Λύνουν οι λέξεις τα προβλήματα;

Αυτός είναι ο σκοπός κάθε συνεργασίας.

Υπάρχει συνεργασία χωρίς λέξεις;

Χωρίς επικοινωνία;

Χρειάζονται πολλές λέξεις.

Χρειάζονται κατάλληλες λέξεις.

Χρειάζεται κατανόηση αυτών των λέξεων.

Από το υποκείμενο που τις χρησιμοποιεί.

Οταν ο άνθρωπος αναζητά συνεργασία

αναζητά βοηθούς στο προβλημά του.

Τότε ο άνθρωπος δρά ώς πελάτης.

Λοιπόν, κατανοούμε το νόημα αυτής της λέξης;

Τι είναι λοιπόν ο πελάτης;

Είναι αυτός που έχει ένα πρόβλημα και θέλει να το λύσει.

Ένα πρόβλημα που αφορά πάντα το σχέδιο επιβίωσής του.

Είναι ένας επιμελούμενος το προβλημά του άνθρωπος.

Είναι ο αναζητητής ενός επιλυτή.

Ζητά μια συναλλαγή,

με έναν προμηθευτή λύσεων.

Ο πελάτης ψάχνει μια λύση.

Ο επιλυτής θα ξοδέψει τον πόνο του.

Τον εργασιακό του πόνο.

Δηλαδή την ενέργειά του,

για δεδομένο χρονικό διάστημα.

Πάντα γιά την επίλυση του προβλήματος του πελάτη.

Ο επιλυτής θα πρέπει να πληρωθεί.

Tη λύση στο πρόβλημα του πελάτη,

σε μια ελεύθερη κοινωνία,

την επιλέγει τελικά πάντα ο πελάτης.Ποτέ το αντίθετο.

Αυτό που κάνει μια κοινωνία δεσποτική,

δηλαδή άδικη κατά τους ηθικολογούντες,

είναι ακριβώς αυτή η αδυναμία:

Η μοναδικότητα της λύσης,

στην επιλογή προμηθευτή.

Δηλαδή η κοινωνία είναι ελεύθερη, 

μόνο όταν ο πελάτης έχει την ελευθερία,

να επιλέξετε τον πάροχο λύσης,

στο πρόβλημά του.

Η επιλογή επιλυτή είναι πάντα με δική του ευθύνη,

εφόσον είναι μία ελεύθερη επιλογή.

Αυτός ο επιλυτής ονομάζεται προμηθευτής.

Μπορεί να έχει ικανότητες, αλλά μπορεί και όχι.

Η γνώση,

σχετικά με τις δυνατότητες του προμηθευτή,

είναι πάντα ανάλογη με την γενικότερη κατανόηση,

καθώς και την ειδικότερη κατανόηση του ίδου του πελάτη.

Πάντα σχετικά με το πρόβλημά του.

Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος,

με την έννοια ότι μπορεί ελεύθερα,

να επιλέξει τη λύση στο πρόβλημά του.

Θα μπορούσε να αναλάβει την ευθύνη για την επιλογή του;

Ο πελάτης θα πρέπει να ξεκινά την αναζήτηση επιλυτή

από τον εαυτό του και να τελειώνει την αναζήτηση του επιλυτή,

αν η αναζήτηση αποβεί άκαρπη,πάλι στον εαυτό του.

Ετσι έπρατε ο πρωτόγονος, ελεύθερος υποχρεωτικά, άνθρωπος.

Οφείλει να κάνει το ίδιο και ο σημερινός;

Βεβαίως, αν θέλει να είναι ελεύθερος θα πρέπει να έχει την πρώτη, αλλά και τελική ευθύνη για την λύση στο πρόβλημά του.

Η ποιότητα του τελικώς επιλεγέντος πωλητή λύσεων,

συνδέεται πλήρως με τη γνωστική ικανότητα του πελάτη.

Πάντα σχετικά με το πρόβλημά του.

Ο πελάτης έχει την ευθύνη,της σωστής επιλογής.

Αν έκανε λάθος,θα πρέπει να γνωρίζει περισσότερα,

για την επόμενη εμφάνιση αυτού του προβλήματος.

Αν θα υπάρξει γιά αυτόν επόμενη φορά.

Ο πελάτης δεν πρέπει να ξεχνά,ότι πρίν δημιουργηθούν κοινωνίες, αυτός ήταν ο επιλυτής όλων των προβλημάτων του.

Αυτό εξακολουθεί να ισχύει για τα περισσότερα και τώρα.

Αυτή η αναζήτηση με γνώση, 

θα μπορούσε να περιέχεται σε εκατοντάδες σελίδες.

Αυτή η γνώση του πελάτη για το πρόβλημά του,

και η επακόλουθη επιλογή του προμηθευτή,

δίνει την σωστη σχέση αποτελεσματος προς κόστος.

Αυτή η γνώση είναι ό, τι χωρίζει κυριολεκτικά

τις αδύναμες και φτωχές κοινωνίες,

από τις εύρωστες και πλούσιες κοινωνίες.

Πάντα σε σχέση με το επίπεδο παραγωγής ενέργειας,

αυτών των κοινωνιών.

Η γνώση του πελάτη,

καθορίζει τους θεμέλιους λίθους της κοινωνίας του.

Τίποτα δεν υπάρχει πριν από αυτό.

Αυτό είναι ένα αξίωμα.

Είναι ακόμη και για εμάς, που δεν δεχόμαστε αξιώματα.

Η κοινωνική πραγματικότητα το δείχνει αυτό.

Αυτός είναι ο άνθρωπος και η γνώση του.

Αυτές είναι και οι κοινωνίες που δημιουργεί.

Δηλαδή η οργάνωση που τελικά επιτυγχάνει,

πάντα μαζί με τους συμπολίτες του.

Ο Θεός να μας βοηθήσει.

Ο Θεός να μας φωτίσει, έλεγαν οι παλαιοί.

Απόσπασμα από το βιβλίο Human’s Survival Guide in the Chaos of Energy’s Puppets Society: Is the Free Human an endangered species?