Η σχέση μιας 40χρονης με έναν 20άρη προκαλεί συνήθως αξιόλογο αναγνωστικό ενδιαφέρον, τροφοδοτούμενο, ίσως, από την περιέργεια των μικρών και την ελπίδα των μεγαλυτέρων. Το θέμα, λοιπόν, αιτιολογεί, κατ΄ αρχήν, το ευπώλητο της συνεχώς επανεκδούμενης κυρίας Κούλας του Μ. Κουμανταρέα (1η έκδοση Κέδρος 1978).
Ο σύζυγος ευκατάστατος έμπορος, η ηρωίδα εργαζόμενη, μητέρα, νοικοκυρά, σύζυγος… Το σπίτι τους διώροφο στα βόρεια προάστια. Ο Μίμης, νεαρός φοιτητής με «ατίθασα μαλλιά», αδιαφορώντας για τις συνομήλικές του, προτιμάει τις «ώριμες γυναίκες». Με την Κούλα στην αρχή δεν είναι παρά δυο τυχαίοι συνταξιδιώτες, ανάμεσα σε τόσους άλλους, στον ηλεκτρικό των 8. Εκείνος σχολάει από τα Αγγλικά του, εκείνη από το γραφείο της. Τι κάνει τον νεαρούλη να προσέξει τη συντηρητική («με το κυπαρισσί ταγιεράκι και το γκρίζο μακρύ παλτό») κυρία –μαμά του; Τι θα ωθήσει αυτή να εντοπίσει αυτόν τον μακρυμάλλη με την κοτλέ καμπάνα και το πουλόβερ, αυτό «το αξιαγάπητο παιδί» – γιό της ; Ο.Κ. η κυρία Κούλα με το σύζυγό της απλώς «ζούνε», όπως θα πει η ίδια. Οι κόρες της μπαίνουν στην εφηβεία κι αυτή, αφού δεν τόλμησε ένα διαζύγιο, αναζητά κάποιον σαν όταν ήταν (να ‘ταν ξανά) έφηβη. Έτσι αφήνεται να παρασυρθεί στο λαϊκό κουτούκι και από κει στο υπόγειο δωματιάκι του με το «κρεατί φωτάκι». Ο Μίμης όμως γιατί προτιμάει να χαιδεύει «κάποιο χαλάρωμα της σάρκας» της, να φιλάει «με πάθος τις ρυτίδες» της, σχεδόν με σεβασμό» ; Αρκεί εκείνο το «έχω ανάγκη από κάτι που να με ξεπερνά, να μη μου θυμίζει τον εαυτό μου»; Τις αναμενόμενες ζήλειες και υποψίες της κυρίας Κούλας, ακολουθεί μια αδέξια ερώτηση-πρότασή της για κάποιο «χαρτζιλίκι». Αποκρούεται όμως αμέσως, ξεκάθαρα, από την άλλη πλευρά.
Η γραφή του Κουμανταρέα κοφτή, με γρήγορους ρυθμούς, ζωντανούς διαλόγους και μικρές, διαπεραστικές, πινελιές επιχειρεί να σκιαγραφήσει τους χαρακτήρες των δυο ηρώων του, το κοινωνικό και ψυχολογικό τους πλαίσιο, τις σύντομες συναντήσεις, τις αδέξιες προσδοκίες τους. Όμως σε ορισμένα σημεία της μικρής αυτής νουβέλας διακρίνει κανείς μία κάποια αμηχανία. Π.χ. στον τρόπο που (δεν) περιγράφει τις ερωτικές τους σκηνές, την σοφτ πολιτική κριτική του φοιτητή στο σύστημα που αντιπροσωπεύει η Κούλα και η τάξη της, και κυρίως –αμηχανία- στο πως θα κλείσει αυτή η (προφανώς) εφήμερη σχέση :
Η ευϋπόληπτη και παραδοσιακών αρχών κυρία Κούλα αποφασίσει να μην ανεβεί στο τρένο των 8 ! Ίσως ποτέ ξανά. Για την ώρα πάντως ετοιμάζεται να ανεβεί στο θεατρικό σανίδι !
δρ Γιάννης Βρύζας
www.vryzas-lawyer.blogspot.com
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
