόμενης ημέρας με βάση το πολιτικό σχέδιο “Ελλάδα”, σκοντάφτεις σε αρχηγισμό πολυτελείας, που σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί το ενωτικό εγχείρημά.

 

    Η πολιτική, αναντίρρητα, δεν ασκείται οικοδομώντας ατομικές τακτικές του τύπου “εγώ ή τίποτα” σε συλλογικές πλειοψηφίες, τουναντίον, δημιουργείς συλλογικές πλειοψηφίες υπηρετώντας το κοινό και κατ?επέκταση το δημόσιο συμφέρον.

 

    Το αξιόλογο κατά τα λοιπά και έως μοναχικό πολιτικό αφήγημα του αυτοεξαιρούμενου κ. Βενιζέλου μεγαλοποιεί τα  πράγματα που έχουν περιορισμένη, και ενδεχομένως, πεπερασμένη αξία εκεί όπου, αντιστρόφως, οιονεί απαξιώνουμε, τα μεγάλα πολιτικά ερωτήματα και τις δράσεις που θα έπρεπε, σήμερα, να συζητούμε με επίκεντρο την κοινωνία και τα προβλήματα των πολιτών.

 

    Τί δεν έγινε αντιληπτό, ειδικά μετά τις εργασίες του προσφάτου συνεδρίου; Γιατί δεν υπήρξε καμία αισθητή παρουσία υποστήριξης και συμμετοχής στην πολιτική μάχη των Ευρωεκλογών από τον κ. Βενιζέλο;

 

    Το διακύβευμα και ταυτόχρονα στοίχημα σήμερα, μερικές εβδομάδες, πριν τις Εθνικές Εκλογές, είναι να φτάσει έως το τελευταίο σπίτι η άποψη του Κινήματος Αλλαγής για την οικονομία, την εργασία, την δημοκρατική διακυβέρνηση της πατρίδας μας, την μετανάστευση, την επιστροφή της νέας γενιάς στην Ελλάδα, την επιστροφή, εν γένει, στην κανονικότητα και στην πρόοδο.

 

    Το σκιαγράφημα της πολιτικής αντίληψης του κ. Βενιζέλου αντιβαίνει σε απόλυτες τιμές την συλλογιστική της πολιτικής  δράσης μιας συλλογικής, σύγχρονης έκφανσης της σοσιαλδημοκρατίας, την οποία προσπαθεί να εκφράσει το Κίνημα Αλλαγής, που α) επανακτά την ιδεολογική ταυτότητα που , κατά το μάλλον ή ήττον, είχε συνυφανθεί με τον κυβερνητισμό, β) αναδομεί το πολιτικό DNA του με αυτοκριτική και κριτική και γ) πολιτεύεται με κριτήριο τις ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες . Αυτά δεν νομίζω ότι θάβονται κάτω απ?το χαλάκι μιας  πολιτικής φιλοδοξίας ως πάρεργα.

 

      Τέλος, μα όχι τελευταίο, οι πολιτικές επιλογές και πράξεις, εν τέλει, αποδεικνύουν την επαλήθευση της ιστορίας του καθένα με το παρόν και το μέλλον του. Το κατά πόσο σε μια κρίσιμη στιγμή, που όλοι είναι απαραίτητοι και κανείς δεν περισσεύει, μπαίνουν μπροστά και εμπνέουν με την στάση τους. Καθορίζουν τις εξελίξεις και δεν καταντούν ουρές του εαυτού τους.

 

    Το γυροσκόπιο του Κινήματος Αλλαγής είναι αμετακίνητο, σηματοδοτεί το ανάχωμα στην κυριαρχία της Δεξιάς και του ΣΥΡΙΖΑ, την πολιτική διεύρυνση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, και αυτό δεν γίνεται μόνο με ευχολόγια, γίνεται με πολιτικό σχέδιο και με την συμμετοχή όλων.

 

Δύσκολες αποφάσεις σε δύσκολους καιρούς.

*Η Ισμήνη Μώρη υποψήφια Ευρωβουλευτής και μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής και της Γραμματείας Τομέα Τουρισμού του Κινήματος Αλλαγής