Σχόλια/Κριτική
Πρόκειται για την περιπλάνηση μιας γυναίκας σε μια έρημη και εγκαταλελειμμένη πόλη. Ξαφνικά θα βρεθεί μπροστά της ένας μοναχικός άντρας ενώ στην πόλη ακούγονται από μεγάφωνα φωνές που καλούν τον κόσμο να φύγει. Μαζί με τον νέο σύνοδο της θα προσπαθήσουν να φτάσουν στην θάλασσα αποφεύγοντας όσο μπορούνε την πρωινή περίπολο.
Δυστοπική ταινία φαντασίας που γνώρισε καλλιτεχνική επιτυχία στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Πήρε μέρος στο φεστιβάλ του Αβοριάζ το 1988 όπου αντιμετώπισε τα Τhe Hidden, Robocop, Ρrince of Darkness, Julia e Julia, Prince's Bride, Siesta και Near Dark για το μεγάλο βραβείο.
Πήρε μέρος και στο Fantasporto το '89 πάλι για το καλύτερο φιλμ ενάντια σε Dead Riggers, They Live, Fright Night 2, Alien Nation και το Monkey Shines του Romero.
Η κινηματογραφική αφήγηση είναι απλή, σε εξωτερικούς χώρους και με μονολόγους από τους Philip Dick, Raymond Chandler και Daphne de Morie.
Οι επιρροές λίγο από Stalker, Blade Runner, λίγο από post apocalyptic ταινίες του '70.
Όμως ο Νικολαΐδης καταφέρνει να φτιάξει κάτι δικό του σαν ένα κακό όνειρο περισσότερο από ότι πραγματικότητα.
Η ταινία, αν και έχει το ύφος του, είναι λίγο διαφορετική από τις υπόλοιπες του Έλληνα δημιουργού. Επίσης είναι σημαντική (προσωπική άποψη) λόγω του ότι η χώρα μας έχει βγάλει μικρό αριθμό ταινιών φαντασίας.
Όμως οι Ευρωπαίοι αναγνώρισαν την μοναδικότητά της, δίνοντας την ευκαιρία να αντιμετωπίσει στα ίσα μεγαθήρια στην ιστορία του είδους.
