Σχόλια/Κριτική
Το φιλμ αποτελεί το δεύτερο μέρος της άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το “Οι Άγριες Μέρες Μας” και τελειώνει με το "2046". Ο στυλίστας Γουόνγκ Καρ Γουάι, εδώ μας μεταφέρει στο Χονγκ Κονγκ του 1962 και μας εντάσσει ολόψυχα σε μια μελαγχολική ιστορία ανολοκλήρωτου έρωτα. Ένα αισθητικά πανέμορφο μελόδραμα, μακριά από τα συνηθισμένα, χωρίς κλάψες και γλυκερά αισθήματα, αλλά με την ενοχή και τους ηθικούς φραγμούς να κυριαρχούν ανάμεσα στο παράνομο ζευγάρι- μοντέλο κομψότητας και αυτοσυγκράτησης. Ένα μικρό διαμαντάκι που δικαίως είχε προξενήσει ιδιαίτερη εντύπωση το 2000 όταν πρωτοπροβλήθηκε. Ένα εντελώς διαφορετικό φιλμ από άλλες δουλειές του Γουάι, με πλάνα πλούσια, γεμάτα έμπνευση, που χαίρεσαι να χαζεύεις. Η κάμερα κινείται αργά, καταγράφοντας σε βάθος τα συναισθήματα, ενώ έχεις την αίσθηση ότι συμβάλουν και στον εγκλωβισμό του ζευγαριού σε μια ακέραιη ηθική. Εξαιρετική καλλιτεχνική διεύθυνση, στιβαρές ερμηνείες και εν τέλει μια κινηματογραφική εμπειρία, παρά τις όποιες αστοχίες του σεναρίου και το αμήχανο φινάλε.
