« Αξίζει πάντως να υπογραμμισθεί ότι η ύπαρξη του ανθρώπου δεν οδήγησε μόνον στην δική μου αυτογνωσία, δεν έδωσε σε μένα μόνον όνομα και χαρακτηριστικά. Το ίδιο το Σύμπαν απέκτησε έτσι την αυτογνωσία του. Άρχισε πια, όπως ανέφερα, να περιγράφεται με μύθους και θεωρίες, να προκαλεί ερωτήματα και δέος. Όσο κι αν είναι αλήθεια ότι ο Ήλιος εμφανίστηκε πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, με κάποια έννοια άρχισε να υπάρχει όταν τα αρχέγονα μικροπλάσματα ένιωσαν τη θέρμη των ακτίνων του και απέκτησε ταυτότητα τότε που το έλλογο ον, ο άνθρωπος, ύμνησε το ευεργετικό του φως κι άρχισε να διερωτάται για τη φύση του. Η ύπαρξη των πάντων, έχω την υποψία, έχει ως προϋπόθεση κάποια καταγραφή τους. Η καταγραφή όμως προϋποθέτει αντίληψη και αισθήσεις, νευρικά συστήματα και νου. Χωρίς αυτά, χωρίς τη γλώσσα που επινοεί και ονοματίζει, το Σύμπαν θα παρέμενε ένα παγερό, αδιάφορο άθροισμα ύλης και ακτινοβολίας. Θα έμοιαζε με μια θεσπέσια μουσική που δεν την άκουσε ποτέ αυτί, ένα τοπίο θανάτου όπου δεν ακούστηκε ποτέ λυγμός, ένα θεατρικό έργο που δεν παρακολούθησε κανένας την πλοκή του.
…..αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι και η έμφυτή τους περιέργεια, η αυτοβιογραφία μου δεν θα είχε νόημα. Δεν θα γραφόταν, ίσως ποτέ».
Γιώργος Γραμματικάκης (1939 – ) «Η αυτογραφία του φωτός» , Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
Ακολουθείστε το Cityportal.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα τελευταία νέα
Cityportal.gr Live ενημέρωση: O κορωνοϊός λεπτό προς λεπτό στην Ελλάδα και παγκοσμίως