«Η Julia Migenes τραγουδάει Schubert» στο Βασιλικό Θέατρο

Μία κορυφαία λυρική τραγουδίστρια με σπουδαία επίσης καριέρα και στο χώρο του μιούζικαλ, η ιστορική CARMEN του Francesco Rossi, η συμπρωταγωνίστρια του Placido Domingo και του Ruggero Raimondi, η μούσα του Leonard Bernstein, η  βραβευμένη με GRAMMY Χούλια Μιγκένες, μας ξεναγεί στο μουσικό κόσμο ενός από τους μεγαλύτερους κλασσικούς συνθέτες, του Φραντς Πήτερ Σούμπερτ.

44α ΔΗΜΗΤΡΙΑ
JULIA MIGENES
«Σούμπερτ»
αφήγηση: ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
Θεσσαλονίκη: ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
20 Σεπτεμβρίου
Προπώληση: Ταμείο Πλατείας Αριστοτέλους
Πληροφορίες: 2310 271 116
Τιμές Εισιτηρίων: Πλατεία € 45, Εξώστης € 35

«Η Julia Migenes τραγουδάει Schubert»
Μαζί της ένας ταλαντούχος ηθοποιός ο Πολύδωρος Βογιατζής και ένας φημισμένος σολίστας, ο πιανίστας Έντουαρντ Φερλέ, που με την σκηνοθετική καθοδήγηση του Φιλίπ Καλβάριο  διεισδύουν μαζί με τη Μεγκένες στο σύμπαν του Σούμπερτ.
Δομώντας από κοινού μία παράσταση – διάλογο ανάμεσα στο έργο και τη ζωή του, στη μουσική και τα γεγονότα που τον σημάδεψαν ανεξίτηλα.
Η Χούλια Μιγκένες από τη μία ερμηνεύοντας με το μοναδικό λυρικό της τρόπο κάποια από τα αριστουργήματα Lieder του Σούμπερτ, το μουσικό είδος που ο ίδιος πρώτος όλων ανέδειξε και τελειοποίησε. Την προσφυγή δηλαδή της κλασσικής μουσικής στην ποίηση, στην υπέρτατη πνευματικότητα και στον υπερβατικό λόγο, που δημιούργησε ένα καταφύγιο και μία ισχυρή παράδοση, μία καθολική κυριαρχία του ποιητικού αισθήματος πάνω στις μουσικές εμπνεύσεις.
Από την άλλη ο Πολύδωρος Βογιατζής με τη μεστή αφήγησή του μάς αποκαλύπτει τον άνθρωπο, το χαρακτήρα, το μυστήριο και τις αντιφάσεις μέσα από τα ίδια τα λόγια του Σούμπερτ, σε κείμενα απ’ το προσωπικό του ημερολόγιο και επιστολές στα αδέλφια και στους φίλους του.
Παρουσιάζεται έτσι ταυτόχρονα το έργο και ο φορέας του, η συνοχή και η αλληλεπίδρασή τους, η αμοιβαία εμπλοκή τους σ’ αυτό το μεγαλειώδες, ευαίσθητο, διαχρονικό και λαμπερό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Σε μία σκηνική ιχνηλασία αυτού του οικουμενικού δημιουργού, σε μία απόπειρα αποκρυπτογράφησης της πεσιμιστικής φύσης του, σε μία προσέγγιση της πολυπλοκότητας μιας μουσικής ιδιοφυίας. Που άντλησε αποκλειστικά μέσα απ’ τις προσωπικές και πολλές φορές οδυνηρές εμπειρίες του την απίστευτη έμπνευσή του, που έζησε ανικανοποίητος δίχως ν’ αγγίξει την ευτυχία, που τη στιγμή που καθιερωνόταν παγκόσμια και διαχρονικά ως ένας από τους μεγαλύτερους κλασσικούς συνθέτες, δήλωνε απογοητευμένος για τις «άφαντες φιλοδοξίες και επιθυμίες» του.
Οι μουσικοί του ρεμβασμοί που αποδίδει στο πιάνο ο Έντουαρτ Φερλέ, υπογραμμίζουν ιδανικά αυτή τη μοιραία σχέση ανάμεσα στη ζωή και στο έργο του Σούμπερτ.
Η μουσική και η αλληλογραφία, αυτού του τόσο εμπνευσμένου και καταδικασμένου καλλιτέχνη, προσεγγίζει μέσα απ’ αυτή την παράσταση τη μοίρα και την καθημερινότητα του κάθε ενός από εμάς.           «Είμαι υπονομευμένος από ένα σφοδρό και ανελέητο πόνο. Ω Θεία Τέχνη, είσαι η μόνη ικανή να ελαφρύνεις αυτό το έντονο συναίσθημα» 
Φραντς Πήτερ Σούμπερτ