Σχόλια/Κριτική
Γιατί να δω ή να μην δω την ταινία.
Είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της Φρίντας Λιάππα (ήταν τότε 33 ετών) η οποία έχει πει για αυτήν την ταινία: «Αφετηρία μου στάθηκε ένα μικρό θέμα σε μια εφημερίδα που διάβασα… για τη διπλή αυτοκτονία δύο αδελφών στα τέλη της δεκαετίας του 30. Τα πτώματά τους, που βρέθηκαν λίγο καιρό μετά, θάφτηκαν βιαστικά. Αυτό που με εντυπωσίασε σε αυτό το θέμα, ήταν η απίστευτη μοναξιά αυτών των γυναικών, όπως και η απόλυτη απομόνωσή τους από το κοινωνικό περιβάλλον». Οι δύο αδελφές στην ταινία έχουν μια παθολογική αγάπη η μία για την άλλη, σε σημείο απόλυτης ταύτισης.
Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από ένα ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου («Ο δρόμος προς την αγάπη»). Δεν θα δείτε κάτι βαρύ και δυσνόητο, κάθε άλλο. Όπως είχε πει η Φρίνται Λιάππα παλιότερα σε συνέντευξη της στον «Σύγχρονο Κινηματογράφο»: «Ηθελα να διηγηθώ μια ιστορία που θα έβγαζε νόημα και θα ήταν προσιτή στον καθένα».
