Σχόλια/Κριτική
Τα οχτώ βουνά ("Le Otto Montagne") είναι μια δραματική ταινία, ιταλικής και βελγικής παραγωγής 2022, σε σκηνοθεσία Φελίξ Βαν Γκρόνινγκεν και Σάρλοτ Βαντερμίς, με τους Λούκα Μαρινέλι, Αλεσάντρο Μπόργκι, Λούπο Μπαρμπιέρο, Φιλίπο Τίμι, Έλενα Λιέτι κα.
Η κατάκτηση των βουνοκορφών μοιάζει με μία δικαίωση, καθώς απαιτείται προσπάθεια και μεγάλο ρίσκο. Η θέα από ψηλά ανοίγει την καρδιά, το μυαλό καθαρίζει από τα περιττώματα των κάμπων και των πόλεων, όπως και η ψυχή από τα μικρά και ασήμαντα που τη βαρυφορτώνουμε.
Ο Βέλγος σεναριογράφος και σκηνοθέτης Φελίξ Φαν Γκρόνινγκερ («Ένα Όμορφο Αγόρι» και «Ραγισμένα Όνειρα») μαζί με την ηθοποιό και σύντροφό του Σαρλότ Βάντερμις - στην πρώτη της σκηνοθετική προσπάθεια - μαγεμένοι από το μπεστ σέλερ του Ιταλού συγγραφέα Πάολο Κονιέτι, ερωτεύτηκαν την Ιταλία. Έμαθαν μέχρι και ιταλικά για να γυρίσουν στις ιταλικές Άλπεις το φιλμ, που κέρδισε το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο περσινό Φεστιβάλ των Καννών.
Το ζεύγος πρέπει, όμως, να γοητεύτηκε υπερβολικά και από την ιστορία της αντρικής φιλίας, των παιδικών τραυμάτων, της ψυχολογικής περιπλάνησης των δυο ηρώων, την ανάγκη για κάθαρση, την αποθέωση της άγριας φύσης και των βουνών.
Ο Μπρούνο είναι ένας βουνίσιος, που δεν θέλει να φύγει από το ορεινό χωριό του, εν αντιθέσει με τον πατέρα του, που τον παράτησε για να δουλέψει ως οικοδόμος στις πόλεις. Θέλει να μείνει στο χωριό του, να χτίζει σπίτια με τα χέρια και να ασχοληθεί και με την κτηνοτροφία. Ο Πιέτρο, θέλει να ξεφύγει και δουλεύει περιστασιακά σε διάφορες δουλειές, για να μπορεί να ταξιδεύει - να φτάσει μέχρι τα Ιμαλάια. Μεταξύ τους θα αναπτυχθεί μια αθώα και βαθιά φιλία, μια αλληλοεκτίμηση και αλληλεγγύη για τις προβληματικές σχέσεις με τους γονείς τους.
Δράμα για ευαίσθητες ψυχές, που γυρίστηκε με πάθος και ευγενικές προθέσεις, αναδεικνύοντας τα οικογενειακά τραύματα σε δυο νέους, αλλά και την αξία μίας γνήσιας φιλίας, που οι άντρες δυσκολεύονται να εκφράσουν με λόγια κι εκεί έρχονται οι εικόνες να δώσουν όλο το συναίσθημα, να φανερώσει με διαύγεια τα ανείπωτα. Ταυτόχρονα, τα υπέροχα πλάνα των βουνών, τα οποία έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ, γιατρεύουν την ψυχή των δυο ηρώων και των θεατών, προσφέροντας το απαραίτητο οξυγόνο στην καρδιά. Ένα οξυγόνο που λαμβάνουν και οι δυο πρωταγωνιστές και μεταδίδουν με τις υποβλητικές ερμηνείες τους.
Όμως, τα ωραία εδώ κάπου τελειώνουν, καθώς το σκηνοθετικό ζεύγος, παρασυρμένο από τη γοητεία που άσκησε πάνω τους το κείμενο του Πάολο Κονιέτι, θα πέσουν θύμα της υπερβολής, με τη λογοτεχνία να μπαίνει πάνω από την κινηματογραφική αφήγηση (το voiceover του Πιέτρο είναι μάλλον περιττό, τουλάχιστον στην έκτασή του), ενώ η επική διάρκεια του φιλμ, που φτάνει τις 2,5 ώρες, στο τέλος κρεμάει τη δραματουργία, ξεχειλώνει τον αρχικό πλούτο των συναισθημάτων. Με λίγα λόγια, η ταινία δίνει την αίσθηση ότι οι σκηνοθέτες αρχικά κατέκτησαν την κορφή ενός ψηλού και άγριου βουνού, αλλά το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με έναν λόφο της Ρώμης. Ε, δεν είναι και λίγο, γιατί υπάρχει και το ίσωμα του Βελγίου…
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Πιέτρο είναι ένα παιδί που έρχεται από την πόλη, το βιομηχανικό Τορίνο, ο Μπρούνο είναι το μοναδικό παιδί ενός σχεδόν εγκαταλειμμένου χωριού στο βουνό. Η γνωριμία τους ένα καλοκαίρι θα ενώσει για πάντα τις εντελώς διαφορετικές ζωές τους. Χάρης Αναγνωστάκης | ΑΠΕ ΜΠΕ
