Σχόλια/Κριτική
Η ταινία ακολουθεί τα βήματα του Θεανθρώπου από τη γέννηση ως την Ανάσταση, με πρωταγωνιστή τον Ενρίκε Ιραζόκουι. Η ταινία ήταν υποψήφια για το Χρυσό Λιοντάρι στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Υπήρξαν αντιδράσεις και απο την Αριστερά αλλά και από την Καθολική Εκκλησία, κυρίως ως προς το πρόσωπο του δημιουργού, ενός «κομμουνιστή και ομοφυλόφιλου σκηνοθέτη». Αλλά η ταινία κέρδισε και το Βραβείο της Καθολικής Εκκλησίας για τον Κινηματογράφο. Πολύ ιδιαίτερο και σημαντικό για την αποδοχή της ταινίας απο το πλήθος των πιστών, είναι ότι προβλήθηκε πανηγυρικά μεσα στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων. Αξίζει και με το παραπάνω να η δείτε. Είναι ίσως η καλύτερη ταινία για τον Χριστό που έγινε ποτέ. Και η ειρωνία είναι πως γυρίστηκε από ένα δηλωμένο άθεο, ομοφυλόφιλο και κομμουνιστή.
«Έβαλα σ’ αυτήν την ταινία, το έργο μου και τη ζωή μου. Έπρεπε να διηγηθώ μια ιστορία στην οποία δεν πίστευα. Έπρεπε να βυθιστώ στην ψυχή ενός που πιστεύει…Θέλησα να καταλάβω τα πάντα, θέλησα να δω μέσα απ’ τα μάτια ενός πιστού μια πραγματικότητα θρησκευτικού τύπου…. Μου είπαν ότι έχω τρία είδωλα: τον Χριστό, τον Μαρξ και τον Φρόυντ. Αυτά είναι φόρμουλες. Το μόνο μου είδωλο είναι η πραγματικότητα.» Πιέρ Πάολο Παζολίνι
