Μένης Κουμανταρέας αποσπάσματα και αποφθέγματα

Cityportal.gr > Βιβλία > Μένης Κουμανταρέας αποσπάσματα και αποφθέγματα

Newsroom

17/05/2020 - 19:20

Σταχυολογήματα: Μαρία Ψωμά-Πετρίδου

«Ο χρόνος είναι μια εφεύρεση των ανθρώπων. Ένα παιχνιδάκι. Περνάει πάρα πολύ γρήγορα. Είναι σαν τα λεωφορεία που αργούν να έρθουν και τελικά έρχονται πάντα πιο γρήγορα από ότι τα περιμένεις. Όταν βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή, πρέπει να προσαρμόζεσαι. Δεν πρέπει να προσπαθείς να νιώθεις νέος. Τα χρόνια που έχουν περάσει σε έχουν πλουτίσει με κάτι. Αυτός ο θησαυρός πρέπει να ξοδευτεί στη Γη. Ούτε κάτω από το χώμα, ούτε στον ουρανό ξοδεύεται». απόσπασμα από συνέντευξη στον Σταύρο Διοσκουρίδη για την Lifo (23/1/11)

«Εγώ, με τα τωρινά γκρίζα μου μαλλιά, είμαι πια σε ηλικία να τα αναπαράγω όλα, ομολογημένα κι ανομολόγητα – ιδίως αυτά – σαν να πρόκειται για τα τελευταία σημάδια που θα αφήσω πίσω μου…» Από το «Ο Θησαυρός του Χρόνου», το τελευταίο βιβλίο του.

«Σάββατο βράδυ, η Μπέμπα Ταντή κατηφόριζε την Πειραιώς φορτωμένη τιμολόγια και αποδείξεις. Ένιωθε άκεφη και κουρασμένη. Θα προτιμούσε να τριγύριζε με τα χέρια ελεύθερα σαν άντρας. Από τότε που κληρονόμησε το μαγαζί του πατέρα της κι αποφάσισε να πάρει σύζυγο και συνεταίρο, έχασε το βάδισμα του νέου κοριτσιού, το στήθος της είχε μεγαλώσει, τα μαλλιά της θαμπώσει. Το μαγαζί, η μικρή βιοτεχνία υαλικών, στεγαζόταν στο ισόγειο ενός δίπατου

σπιτιού, στη συμβολή Πειραιώς και Ιεράς Οδού, εκεί όπου παλιότερα ήταν η λαχαναγορά και τώρα ο Δήμος είχε φυτέψει ένα παρκάκι. Ακριβώς απέναντι, κάπου τριάντα στρέμματα τοιχισμένα, βρισκόταν το Γκάζι. Μέσα από τους λέβητες και τις καμινάδες οι ατμοί ανέβαιναν τυλίγοντας το τετράγωνο σε ομίχλη, και το συρματόπλεγμα, γύρω, θύμιζε Κατοχή. Από τότε μάλιστα που στην πύλη φύλαγε βάρδια με τους πολίτες κι ένας φαντάρος, της φαινόταν πως από ώρα σε ώρα ένα κύμα βίας θα ξεσπούσε στην πόλη. Τάχυνε το βήμα της και χωνόταν στο μαγαζί…» Από το «Βιοτεχνία Υαλικών» εκδόσεις Κέδρος

«Πιστεύω ότι η οικονοµία είναι µια επιστήµη που βασίζεται σε κοτοπόδαρα. Ξέρετε, όπως σε εκείνο το ρωσικό παραµύθι µε την καλύβα που στηριζόταν σε κοτοπόδαρα και που έχειεµπνευστεί ο Μουσόρσκι στο “Εικόνες από µια έκθεση”. Νοµίζω όµως ότι, πέρα από την οικονοµία, περνάµε µια τεράστια ηθική κρίση του κόσµου που πίστεψε άκριτα στον καπιταλισµό, που όταν έχασε το αντίπαλον δέος, τον “υπαρκτό”, ό,τι και αν ήταν αυτός, άρχισε να παραπαίει. Παραπιστέψαµε στο πλαστικό χρήµα, στις τράπεζες, στη δήθεν ευµάρεια, αρρωστήσαµε κάνοντας shopπng therapy κ.ά. Βρισκόµαστε σε έναν µικρό κυκλώνα που δεν µας αφήνει να δούµε καθαρά ακόµη. Θα µπούµε γρήγορα στην εποχή της αυτοκριτικής. Θα εκτιµήσουµε πιο πολύ τις πραγµατικές αξίες της ζωής και όχι τα υλικά αγαθά. Κάποιοι θα στραφούν στην τέχνη αλλά, να ξέρετε, η λογοτεχνία είναι υπόθεση πάντα µιας µειοψηφίας φανατικών. ∆εν είναι κακό, αλίµονο αν έγραφαν όλοι, δεν θα υπήρχαν άλλα επαγγέλµατα, υδραυλικοί, ξυλουργοί…».

απόσπασμα από συνέντευξη στον Μπασκόζο Γιάννη για το Βήμα 27 Νοεμβρίου 2011

Αυτό που θυμάμαι είναι οι φιλίες που έκανα στη ζωή μου και η γνωριμία μου με τη γυναίκα μου. Οι γονείς μου και ο αδελφός. Αυτές είναι οι μεγάλες χαρές στη ζωή μου. Παρότι με τον πατέρα μου είχα τρομερή κόντρα, κι αυτό φαίνεται στα «Μηχανάκια». Στις φιλίες θα έλεγε κανείς ότι ήμουνα τυχερός, αλλά δεν συμφωνώ, τις φιλίες τις προκαλεί κανείς, τις δημιουργεί. Δεν πέφτουν οι άνθρωποι απ’ τον ουρανό. Τον Χατζιδάκι, τον Βογιατζή, τον Ξαρχάκο, τον Βούλγαρη, είναι δώρο Θεού το οποίο προκάλεσα. Το μεγάλο μου σχολείο ήταν το καφενείο «Βυζάντιο». Διότι εγώ δεν έχω τελειώσει πανεπιστήμιο. Είμαι αμόρφωτος, έχω μόνο χαρτί Γυμνασίου. Και μπορώ να πω ότι είμαι λίγο περήφανος γι’ αυτό. Πειράζει;

Θα ήθελα να ξεχάσω όσες φορές φάνηκα κακός στη ζωή μου. Θα ήθελα να ξεχάσω την υπαλληλική μου ιδιότητα, που κράτησε ώς το 1980, οπότε πέθανε ο πατέρας μου. Σκέφτομαι, όμως, ότι αυτά τα χρόνια με έμαθαν να κοιτάζω τους ανθρώπους όχι αφ’ υφηλού. Στάθηκα στον ίδιο χώρο με ανθρώπους που δούλευαν σκληρά, και υπήρξα κι εγώ ένας από αυτούς, και μ’ έμαθαν την καθημερινή ζωή. Το υπαλληλίκι μ’ απομάκρυνε από τα φιλολογικά σαλόνια. Οι νέοι συγγραφείς σήμερα είναι λίγο κακομαθημένοι μ’ αυτό.

απόσπασμα από συνέντευξη στην ΌλγαΣέλλα για την Καθημερινή 18.11.2007

Μένης Κουμανταρέας (17/5/1931 – 2/7/2014)

Ακολουθήστε το cityportal.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις Διαβάστε για Συναυλίες, Σινεμά, Θέατρο, βιβλία, τέχνες, εκδρομές στην ατζέντα (ημερολόγιο) αλλά και όλα τα Τελευταία νέα από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον Κόσμο, σήμερα, τώρα που συμβαίνουν.

ΑΤΖΕΝΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΔΩΡΕΑΝ ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΤΗΝ TV CINE ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ