Σχόλια/Κριτική
Ο Ντέιβιντ Λιντς κατεδαφίζει το “αμερικάνικο όνειρο” και μαζί την απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας του Χόλιγουντ. Ακριβώς 20 χρόνια πριν είναι σα να μιλάει για το σήμερα για έναν κόσμο σε παρακμή, που δημιουργεί όνειρα, τα οποία μετατρέπονται σε εφιάλτες, όπως αυτός που ζει η ηρωίδα της ταινίας του Ναόμι Γουότς. Μια νεαρά επαρχιώτισσα που καταφθάνει στο Χόλιγουντ, ελπίζοντας να ζήσει το όνειρό της μπαίνοντας στην κινηματογραφική βιομηχανία. Μία ταινία μεθυστική, που συνεπαίρνει, ακόμη και σε κάποια ακατανόητα σημεία της, μέχρι το συγκλονιστικό τέλος της αποκάλυψης. Ένα νεονουάρ, που συνδυάζει το μυστήριο με το θρίλερ, το δράμα με το σαρδόνιο χιούμορ του Λιντς. Και συνάμα ένα ψυχογράφημα για τα καταπιεσμένα πάθη, τις γυναικείες ονειρώξεις, τις εμμονές, τη δυσβάσταχτη θλίψη κάτω από την επιφάνεια, τα υπαρξιακά αδιέξοδα, που πολλές φορές περιγράφονται μέσα από κλισέ κινηματογραφικών ταινιών, αποδεικνύοντας την επιρροή του Χόλιγουντ στον κόσμο και στη δημιουργία ενός ψεύτικου κόσμου. Εξαίσιες οι Ναόμι Γουότς και Λόρα Χάρινγκ, εντυπωσιακές ερμηνείες και από πολλούς δεύτερους ρόλους, ενώ η μουσική του Άντζελο Μπανταλαμέντι για μια ακόμη φορά διαπεραστική, συνδιαμορφώνοντας την απόκοσμη ατμόσφαιρα ενός εφιάλτη που δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα.
