Καραμπόλες στη βιβλιοθήκη

«Γιατί μια από τις ωραιότερες στιγμές της αναγνωστικής περιπέτειας είναι αυτά τα ταξίδια που επιχειρούμε ακίνητοι στο γραφείο μας ή στην πολυθρόνα όπου καθόμαστε και διαβάζουμε ή ξεφυλλίζουμε τα βιβλία μας κι ο νους μας πετάγεται από το ένα στο άλλο, από τον ένα συγγραφέα στον άλλο, από τη μια φράση στην άλλη και από το ράφι της βιβλιοθήκης με τα αστυνομικά

μυθιστορήματα στο απέναντι με τα βιβλία των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. «Δεν θα τελείωνα» παρατηρεί ο ντε Μεστρ, «αν ήθελα να περιγράψω ένα χιλιοστό από τα μοναδικά γεγονότα που συμβαίνουν όταν ταξιδεύω κοντά στη βιβλιοθήκη μου. Τα ταξίδια του Κουκ και οι παρατηρήσεις των συνταξιδιωτών του, των σοφών Μπανκς και Σολάντερ, δεν είναι τίποτε σε σύγκριση με τις περιπέτειές μου στη μοναδική αυτή περιοχή».

Έτσι που στο τέλος να απορούμε κι εμείς οι ίδιοι πώς βρεθήκαμε όρθιοι μπροστά στη βιβλιοθήκη να ξεφυλλίζουμε τον Μόμπι Ντικ, ενώ λίγη ώρα πρωτύτερα διαβάζαμε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τα ποιήματα του Ντύλαν Τόμας […]»