Κοιτάζοντας ένα ερωτευμένο συντριβάνι

Μια νύχτα θα ταξιδέψω για πάντα. Θ? αγκαλιάσω με τα χέρια την πόλη και θα πνιγώ στη δίνη των χρωματιστών νερών

 

Θα ?ναι μια νάρκωση ή ο θάνατος, δεν ξέρω να πω. Μέσα στα δάκρυα δε θα καταλαβαίνω πια γιατί το θέλησα ή πού αστόχησα. Οι αποσκευές μου θα παρασύρουν το σώμα μου μέχρι τη θάλασσα, ως τους υφάλους έξω απ? τον παλιό σταθμό. Άμμος και ξερολίθια

 

Σφυρίγματα των τρένων κι ο κάμπος ολόγυρα και δε θα μπορέσω να καταλάβω γιατί ήσουν και καταδότης και συνεργός

 

Μες στη νεροσυρμή δε θα σε ξαναδώ ποτέ. Μια νύχτα θ? αγαπηθούμε για πάντα. Καθώς θάλασσα και ουρανός
——————————————————————————
Ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου γεννήθηκε το 1931 στη Θεσσαλονίκη και στα εφηβικά του χρόνια επέλεξε το ψευδώνυμο ‘Αλέξης’ απο τον ομώνυμο ήρωα στο έργο “Ταπεινοί και καταφρονεμένοι” του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Μετά τις σπουδές του στη Γαλλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ανέλαβε την βιοτεχνία κλωστοϋφαντουργίας του πατέρα του η οποία χρεοκόπησε. Συνέχισε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Καΐρου και στο Αιξ-αν-Προβάνς στη Γαλλία. Δούλεψε ως βιβλιοθηκάριος, καθηγητής σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών και ως επιστημονικός συνεργάτης στην Αρχιτεκτονική του Α.Π.Θ. Μετά το 1980 έζησε στην Αθήνα και ήταν επιμελητής και λογοτεχνικός σύμβουλος σε εκδοτικό οίκο. Λογοτεχνικά πρωτοεμφανίστηκε το 1951 με τη δημοσίευση του δοκιμίου του “Θάνατος και γέννηση στην ποίηση του Γιώργου Θέμελη” στο περιοδικό “Σκέψη” όπου ήταν συνιδρυτής. Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Αυγούστου το 1996.