Σχόλια/Κριτική
Η ταινία “Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Αυγή” είναι η συνέχεια της “Εξέγερσης” και αφηγείται την ιστορία του Σίζαρ, ενός εξελιγμένου πιθήκου που ηγείται μιας κοινότητας πιθήκων στο δάσος, μετά την εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού που έχει σκοτώσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Όταν μια ομάδα επιζώντων ανθρώπων εισβάλλει στην περιοχή των πιθήκων για να επαναφέρει την ηλεκτρική ενέργεια στην πόλη, ο Σίζαρ αποφασίζει να συνάψει μια εύθραυστη ειρήνη μαζί τους. Ωστόσο, η ειρήνη απειλείται από την αδιαλλαξία και τη βία και τόσο από την πλευρά των ανθρώπων, όσο και από την πλευρά των πιθήκων, οδηγώντας σε έναν αναπόφευκτο πόλεμο για τον έλεγχο του πλανήτη. Είναι ένα πολύ καλό χολιγουντιανο μπλοκμπάστερ που διατηρώντας την ισορροπία ανάμεσα στην περιπέτεια, την ένταση, το δράμα και την κοινωνική κριτική, κάνει μια αλληγορία πάνω στη διαχείριση της εξουσίας και την αντιπαράθεση με το διαφορετικό. Η ταινία έλαβε γενικά θετικές κριτικές από τους κριτικούς και το κοινό, οι οποίοι επαινούν την ιστορία, τη σκηνοθεσία, την ερμηνεία του Άντι Σέρκις ως Σίζαρ, τα οπτικά εφέ και τα μηνύματα που περνά η ταινία για την ανθρώπινη φύση, την εξουσία και την ειρήνη. Αν θα ξεχωρίζαμε κάποια από τα μηνύματα που διαπραγματεύεται η ταινία αυτά είναι:
- Το μήνυμα της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών ειδών και πολιτισμών, που εκφράζεται από την προσπάθεια του Σίζαρ και του Μάλκολμ να δημιουργήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού, παρά τις αντιθέσεις και τις προκαταλήψεις που υπάρχουν στις δύο πλευρές.
- Το μήνυμα της εξουσίας και της καταπίεσης, που αναδεικνύεται από την στάση του Κόμπα, ενός πιθήκου που έχει υποφέρει από τα βασανιστήρια και τα πειράματα των ανθρώπων, και θέλει να εκδικηθεί και να κυριαρχήσει πάνω σε αυτούς, ακόμα και με το κόστος του πολέμου και της απώλειας των δικών του.
- Το μήνυμα της ανθρωπότητας και της εξέλιξης, που φαίνεται από την αντίθεση μεταξύ των πιθήκων που έχουν αναπτύξει μια κοινωνία, μια γλώσσα και μια ηθική, και των ανθρώπων που έχουν υποχωρήσει στην βαρβαρότητα, την απελπισία και την αποξένωση, λόγω της επιδημίας και της καταστροφής του πολιτισμού τους.
