Σχόλια/Κριτική
Και μόνο το όνομα του Σάλιντζερ, διάσημου συγγραφέα του μπεστ σέλερ “Ο Φύλακας στη σίκαλη” στον τίτλο της ταινίας φαίνεται ότι για τους παραγωγούς ήταν αρκετό για την επιτυχία, σε συνδυασμό με ένα καλών προθέσεων στόρι, για τη δύναμη της λογοτεχνίας ή του απλοϊκού “ακολούθησε τα όνειρά σου”, που βασίζεται στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Τζοάνα Ράκοφ. Η ηρωίδα της ταινίας, μία νεαρά φέρελπις συγγραφέας που προσλαμβάνεται για να απαντά στα γράμματα που λαμβάνει ο διάσημος αλλά εξαφανισμένος Σάλιντζερ, μπορεί να καταλαβαίνει τη δύναμη των γραπτών του διάσημου συγγραφέα και την επιρροή του στον κόσμο, αλλά το κοινό της ταινίας χάνεται στην άτολμη σκηνοθεσία του Γαλλοκαναδού Φιλίπ Φαλαρντό (“Ο Εξαιρετικός Κύριος Λαζάρ”), την επίπεδη προσέγγιση των προσωπικών προβλημάτων της Τζοάνα, αλλά και την αδυναμία να αναδείξει την ατμόσφαιρα μιας εποχής που αλλάζει, καθώς η λογοτεχνική βιομηχανία πρέπει να αντιμετωπίσει το διαδίκτυο και τα νέα τεχνολογικά καλούδια επικοινωνίας.
Ωστόσο, η ταινία ανεβάζει στροφές και θερμοκρασία στις σκηνές με την Σιγκούρνι Γουίβερ, στο ρόλο της ατζέντισσας του Σάλιντζερ και αφεντικού της ηρωίδας, που με τη σκληρότητά και αυστηρότητά της, αλλά και το βάθος του χαρακτήρα της προσεγγίζει καλύτερα τις ανθρώπινες σχέσεις, κατανοούμε τον κόσμο του βιβλίου, τροφοδοτεί με σκέψεις το θεατή. Όμως, η φλόγα της έμπειρης Γουίβερ δεν μπορεί να ζεστάνει όλη την ταινία και μας κάνει ευκολοκατανόητο γιατί “Ο Ένας Χρόνος στη Νέα Υόρκη” αποτέλεσε μία αποτυχημένη πρεμιέρα στο 70ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
