Μήπως αυτό το χειμώνα να τη δεις αλλιώς?

Κάναμε ταξίδια με αεροπλάνα, πλοία και αυτοκίνητα, κολυμπήσαμε , φάγαμε ψάρια σε ταβερνάκια πάνω στο κύμα ( εγώ και κόκορα κρασάτο ομολογώ), ήπιαμε άπειρα ποτά, μείναμε σε ακριβά ξενοδοχεία και κάναμε και ελεύθερο κάμπινγκ , πήραμε χρώμα σοκολά που μας κάνει άκρως γοητευτικούς και σέξυ ( άσε που κρύβει και τις ατέλειες, μην ξεχνιόμαστε κυρίες μου), γνωρίσαμε άπειρους ανθρώπους, βγάλαμε χίλιες φωτογραφίες και ανταλλάξαμε e-mail και κινητά , τους κάναμε και φίλους στο facebook μη χαθούμε και γυρίσαμε ξανά στην πόλη.
Δεν είναι πολύ όμορφο το πόσο εύκολα γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους στις διακοπές? Όλοι είναι χαλαροί , χαμογελαστοί και πολύ ανοιχτοί στο να μιλήσουν στον διπλανό τους στο μπαρ ή στον καφέ χωρίς προφανή λόγο ή χωρίς σκοπιμότητα. Ακούς τους διπλανούς να μιλάνε για την καταπληκτική παραλία που πήγαν χτες, ζητάς πληροφορίες και το ίδιο βράδυ πίνετε μαζί ποτά και τελικά έχουν πολύ χαβαλέ και κάπως έτσι όλο το νησί γίνεται μία μεγάλη παρέα.
Πως γίνεται με το που γυρίζουμε όλοι στην πόλη να γινόμαστε ξανά ο χειμωνιάτικος ξινός εαυτός μας, που δε χαμογελάει αν δεν του μιλάει ο προϊστάμενος ή μια αξιαγάμητη γκόμενα στο μπαρ, που αν είσαι γυναίκα και σου μιλήσει κάποιος άντρας σπεύδεις να σηκώσεις τη μύτη και τη φούστα σου ψηλά και κάθε δύο κουβέντες λες όχι αλλά εννοείς ναι και τελικά κοιμάσαι κούκλα και μόνη και κάπως έτσι όλοι καταριόμαστε την τύχη μας που γυρίσαμε στην πόλη, αλλά δε σου φταίει η πόλη αγάπη μου. Το μυαλό σου σου φταίει.
Έχεις προσέξει πως είναι ο κόσμος το απόγευμα την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς? ‘Όλοι είναι χαρούμενοι ( και μεθυσμένοι ναι), μιλάνε σε όλους και είσαι φιλικός με όλο τον κόσμο, αστειεύεσαι με όλους και δεν έχεις θέμα να στριμωχτείς με τη διπλανή παρέα παρόλο που τους βλέπεις πρώτη φορά στη ζωή σου. Τι συμβαίνει και ακριβώς το επόμενο βράδυ , στο ίδιο μπαρ δε θα χαιρετήσεις τον τυπά με τον οποίο χτες ήπιες 5 σφηνάκια και χοροπηδούσατε παρέα όταν έπαιζε το passenger ο dj?
Για ποιο λόγο κάποιος όταν απλά είναι χαλαρός και θα σου μιλήσει χωρίς να σε ξέρει ή χωρίς να σου την πέφτει θεωρείται γραφικός ή περίεργος? Γιατί η επικοινωνίας μας πλέον είναι τόσο δύσκολη ενώ έχουμε τόσα πολλά μέσα για να επικοινωνούμε? Ακούς άντρες να παραπονιούνται πως οι γυναίκες πλέον δε σε κοιτάνε στα μάτια αλλά στο πορτοφόλι και γυναίκες να γκρινιάζουν πως αν θες να δεις έναν σωστό άντρα , πάνε καλύτερα σε μουσείο φυσικής ιστορίας στην πτέρυγα των ειδών προς εξαφάνιση ( 1.000 κομμάτια σου λέει έχουν μείνει σε όλον τον πλανήτη, στην πόλη μας μόνο ένας και εγώ τον είδα πρώτη!!) και η μιζέρια εξαπλώνεται στην πόλη σα μούχλα και όλοι βουλιάζουν σε ένα τέλμα γκρίνιας και αγαμίας και αν η γκρίνια είναι κακή γιατί χτυπάει στα νεύρα, η αγαμία είναι χειρότερη γιατί θαμπώνει και το δέρμα!
Μήπως αυτό το χειμώνα να τη δεις αλλιώς? Σαν βγεις στο ψάξιμο για το άλλο σου μισό, ψάξε καλύτερα για το άλλο σου ολόκληρο, σκέψου θετικά για τους ανθρώπους και τον εαυτό σου , χαμογέλα συχνότερα και μείνε πεινασμένος για ζωή!

Cristin
(glosscristin@gmail.com)