Βιβλίο: «Μαζί σαπίζουμε Νύμφη του Θερμαϊκού» δοκίμια που έγραψε ο Δημήτρης Μπόσκου, εκδόσεις Τύρφη
Ο Δημήτρης Μπόσκου είναι ένας οξυδερκής παρατηρητής όσων διαδραματίζονται γύρω του και ανά τον κόσμο και ταυτόχρονα ένας αμφισβητίας που δεν παρασύρεται από ό,τι λάμπει. Πνεύμα ανήσυχο, με αγάπη στη μάθηση διαμέσου της έρευνας, διαρκώς ψάχνει και ουδέποτε εφησυχάζει με το προφανές.
Τα όσα κίβδηλα, αλλοπρόσαλλα και φαιδρά διαπιστώνει (και είναι πολλά), επιχειρεί να τα επικοινωνήσει μέσω των γραπτών του με πνεύμα σκωπτικό συνάμα δε στοχαστικό και καυστικό, που διαπερνάει τον αναγνώστη.
Στα δοκίμια του «Μαζί σαπίζουμε Νύμφη του Θερμαϊκού» (τίτλος εμπνευσμένος από το βιβλίο του Γ. Ιωάννου «Το δικό μας αίμα»), αποπειράται, με πλείστα όσα στοιχεία, να καταρρίψει τον μύθο της ερωτικής πόλης που περιβάλλει τη Θεσσαλονίκη εδώ και πολλά χρόνια, αναδεικνύοντας την πικρή πραγματικότητα.
H φράση «Η Θεσσαλονίκη είναι μια ερωτική πόλη» έχει καταντήσει ένα είδος πολιτισμικού σαρκασμού, κυρίως όταν αυτοί που τη χρησιμοποιούν την πετάνε κάπως ειρωνικά ή αφήνουν να αιωρείται μια αίσθηση ενός δήθεν Life Style, μιας επιτηδευμένης ανεμελιάς των κατοίκων της, ενώ οι κάτοικοι αυτοί στενάζουν κάτω από το βάρος των προβλημάτων τους.
Η σημερινή Θεσσαλονίκη είναι οτιδήποτε άλλο παρά μια ερωτική πόλη
Δες αυτά τα μορφώματα, τις πολυκατοικίες -που κατασκεύασαν οι εργολάβοι της αντιπαροχής- και θαύμασε το πώς ξεχειλίζουν από ερωτισμό. Δες τους δρόμους και τα άθλια πεζοδρόμια, τα μανάβικα, τα γκαράζ, τα φαστφουντάδικα, τα καφενεία, το πλαστικό, τις κακόγουστες επιγραφές, τα σκουπίδια που συχνά λειτουργούν ως αυτόνομες οντότητες, μια πόλη απρόσωπη, λεηλατημένη ιστορικά, χωρίς φυσιογνωμία. Διαφημίσεις, λογότυπα, ταμπέλες, αφίσες, δείγματα δυσβάστακτης ασχήμιας και ιδιοποίηση των κοινόχρηστων χώρων.
Η αισθητική κάθε δρόμου διαμορφώνεται με βάση το τι πουλιέται και τι σερβίρεται σε κάθε περιοχή, σε πελάτες καθοδηγούμενους από τη σημερινή λύσσα για κατανάλωση και μιμητισμό. Ελάχιστοι χώροι θυμίζουν την πόλη που υπήρξε για είκοσι τρεις αιώνες και που κάτω από το χώμα της βαριοκοιμούνται τα σπαράγματα της μακραίωνης πορείας της.
Ο Δ. Μπόσκου από τη διττή θέση τού μελετητή αλλά και του δια βίου κατοίκου της πόλης, την εξετάζει εξονυχιστικά τόσο από πλευράς έκπτωσης και δυσλειτουργίας του αστικού τοπίου της όσο και από πλευράς της εγκληματικής αδιαφορίας και κακοποίησής της από τους ίδιους τους ανθρώπους που την κατοικούν. Στον τελευταίο αυτό λόγο δίνει ιδιαίτερη έμφαση, αφιερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου του στην καταγραφή, παρουσίαση και σφοδρή κριτική, διάφορων πορτραίτων θεσσαλονικέων ( ο ελληναράς / ο μπουζουκόφιλος / ο πολιτικός / οι αρχαίοι του Ντεπό κ. α.), που συμβάλλουν τα μάλα στο αντί-ερωτικό σημερινό πρόσωπο της πόλης.
Πέρα όμως από τη σφοδρή κριτική και τον σαρκασμό που διακατέχουν όλα τα δοκίμια, ο Δημήτρης Μπόσκου αποδεικνύει τη βαθιά ευαισθησία και ανησυχία του για την καθοδική πορεία της Θεσσαλονίκης, καθώς και την αμέριστη αγάπη και γνώση του για κάθε τι που την αφορά, σαφώς στοχεύοντας δια της γραφής του στην αφύπνιση συνειδήσεων.
«Εκτός, λοιπόν, του ότι δεν είναι η Θεσσαλονίκη πόλη ερωτική, είναι και μια πόλη που δεν την αγαπάει κανένας, ούτε οι ίδιοι οι κάτοικοί της. Αλλιώς θα είχε το Μετρό της εδώ και πολλά – πολλά χρόνια και με τα παγκόσμιας ακτινοβολίας αρχαία της in situ. Μια πόλη με κατοίκους που νοιώθουν ενοχές απέναντι στην ιστορία της πόλης τους, αλλά κανένας δεν τολμά να κάνει κάτι».
Η ανάγκη του έρωτα, τα στερεότυπα, ο φόβος της απώλειας και η ενδοοικογενειακή βία
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
Ακολουθείστε το Cityportal.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα τελευταία νέα
Cityportal.gr Live ενημέρωση: O κορωνοϊός λεπτό προς λεπτό στην Ελλάδα και παγκοσμίως