Η ιστορία του παιδεραστή Ναζί που σημάδεψε χιλιάδες ζωές

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει, και χιλιάδες Ναζί διαφεύγουν στη Λατινική Αμερική, για να γλυτώσουν τα δικαστήρια και την οργή του δοκιμασμένου ευρωπαϊκού λαού.

 

Βρίσκουν καταφύγιο σε φίλους του Ναζισμού, που αυξάνονται ραγδαίως στην Νότια Αμερική. Ένας από αυτούς, ο Πολ Σέφερ, καταφεύγει στη Χιλή του Πινοσέτ. Ο Χιλιανός πρόεδρος έχει δέιξει τις διαθέσεις του από νωρίς, και τις απολυταρχικές του μεθόδους. Καταφθάνοντας στη δοκιμαζόμενη χώρα, διασυνδεέται γρήγορα, με ομοιδεάτες του και καταφέρνει να δημιουργήσει με τις ευλογίες του καθεστώτος μια θρησκευτική σέχτα, την ”αποικία της αξιοπρέπειας” όπως την βάφτισε, σε μια έκταση 130.000 στρεμμάτων που του παραχωρήθηκε.

 

Ίδρυσε την Αποικία της Αξιοπρέπειας και αυτοανακηρύχθηκε υπέρτατος πνευματικός της ηγέτης. Παρουσίαζε την σέχτα ως τον επίγειο παράδεισο, μόνο που η πραγματικότητα, ήταν διαφορετική. Οι οικογένειες χωρίζονταν, τα παιδιά μετά την γέννα απομακρύνονταν από τις μητέρες τους, εργαζόταν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, και φυσικά δεν είχαν κανένα δικαίωμα αμφισβήτησης και πρωτοβουλίας.

 

Η πλύση εγκεφάλου ήταν τόσο δυνατή, που οι πιστοί της σέχτας δεν δίσταζαν να σκοτώνουν όποιον τους υποδείκνυε ο αρχηγός τους, με μεθόδους ζούγκλας. Ο Πολ Σέφερ ικανοποιούσε τις διαστροφικές του σeξουαλικές ορέξεις, κακοποιώντας ανήλικα παιδάκια. Η περιοχή ήταν αποκομμένη με ηλεκτροφόρα σύρματα, με σκυλιά φρουρούς και ειδικές περιπολίες από ανθρώπους του καθεστώτος.

 

Ο Πινοσέτ τον κάλυπτε και του έδινε άσυλο, γιατί εκεί ανακρίνονταν με φριχτά βασανιστήρια οι αντικαθεστωτικοί. Χιλιάδες Χιλιανοί αγνοούνται ακόμη και σήμερα, ενω αμέτρητοι έχουν πάνω τους τα σημάδια από τις φρικιαστικές μεθόδους που χρησιμοποιούσαν. Ηλεκτροσόκ που προκαλούσαν μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες, ακρωτηριασμοί, κάψιμο γενετικών οργάνων και ότι δεν συλλαμβάνει ο ανθρώπινος νους.

 

Το τέλος του Σέφερ ήρθε πολύ αργά, το 1997, όταν ένας έγκλειστος έδωσε ένα χαρτί, που έγραφε ”Σώσε μας” σε ένα επισκέπτη, άνθρωπο του Πινοσέτ. Παρόλα αυτά δημοσιεύσε τις πληροφορίες που είχε και έτσι εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης. Ο ίδιος διέφυγε στην Αργεντινή, όμως οι Αρχές τον συνέλαβαν το 2005, και οδηγήθηκε στις φυλακές, όπου και πέθανε 5 χρόνια μετά.

 

Το ακόμη πιο εξοργιστικό στην όλη ιστορία, είναι ότι οι Γερμανικές αρχές γνώριζαν, και επέλεγαν να μην εμπλακούν.