Πέρασε από όλα τα μουσικά στέκια της πόλης, έως τη στιγμή που τον «ανακάλυψε» ο Γιάννης Σπανός και τον πήρε μαζί του στην Αθήνα για συνεργασία στις παραστάσεις του, τα τελευταία έξι χρόνια. Ο Κώστας Τζιαγκούλας μας συστήνεται, μιλά στον Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY για τον πρώτο προσωπικό του δίσκο «Άσε τη σκέψη εδώ», την εμφάνιση του στη Μονή Λαζαριστών και τα μελλοντικά του σχέδια.
Ποια είναι τα έως τώρα βήματα σου στη μουσική;
Ξεκίνησα από τα οκτώ μου χρόνια παίζοντας κιθάρα, μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι με γονείς που αγαπούσαν πολύ τη μουσική και τα τραγούδια – έτσι είχα και πολύ ωραία ακούσματα. Αυτό με επηρέασε κατά κύριο λόγω όπως και το γεγονός ότι λόγω της δουλειάς του πατέρα μου, ταξιδεύαμε πολύ σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Έτσι έπαιρνα ιδιώματα και ακούσματα διάφορα, αλλά κατά βάση αυτοδίδακτος ξεκίνησα. Μετά γύρω στα δεκατρία μου γράφτηκα σε ένα ωδείο στη Μεγαλόπολη, όπου έκανα κλασική κιθάρα, μετά στον Άγιο Αθανάσιο στη Θεσσαλονίκη, προετοιμάστηκα για τη μουσικολογία. Μετά το στρατιωτικό μου και ενώ δεν μπήκα στη μουσικολογία, αφού δεν είμαι της αποστήθισης, παράλληλα με τις σπουδές μου στο Μακεδονικό Ωδείο, άρχισα να παίζω και σε διάφορες μουσικές σκηνές της πόλης με πολλούς ωραίους μουσικούς. Θυμάμαι τις βραδιές που κάναμε ως τρίο με τον Χρήστο Παύλη και τη Μαρία Καναβάκη, τη γνωριμία με τον Γιώργο Σταυριανό που ήμουν κοντά του για δύο χρόνια. Αρχές της δεκαετίας του 2000 έπαιζα στο Πλατώ, κι εκεί έγινε και η γνωριμία με τον Γιάννη Σπανό το 2003, με τον οποία κατέβηκα μαζί του στην Αθήνα το επόμενο καλοκαίρι.
Τι στοιχειοθετεί λόγο ύπαρξης μιας καινούριας μουσικής για σένα;
Η ατμόσφαιρα, ο λόγος και η μουσική της ταυτότητα, ο χαρακτήρας της… Αν μιλάμε για τραγούδια που αγγίζουν εμάς, εκεί στοιχειοθετείται λόγος ύπαρξης. Αν μιλάμε για το βιομηχανικό σκέλος αλλάζει η κουβέντα, και το λέω βιομηχανικό γιατί στο εμπορικό είμαστε όλοι και δεν είναι κακό αυτό…
Πόσο μπορεί να επηρεάσει η όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα το ελληνικό τραγούδι τη μουσική;
Πάρα πολύ… Όσο κι αν οι καλλιτέχνες μπορεί να είναι στον δικό τους κόσμο και δημιουργούν τη δική τους ατμόσφαιρα, είτε γραφής είτε διαβίωσης και άποψης για τα πράγματα, δεν παύουν να είναι μέρος αυτού του προβλήματος ως σκέλος της κοινωνίας. Επειδή εμπνεόμαστε κι ερεθιζόμαστε γενικώς, από πάρα πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους γύρω μας, ακόμα και καλά να είμαστε εμείς προσωπικά, δεν παύει να μας επηρεάζει η ατμόσφαιρα πολύ και αρνητικά και θετικά. Μέσα στα αρνητικά υπάρχουν , βέβαια, πολλές θετικές εκφάνσεις. Όλες οι μεγάλες ανάγκες βελτίωσης και δημιουργίας, ξεκίνησαν από πρόβλημα, δεν ξεκίνησαν από ευημερία. Κάπου μέσα στην ευημερία και στην «ευκολία», επαναπαύεσαι κι έρχεται η πτώση…
Ο αναγκαίος βιοπορισμός καλύπτεται από τη μουσική;
Ναι, τα τελευταία έξι χρόνια που βρίσκομαι στην Αθήνα. Έδινα και ιδιαίτερα μαθήματα και έχω δουλέψει και σε σχολείο ως δάσκαλος μουσικής και τότε κατάλαβα ότι τα παιδιά θέλουν πολύ μελέτη. Είναι τόσο σημαντικό και υπεύθυνο να έχεις να κάνεις με παιδιά, τόσο που ένιωθα ότι δεν θα μπορούσα να ξεφύγω από το μέτριο, είτε ως τραγουδιστής, τραγουδοποιός, είτε ως δάσκαλος. Έτσι επέλεξα να παραμείνω τραγουδοποιός, εκφράζομαι καλύτερα και στην ηλικία που είμαι, να γράφω τα τραγούδια μου και να τα μοιράζομαι με τον κόσμο. Για το αύριο δεν ξέρω…
Συμπράττεις με τον Ευγένιο Δερμιτάσογλου και τους Nomik και Rispa από τους Sleepin Pillow στην «Ανοικτή σκηνή» της Μονής Λαζαριστών…
Είναι ένα εγχείρημα πολύ ευχάριστο για μένα… Με τον Πάρι τον Βασιλειάδη (Rispa), είμαστε συνεργάτες από παλιά και έχει συμβάλλει πάρα πολύ στο δειγματισμό και στην παραγωγή των τραγουδιών μου στο πρώτο μου cd, όπου δύο τραγούδια ενορχηστρώσαμε με τον Πάρι. Εγώ με τον Ευγένιο ασχολούμαστε περισσότερο με το ελληνικό τραγούδι, ενώ τα δύο παιδιά με το αγγλόφωνο ροκ, και το κάνουν εξαιρετικά αυτό που κάνουν. Ο Nomik είναι ένας τραγουδιστής που και να μην ξέρει καλά αγγλικά σε αγγίζει με το λόγο και τον τρόπο που τραγουδάει. Θα κάνουμε ένα πάντρεμα πειραματικό, θα βγούμε και θα πούμε κάποια τραγούδια μας με τρόπο που δεν το έχουμε ξανακάνει.
Ως νέος μουσικός – τραγουδοποιός, πώς σχολιάζεις το διάστημα που ονειρευόσουν να εκδώσεις τα τραγούδια σου σε σχέση με αυτό μετά την επίτευξη του στόχου, την κυκλοφορία του πρώτο σου cd;
Να σου πω την αλήθεια νιώθω πολύ τυχερός γιατί έχω πέσει σε μια εποχή που είναι για όλους μας πολύ κρίσιμη σε όλα τα επίπεδα και στη δημιουργία. Αυτό αφορά περισσότερο το κομμάτι της επικοινωνίας γιατί υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που γράφουν ωραία πράγματα και δεν βγαίνουν προς τα έξω ή δεν έχουν και την ανάγκη να τα μοιράσουν προς τα έξω… Πριν βγει το cd αισθανόμουν μια χαρά και μια κούραση – με την καλή έννοια, του κόπου, αφού όλα πέρασαν από τα χέρια μου, δεν είχα κάποια εταιρεία να με βοηθήσει. Πήγαινα με το ένστικτο και την ανάγκη μου. Από εκεί και πέρα δεν περίμενα και πολλά πράγματα, να σου πω την αλήθεια, γιατί είμαι έτσι ως άνθρωπος. Μπορεί να ονειρεύομαι, αλλά δεν ζω για την άμεση εξέλιξη, χαίρομαι με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Επειδή όμως έχουν συμβεί πράγματα και έχει πάρει και πολλές καλές κριτικές και έχω πάρει καλά λόγια από πολλούς ανθρώπους, αυτή η χαρά έχει μεταλλαχτεί σε μια ηθική ικανοποίηση και κατ’ επέκταση κατάλαβα ότι έχει δημιουργηθεί μια νέα παρέα μέσω αυτού και μπορούμε να μοιραζόμαστε καινούρια πράγματα μέσω αυτού. Μιλάω για τα προσωπικά μου live, εκτός από αυτά των συνεργασιών μου.
Πώς είναι η εμπειρία σου στη συνεργασία με τον Γιάννη Σπανό τα τελευταία χρόνια;
Με τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού μεγάλωσα εγώ… Ήμουν στην κοιλιά της μητέρας μου και έπαιζε η «Τρίτη ανθολογία» στο σπίτι. Τα έφερε στη συνέχεια έτσι η ζωή, που ήρθα στο Πλατώ είπα το «Σπασμένο καράβι», του άρεσε και μου το είπε και με πήρε στην Αθήνα, έτσι από τότε είμαστε σχεδόν σε κάθε του παράσταση μαζί. Έχει τραγούδια διαμάντια, τραγούδι σχολείου, δηλαδή, μαθαίνεις μέσα από τα τραγούδια. Ακόμα δεν τον έχω γνωρίσει, να σου πω την αλήθεια, παρ’ όλο που τον ξέρω επτά χρόνια σε προσωπικό επίπεδο, ακόμα στις παραστάσεις και σε κάποιες πρόβες ανακαλύπτω πράγματα. Έτσι κατάλαβα και τι σημαίνει αριστούργημα, αυτό που σε κρατάει γιατί ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα. Το μελωδικό του εκτόπισμα… Δεν είναι όλα θέμα συγκυρίας. Θαυμάζω που έχει γράψει τόσα διαφορετικά πράγματα…
Σχέδια για τον χειμώνα που έρχεται;
Έχω την ορχήστρα μου με την οποία φυσικά θα εμφανιζόμαστε σε διάφορους χώρους της Αθήνας. Θα ανεβούμε και στη Θεσσαλονίκη και σε διάφορες άλλες πόλεις της Ελλάδας… Ετοιμάζω, βέβαια, είμαι ήδη στο στούντιο για το δεύτερο cd, το οποίο θα ολοκληρωθεί μέσα στο χειμώνα…
info:
Τρίτο τριήμερο για την
«»
Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη, Τ: 2310 589185
Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου
Ευγένιος Δερμιτάσογλου, Κώστας Τζιαγκούλας &
Nomik και Rispa (από τους Sleepin Pillow)
Ώρα έναρξης: 21:00
Είσοδος ελεύθερη
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
