Λίμνη Φάλκον (2022) | Κριτική

Λίμνη Φάλκον (2022) | (Falcon Lake) Δραματικό θρίλερ φαντασίας, καναδικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Σαρλότ Λεμπόν, με τους Σάρα Μονπετίτ, Ζοζέφ Ένγκελ, Μόνια Τσόκρι, Ελεονόρ Λουαζέλ, Άντονι Τεριέν κά.

Πολλά υποσχόμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Γαλλοκαναδής Σαρλότ Λεμπόν, πρώην μοντέλου και ηθοποιού – είχε παίξει και στο «Yves Saint Laurent». Ένα εφηβικό θρίλερ ενηλικίωσης με προσωπικό στιλ, ποιητική διάθεση και τρυφερή ματιά, που εστιάζει στις νεανικές ψυχές, τα πρώτα καρδιοχτύπια και τις απογοητεύσεις του έρωτα.

Αλλά και μια νοσταλγική υπενθύμιση για την εφηβική ηλικία, που με τα χρόνια ξεχάσαμε πως είναι η ανεμελιά, η άγνοια του κινδύνου, αλλά και του πρώτου έρωτα που μπορεί να μας έφτανε στα ουράνια ή και στην κόλαση. Και βεβαίως τα μεγάλα και άγρια κύματα σεξουαλικότητας, που κρύβουν την ανησυχία του αγνώστου, την ανασφάλεια της προσέγγισης, την τόλμη, τη χαρά του μοιράσματος αγνών συναισθημάτων, αλλά και τη μαγεία της φαντασίωσης.

Το σενάριο, που έγραψε η Λεμπόν, θέλει τον 14χρονο Μπαστιάν και την οικογένειά του να περνούν το καλοκαίρι στη Λίμνη Φάλκον, στο Κεμπέκ, στο σπίτι μιας στενής φίλης τους. Εκεί ο Μπαστιάν θα συναντήσει την τολμηρή και έξω καρδιά Κλοέ, που θα τον γοητέψει από την πρώτη στιγμή, παρότι εκείνη δείχνει να ενδιαφέρεται για τα μεγαλύτερα αγόρια που την πολιορκούν. Σιγά σιγά τα παιδιά θα έρθουν κοντά και ο Μπαστιάν θα καταφέρει να μπει στον κόσμο της, που περιστρέφεται γύρω από τη λίμνη Φάλκον, για την οποία το κορίτσι πιστεύει ότι κρύβει ένα φάντασμα. Ο Μπαστιάν, για να αποδείξει ότι μπορεί να μπει στην καρδιά της και να μεγαλώσει, θα αποδεχθεί να περάσει μια σειρά από δοκιμασίες, να νικήσει τους φόβους του για το νερό, αφού δεν ξέρει κολύμπι και κάποτε κόντεψε να πνιγεί.

Η Λεμπόν εκμεταλλευόμενη το ειδυλλιακό μυστηριώδες τοπίο της λίμνης Φάλκον, αλλά και την παρθένα και άγρια ομορφιά της, θα συνδυάσει δεξιοτεχνικά την εφηβική έξαψη, τη θερινή υγρασία των αισθημάτων με το μεταφυσικό, που ορισμένες φορές μοιάζει και τρομαχτικό.

Ένα από τα ατού της ταινίας, η φωτογραφία του Κριστόφ Μπραντλ, θα ενταχθεί στο αφηγηματικό πλαίσιο της Λεμπόν, καθώς αναδεικνύει τις αμφισημίες και την εσωτερικότητα των χαρακτήρων, αλλά και της λίμνης ως σύμβολο εισόδου στο άγνωστο, το όμορφο και το σκοτεινό, τη μετάβαση από την εφηβεία στην πρόωρη ενηλικίωση, στην γλυκιά και συνάμα άγρια περιπέτεια της ζωής, στο μελαγχολικό κάλεσμα ενός προορισμού που μοιάζει άγνωστος, αλλά έχει πάντα μία κατάληξη.

Η κάμερα ακολουθεί κυρίως τη ματιά του Μπαστιάν, που μεταφέρει και τη οπτική της σκηνοθέτιδας, το αίνιγμα της ζωής, αλλά και τα μυστήρια που κρύβει η λίμνη, η είσοδος στην ενήλικη ζωή. Η ταινία διαθέτει την απαιτούμενη ατμόσφαιρα, που παραπέμπει σε εφηβικά θρίλερ της δεκαετίας του ’80, αλλά αρκετά διαφοροποιημένο, καθώς η Λεμπόν δείχνει ότι είναι αρκούντως στοχαστική και αποδεικνύει ότι κατέχει την ξεχωριστή ματιά μιας δημιουργού.

Συμπαθητικές ερμηνείες από το νεανικό ζευγαράκι, που δίνει ενέργεια και πάθος, σε μία ταινία που χάνει ορισμένες φορές την ισορροπία της, αλλά καταφέρνει να συγκινήσει και να κρατήσει το ενδιαφέρον της μέχρι τέλους, κάτι που αναγνωρίστηκε σε πολλά φεστιβάλ, καθώς και στις Κάννες όπου έκανε πρεμιέρα.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο ντροπαλός 13χρονος Μπαστιάν και η οικογένεια του βρίσκονται στο σπίτι φίλου, στην ειδυλλιακή λίμνη του Κεμπέκ. Εκεί ο νεαρός θα γνωρίσει τη 16χρονη Κλοέ και μαζί της τους τοπικούς μύθους, που θέλουν ένα φάντασμα να στοιχειώνει την περιοχή. Τα δυο παιδιά θα έρθουν σύντομα πολύ κοντά, και η επαφή τους αυτή θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.