Κριτική της ταινίας Hit Man (“Hit Man”) Κωμική περιπέτεια, αμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, με τους Γκλεν Πάουελ, Άντρια Αρχόνα, Όστιν Αμέλιο, Μόλι Μπέρναρντ κα.
Η αρχική ιδέα της ταινίας, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, δείχνει ενδιαφέρουσα και κατάλληλη για μια παρωδία των αστυνομικών φιλμ και φόρος τιμής στην σκρούμπολ κωμωδία, αλλά το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει τις υποσχέσεις, παρότι ο αδιάφορος Γκλεν Πάουελ ως πρωταγωνιστής, το παλεύει όσο μπορεί, αν και είναι φανερό ότι τον χωρίζει άβυσσος με τους ηθοποιούς του κλασικού Χόλιγουντ.
Από την πλευρά του, ο ικανότατος Ρίτσαρν Λινκλέιτερ, που έγινε πρώτο όνομα από τη δραματική ταινία του «Μεγαλώνοντας» και τη διάσημη τριλογία του («Πριν το Ξημέρωμα», «Πριν το Ηλιοβασίλεμα» και «Πριν τα Μεσάνυχτα») εδώ δείχνει να κάνει μία αρπαχτή, παρά τις όποιες καλές στιγμές της ταινίας, την οποία μπορείς να «χαζέψεις» ένα ζεστό καλοκαιρινό βραδάκι – και να την ξεχάσεις άμεσα.
Ο Γκάρι Τζόνσον, ένας καθηγητής φιλοσοφίας, που δουλεύει παράλληλα και για την αστυνομία, θα αντικαταστήσει έναν «ψημένο» συνάδελφό του αστυνομικό, που δουλεύει προλαμβάνοντας υποψήφιους ηθικούς αυτουργούς σε φόνους, που προσλαμβάνουν πληρωμένους δολοφόνους, μέσω αγγελιών. Η επιτυχία του από την πρώτη αποστολή, θα τον κάνει απαραίτητο για την αστυνομία και περιζήτητο για τους ανθρώπους που θέλουν να ξεφορτωθούν τη γυναίκα τους, το αφεντικό τους ή οποιοδήποτε ενοχλητικό. Όταν, όμως, θα ερωτευθεί μία γυναίκα που θέλει να ξεφύγει από τον κακοποιητικό σύντροφό της, θα σπάσει το πρωτόκολλο της υπηρεσίας, θα βρει τον εαυτό του, φλερτάροντας με την ιδέα να γίνει πραγματικά ο ίδιος εγκληματίας.
Πράγματι, το στόρι στο χαρτί δεν είναι κακό, όταν όμως μπαίνει σε εφαρμογή και πρέπει να περάσει από το φιλμ, τα πράγματα δεν εξελίσσονται το ίδιο καλά, καθώς μπορεί να περιορίζει τα κλισέ, να έχει ορισμένες ξεκαρδιστικές σκηνές και κάποια μικρά διαλείμματα μαύρου χιούμορ, αλλά η γενικότερη εικόνα δείχνει να ξεπέφτει στην αμερικανιά. Οι διασκεδαστικές σκηνές, με τις μεταμορφώσεις του ήρωα και ορισμένους γραφικούς υποψήφιους ηθικούς αυτουργούς σε φόνο, μας χαιρετάνε από τα μέσα της ταινίας, ενώ η όποια πλάκα του σεναρίου σε συνδυασμό με την αναιμική αστυνομική περιπέτεια, ξεχειλώνει απίστευτα.
Ακόμη και το επιβεβλημένο υποτυπώδες σασπένς δείχνει ξέπνοο, τα γκαγκς τις περισσότερες φορές δεν λειτουργούν, ενώ ο Πάουελ εκτός από την ανεπάρκειά του για έναν τέτοιο ρόλο, δεν αποκτά ποτέ και την απαραίτητη χημεία με την πανέμορφη Πορτορικανή Άντρια Αρχόνα.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας καθηγητής φιλοσοφίας δουλεύει παράλληλα για την αστυνομία, προσποιούμενος τον πληρωμένο εκτελεστή, ώστε να βοηθά στη σύλληψη πολιτών που αναζητούν υπηρεσίες τέτοιας φύσης.
ΑΠΕ ΜΠΕ Χάρης Αναγνωστάκης
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
