Το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι ξεκινά τη διαδικασία για το οριστικό κλείσιμο του Ιδρύματος Francisco Franco. Το πράττει «επειδή θεωρείται αντίθετο προς το γενικό συμφέρον η απολογία του “φρανκισμού” που εξυμνεί το πραξικόπημα και την στρατιωτική δικτατορία ή επαινεί τους ηγέτες της, με περιφρόνηση και ταπείνωση της αξιοπρέπειας των θυμάτων του πραξικοπήματος, του πολέμου ή άμεση ή έμμεση υποκίνηση μίσους ή βίας εναντίον τους λόγω της ιδιότητάς τους.”
Το υπουργείο Πολιτισμού επικαλείται τον Νόμο για τη Δημοκρατική Μνήμη, ο οποίος προβλέπει το κλείσιμο τέτοιων ιδρυμάτων που εξυμνούν την περίοδο του “Φρανκισμού”. Στην Ισπανία, συμβαίνει η παραδοξότητα να υπάρχουν οργανώσεις που υποστηρίζουν τον φασισμό και αυτό δεν τελειώνει με το Εθνικό Ίδρυμα Francisco Franco. Σε αυτό προστίθενται και άλλα, όπως το Ίδρυμα José Antonio Primo de Rivera ή το Ίδρυμα Blas Piñar, ιστορικός ηγέτης της ακροδεξιάς και ιδρυτής της Fuerza Nueva.
Περίοδος του “Φρανκισμού” θεωρείται η ιστορική περίοδος 1939-1975 δηλαδή από την λήξη του Ισπανικού Εμφυλίου, ο οποίος ξεκίνησε το 1936 μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα που έληξε με την νίκη των πραξικοπηματιών το 1939, μέχρι και τον θάνατο του δικτάτορα το 1975. Επικεφαλής τους ο στρατηγός Francisco Franco Bahamonde, ο οποίος ήταν ο αρχηγός κράτους από το 1939 μέχρι τον θάνατο του το 1975. Οι διάδοχοι του στην εθνική κυβέρνηση της Ισπανίας διήρκεσαν μέχρι το 1978 με την ψήφιση του Συντάγματος και την οριστική απομάκρυση των στρατιωτικών από την πολιτική ζωή. Ο Φράνκο από το 1939 και μέχρι τον θάνατο του εγκαθίδρυσε στην Ισπανία μία φασιστική δικτατορία, που ενσωμάτωσε μια σαφή επιρροή του γερμανικού και ιταλικού ολοκληρωτισμού σε τομείς όπως οι εργασιακές σχέσεις, η αυταρχική οικονομική πολιτική, η χρήση συμβόλων ή το μονοκομματικό σύστημα.
Η διαδικασία του υπουργείου Πολιτισμού θα αναπτυχθεί σε τρεις φάσεις. Η πρώτη, συνίσταται στην υποβολή εκθέσεων από την Κρατική Γραμματεία για τη Δημοκρατική Μνήμη και το Μητρώο Ιδρυμάτων υπό κρατική δικαιοδοσία. Το δεύτερο θα είναι η έναρξη της διαδικασίας, η οποία θα ξεκινήσει με την κοινοποίηση του φακέλου στο προαναφερθέν ίδρυμα και την έναρξη της αντίστοιχης περιόδου καταγγελιών. Τέλος, θα ζητηθεί αναφορά από τη Γενική Εισαγγελία του Κράτους, από την οποία το υπουργείο Πολιτισμού θα εκπονήσει ψήφισμα για να ζητήσει δικαστικά το κλείσιμο του ιδρύματος. Τέλος, η επίλυση της διαδικασίας θα είναι η απόφαση των δικαστών.
Οι δραστηριότητες του Ιδρύματος Francisco Franco
Μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων του ιδρύματος Φράνκο στράφηκε στην προσπάθεια ανατροπής με δικαστικά μέσα των ενεργειών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Νόμου για την Δημοκρατική Μνήμη. Όπως για παράδειγμα στο άνοιγμα χιλιάδων ομαδικών τάφων εκτελεσθέντων θυμάτων της δικτατορίας που οι οικογένειες τους αναζητούν, προκειμένου να μεταφέρουν σε οικογενειακούς τάφους, μια ισπανική εξαίρεση στον αγώνα κατά του φασισμού που επισημαίνει ο ΟΗΕ σε πολλές αναφορές του. Η στο να παρεμποδίσουν δικαστικά στην αλλαγή ονομάτων δρόμων και πλατειών στο όνομα του δικτάτορα.
Για παράδειγμα στη Μαδρίτη το 2017, το δημοτικό συμβούλιο είχε προχωρήσει σε μετονομασία δρόμων και πλατειών ( με το όνομα του δικτάτορα ή συνεργατών του στρατιωτικών) και το εν λόγω ίδρυμα προσέφυγε στα δικαστήρια για την μετονομασία 52 δρόμων. Όμως το Ανώτατο Δικαστήριο της Μαδρίτης αποφάσισε ότι το ίδρυμα μπορούσε να κάνει μήνυση μόνο για δύο από αυτούς. Πέρυσι επίσης, το ίδρυμα οδήγησε το υπουργείο Άμυνας στο δικαστήριο γιατί άλλαξε το όνομα ενός τάγματος που είχε το όνομα του δικτάτορα.
Τέλος και με τις συνεχείς μηνύσεις του το εν λόγω ίδρυμα και πάλι είχε εμπλακεί σε δικαστική διαδικασία προκειμένου να μην αλλάξει τοπωνύμιο στην πόλη Σόρια στο οποίο εξυμνούνταν ο στρατηγός Yagüe, γνωστός και ως «χασάπης του Badajoz» για τις φρικτούς βασανισμούς και εκτελέσεις θυμάτων του Εμφυλίου.
Το ίδρυμα εμφανίστηκε στα δημόσια μητρώα από το 1976 με 226 ιδρυτικά μέλη και με πρωτοβουλία της κόρης του Φράνκο, Κάρμεν Φράνκο. Οι ιδρυτές του ήταν στρατιωτικοί, ηγέτες Φαλαγγιτών και δημόσιοι λειτουργοί του στρατιωτικού καθεστώτος. Μεταξύ των ιδρυτικών του σκοπών ήταν «να διαδώσει την πολιτική διάσταση του Φράνκο και να συμβάλει στην προβολή της ιδεολογίας του για το μέλλον της ισπανικής ζωής».
Ανταπόκριση: Δώρα Μακρή/ertnews.gr
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
