Σκιές του Υποκόσμου (1955)

Il bidone
★★★★
Δράμα

113'

Italy, France

Italian, Latin, English

Ο Αουγκούστο και ο Πικάσο είναι μέλη μιας συμμορίας απατεώνων, που εκμεταλλεύεται την αφέλεια του απλού κοσμάκη. Ωστόσο ο Αουγκούστο νιώθει ότι γερνά χωρίς να έχει καταφέρει να κάνει κομπόδεμα, ενώ ο Πικάσο φοβάται ότι θα χάσει τη γυναίκα του, αν αυτή ανακαλύψει την αληθινή δουλειά του.

Federico Fellini

Federico Fellini, Ennio Flaiano, Tullio Pinelli

Nino Rota

Broderick Crawford, Giulietta Masina, Richard Basehart, Franco Fabrizi, Sue Ellen Blake, Irene Cefaro, Alberto De Amicis, Lorella De Luca

Σχόλια/Κριτική


Η ταινία Σκιές του Υποκόσμου (1955) είναι ένα δραματικό θρίλερ του Φεντερίκο Φελίνι, που ακολουθεί τις περιπέτειες τριών απατεώνων που εξαπατούν φτωχούς και αφελείς ανθρώπους στην Ιταλία της μεταπολεμικής εποχής. Η ταινία είναι μια σκληρή και συγκινητική ματιά στην ανθρώπινη φύση, την ενοχή, την εξιλέωση και την ελπίδα.
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Broderick Crawford ως ο Αουγκούστο, ένας ηλικιωμένος και μοναχικός απατεώνας που θέλει να επανασυνδεθεί με την κόρη του, ο Richard Basehart ως ο Πικάσο, ένας νεαρός και ευφυής απατεώνας που έχει μια πιστή σύζυγο και ένα μικρό παιδί, και ο Franco Fabrizi ως ο Ρομπέρτο, ένας ανεύθυνος και εγωιστικός απατεώνας που ζει για την επόμενη κομπίνα. Η Giulietta Masina, η σύζυγος του Φελίνι, παίζει την Ίρις, μια φτωχή και αθώα γυναίκα που ερωτεύεται τον Αουγκούστο. Η ταινία είναι μια από τις πιο σκοτεινές και ρεαλιστικές του Φελίνι, που δείχνει την απάνθρωπη πλευρά της κοινωνίας και την αδικία που υφίστανται οι πιο αδύναμοι. Η ταινία έχει επίσης μια ισχυρή ηθική διάσταση, καθώς οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των πράξεών τους και αναζητούν μια ευκαιρία για λύτρωση. Η ταινία είναι γεμάτη από συμβολισμούς και μεταφορές, που αναδεικνύουν την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα του Φελίνι. Η ταινία έλαβε ανάμεικτες κριτικές όταν κυκλοφόρησε, και απέτυχε εμπορικά. Ωστόσο, με τον χρόνο αναγνωρίστηκε ως ένα από τα παραγνωρισμένα αριστουργήματα του Φελίνι, και ως μέρος μιας ανεπίσημης τριλογίας με τίτλο Η Τριλογία της Μοναξιάς, μαζί με τα Λα Στράντα και Νύχτες της Καμπίρια.
Θεωρώ ότι είναι μια αν όχι εξαιρετική, σίγουρα κάτι παραπάνω από καλή ταινία, που προκαλεί τον θεατή να σκεφτεί την ηθική και την ανθρωπιά του. Τα αρνητικά της ταινίας είναι αρκετά: μελαγχολική και καταθλιπτική, με κάποιες ασυνέχειες και υπερβολές στο σενάριο. Μπορεί και να ξενερώσει του σημερινούς σινεφίλ που φυσιολογικά απέχουν από την πραγματικότητα που απεικονίζει. Αλλά το μεγαλείο της είναι ακριβώς αυτό: Φωτογραφίζει μια άλλη εποχή και αποτελεί μια σπουδαία μαρτυρία της ιστορίας, της κουλτούρας και της ψυχολογίας της Ιταλίας του 20ού αιώνα. Βαθμολογία  cityportal.gr 7,8/10

Trailer