Μαρία Μοντεσσόρι: «Η δουλειά του παιδιού είναι το παιχνίδι»

Μαρία Μοντεσσόρι: «Η δουλειά του παιδιού είναι το παιχνίδι». Αυτή η τόσο απλή όμως συνάμα επαναστατική ιδέα αποτέλεσε το θεμέλιο λίθο για τη Μαρία Μοντεσσόρι έτσι ώστε να ξεκινήσει το ταξίδι της προς τη δημιουργία ενός ανατρεπτικού και πρωτοποριακού εκπαιδευτικού συστήματος που έκανε την εμφάνιση του στις αρχές του 20ου αιώνα στη Ρώμη και μετέπειτα διαδόθηκε σε όλες τις γωνιές του κόσμου το οποίο ακολουθείται μέχρι και σήμερα φέροντας το όνομα της (μοντεσσοριανές σχολές).

Μαρία Μοντεσσόρι

Maria Tecla Artemisia Montessori (31/08/1870 – 6/05/1952), η Ιταλίδα γιατρός και παιδαγωγός, δημιουργός του περίφημου εκπαιδευτικού συστήματος που φέρει το όνομά της

Η Μαρία Μοντεσσόρι ήταν μια γυναίκα που αψήφησε τις συμβάσεις της εποχής της και πήγε κόντρα στο μέχρι πρότινος εκπαιδευτικό καθεστώς.

Κατάφερε να τελειώσει τις σπουδές της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης παρά την εχθρική και αρνητική συμπεριφορά των συμφοιτητών και των καθηγητών της εξαιτίας του φύλου της. Αποφοίτησε με τις ειδικότητες του παιδιάτρου και της ψυχιάτρου και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έλαβε πτυχίο ιατρικής από Ιταλικό Πανεπιστήμιο. Το απαράμιλλο θάρρος και η οξυδέρκεια της την ώθησαν να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη Φιλοσοφία, την Ψυχολογία και σε θέματα αγωγής.

Μέσα από την παιδιατρική οδηγήθηκε, ως ψυχολόγος και ταλαντούχος παιδαγωγός που ήταν, στην προσπάθεια για την ψυχολογική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού, ασχολούμενη αρχικά με παιδιά με νοητική καθυστέρηση ή ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Σε αυτόν τον αγώνα έδωσε ολόκληρη τη ζωή της.

Η μέθοδος της Μοντεσσόρι

Η επιτυχία της μεθόδου της αναστάτωσε τον παιδαγωγικό κόσμο διεθνώς. Ακόμα και παιδιά με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, έμπαιναν σιγά-σιγά στις κανονικές τάξεις του σχολείου, καθώς απελευθερωνόταν το πνεύμα και η ψυχή τους.

«Αν ένα παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει». Η εκπαιδευτική ανατροπή της Μαρίας Μοντεσσόρι έφερε τα παιδιά στο επίκεντρο, με βάση τον σεβασμό στην εξατομικευμένη προσωπικότητα και δημιουργικότητα του καθενός, επινοώντας δραστηριότητες σχετικές με αντικείμενα και εμπειρίες που τα παιδιά γνώριζαν ήδη, συμβάλλοντας έτσι στην αρμονική ανάπτυξη μυαλού και σώματος. Αυτή η μέθοδος θα επιβεβαιωνόταν αρκετές δεκαετίες αργότερα και από τη νευροεπιστήμη.

Τα μαθήματα γίνονταν πια μέσα σε κτίρια άνετα και φωτεινά, ειδικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες των παιδιών έτσι ώστε να μπορούν να εξωτερικεύσουν την πιο θετική τους ενέργεια. Όραμα της ήταν η δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ανεξάρτητων ανθρώπων, που θα είχαν αναπτύξει την κριτική τους ικανότητα από την παιδική ηλικία.

«Πάντα να συμπεριφέρεστε στο παιδί με τους καλύτερους τρόπους σας και να του προσφέρετε τον καλύτερο εαυτό σας» Μαρία Μοντεσσόρι

Συνεχώς παρότρυνε γονείς και εκπαιδευτικούς να συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο στα παιδιά. Ωστόσο η ίδια φαίνεται να παρεκτράπηκε κατά κάποιο τρόπο από αυτή της την παρότρυνση με την απόκτηση του μοναχογιού της ως ανύπαντρη μητέρα.

Όταν ο πατέρας του παιδιού της Τζουζέπε Μοντεσάνο, συνάδελφος της γιατρός, αποφάσισε να παντρευτεί άλλη γυναίκα η Μοντεσσόρι ένιωσε προδομένη και αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά της στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο και να δώσει το γιο της στην φροντίδα μιας οικογένειας που ζούσε στην εξοχή, χάνοντας έτσι τα πρώτα ουσιώδη χρόνια της ζωής του, και στερώντας του τον καλύτερο της εαυτό ως μητρική φιγούρα.

Επανενώθηκε μαζί του κάποια χρόνια αργότερα, όταν ο ίδιος ήταν έφηβος, και αποδείχθηκε ένας σημαντικός βοηθός στην έρευνά της.

Διαβάστε σπουδαίες γυναίκες που έγραψαν ιστορία: Εβίτα Περόν: Η «αγία» του λαού της Αργεντινής

Εβίτα Περόν: Η «αγία» του λαού της Αργεντινής