Σχόλια/Κριτική
Βασισμένη σε μια ιστορία του Ισαάκ Ασίμοφ και στο βιβλίο The positronic man των Ασίμοφ και Ρόμπερτ Σίλβερμπεργκ, η ταινία δεν θα μπορούσε να είναι σκηνοθετημένη από άλλον εκτός του Κρις Κολόμπους, του σκηνοθέτη των μεγαλύτερων επιτυχιών όπως: «Η κυρία Ντάμπφάιρ», «Η ζωή σε δυο πράξεις», «Μόνος στο σπίτι 2», «Χάρι Πότερ 1 και 2», «9 μήνες» και πολλές άλλες… Eίναι ένα φιλόδοξο έργο που επιχειρεί να εξερευνήσει την ανθρώπινη φύση, την ηθική της τεχνητής νοημοσύνης και την αναζήτηση της ταυτότητας. Ο σκηνοθέτης Κρις Κολόμπους, γνωστός για τις ρομαντικές και οικογενειακές του ταινίες, προσφέρει μια συγκινητική αλλά και προβληματισμένη ματιά στη ζωή του Άντριου, ενός ανδροειδούς που επιθυμεί να γίνει άνθρωπος. Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, στον ρόλο του Άντριου, δίνει μια ερμηνεία που ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στο χιούμορ, τη συγκίνηση και τη φιλοσοφική αναζήτηση, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το εύρος του ταλέντου του. Παρόλο που η ταινία δεν έλαβε τις καλύτερες κριτικές από το κοινό και τους κριτικούς κατά την κυκλοφορία της, αποτελεί ένα έργο που αγγίζει θεμελιώδη ερωτήματα για τη ζωή και την ύπαρξη. Η ταινία αναδεικνύει τη σημασία της αγάπης, της δημιουργικότητας και της θνητότητας, καταφέρνοντας να προσεγγίσει με τρυφερότητα το παράδοξο της επιθυμίας του Άντριου να ζήσει ως άνθρωπος, ενώ γνωρίζει πως η ανθρώπινη φύση είναι εγγενώς συνδεδεμένη με τον θάνατο. Οι σκηνές του μέλλοντος είναι καλοσχεδιασμένες, αν και για κάποιους ίσως μοιάζουν υπερβολικά απρόσωπες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία δεν παρέμεινε πιστή σε όλες τις λεπτομέρειες του έργου του Asimov, κάτι που απογοήτευσε ορισμένους θαυμαστές του συγγραφέα, ενώ άλλοι εκτίμησαν την πιο συναισθηματική προσέγγιση. Ο Άνθρωπος Των Δύο Αιώνων (1999) παραμένει μια ταινία που διχάζει, αλλά ταυτόχρονα προκαλεί συζητήσεις για τη φύση του ανθρώπου, της τεχνολογίας και της ελευθερίας.
