Κατά την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη τόνισε ότι αισθάνεται ιδιαίτερη τιμή που η Θεσσαλονίκη είναι η γενέτειρα του Μουσταφά Κεμάλ. Και πρόσθεσε ότι είναι ιδιαίτερα χαρούμενος που επισκέπτεται την Πόλη, η οποία συνυπήρξε με τη Θεσσαλονίκη από τα βάθη της Ιστορίας.
Δήλωσε πως επιθυμεί οι πολίτες των δύο χωρών να γνωρίσουν τη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη, οι Τούρκοι να γνωρίσουν τα οθωμανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης «Αυτό που είναι σημαντικό είναι οι Τούρκοι να αισθάνονται σα στο σπίτι τους στη Θεσσαλονίκη, όπως οι Έλληνες αισθάνονται σα στο σπίτι τους στην Κωνσταντινούπολη».
Πρόσφατα με το πιο φυσικό ύφος του κόσμου κατέβασε πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο κάποιοι δρόμοι να πάρουν και το παλιό τουρκικό όνομά τους. Ε ρε γλέντια… Δεν χρειάζεται να πω τι έγινε στο άκουσμα αυτών των προτάσεων, είχαμε από εγκεφαλικά επεισόδια μέχρι λιποθυμίες.
O Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης όχι μόνο τολμά να λέει ευθαρσώς τη γνώμη του, χωρίς τζιριτζάτζουλες, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος, αλλά προχωρά και στη διαδικασία να κάνει όσα πιστεύει ότι θα οδηγήσουν τη μικροαστική Θεσσαλονίκη στη λεωφόρο των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Τάσσεται υπέρ του γάμου των ατόμων ιδίου φύλου και τις υιοθεσίες παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια. «Το επιτρέπουν στην Αμερική και είναι μια κοινωνία πιο συντηρητική από την δική μας». Δεν κωλώνει να δηλώσει «Εάν γίνεται γκέι παρέλαση στη Νέα Υόρκη, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, σε όλες τις πόλεις δηλαδή που οι συμπολίτες μας θέλουν να επισκεφτούν για τη ζωντάνια τους, τον δυναμισμό τους, το ανοιχτό τους πνεύμα, γιατί να μη γίνουν και στη Θεσσαλονίκη». Βαθύτατη η κόντρα που ξεκίνησε με τη συντηρητική πλευρά της πόλης. Ακόμα και στα πιο γενικά θέματα όπως το παράνομο παρκάρισμα ή το κυκλοφορειακό, ενώ προσφέρονται για κλασικές δηλώσεις τύπου ναι θα κάνουμε πάρκιγκ, θα φτιάξουμε δρόμους, θα… θα…λόγια που κάνουν συμπαθή όποιον τα επαναλαμβάνει, αυτός παριστάνει τον τρελό του χωριού… «Ναι, ξεφουσκώνω τα λάστιχα των παράνομα παρκαρισμένων ΙΧ» δηλώνει, έχοντας πει μάλιστα ότι «είναι γαϊδούρι όρθιο όποιος παρκάρει παράνομα».
Σε ευθεία αντίθεση βρίσκεται ακόμα και με απλούς δημότες, δηλαδή τους συνήθεις ψηφοφόρους των κομμάτων… αυτούς που σήμερα συμμετέχουν στα κινήματα των Αγανακτισμένων και μπορεί να στέλνουν κατάρες στους 300 της Βουλής μα που στις εκλογές είναι πολύ πιθανόν ότι πάλι αυτούς, ή κάτι παρόμοιο θα ψηφίσουν. Αναφέρομαι στη μάζα που καταδικάζει ή καταδιώκει έναν πολιτικό, ανάλογα με τη στάση που έχει απέναντι στη ποδοσφαιρική ομάδα τους, απέναντι στα μικροσυμφέροντα τους ή στις συνδικαλιστικές τους διεκδικήσεις, που τους κερδίζεις εύκολα, αρκεί να πάς με τα νερά τους, ή απλά να μην πάρεις θέση για να μη στοχοποιηθείς, αυτός δεν κρατά το στόμα του κλειστό. Λέει αυτό που σκέφτεται «Είσαι ένα χαμένο κορμί, ένας νταβατζής των εργαζομένων που έχει να εργαστεί περίπου 20 χρόνια» είπε απευθυνόμενος στο πρόεδρο των εργαζομένων του δήμου, σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης.
Όταν οι πολιτικοί μας έχουν συνηθίσει να μην απαντούν, ή κυρίως να απαντούν, με ξενερωσιές τύπου εγώ είμαι Εθνική Ελλάδος, αυτός βγαίνει και δηλώνει: «Είμαι οπαδός του Άρη». Μαύρο εισπράττει από τους οπαδούς του ΠAOK που τον θεωρούν αντίθετο στα συμφέροντα τους και δυσαρέσκεια από τους φανατικούς του Άρη όταν δηλώνει πως και ο ΠAOK είναι μεγάλη ομάδα. Αλήτες αποκαλεί τους λίγους οπαδούς του Ηρακλή που παρεμπόδισαν την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. «Ασφαλώς και θεωρώ αλήτες και τους παράγοντες που κατάφεραν να ρίξουν τον Ηρακλή εκεί που είναι τώρα», δηλώνει σε σχετική ερώτηση. …και του κάνει μήνυση ο επίσημος Ηρακλής!
Μέχρι σήμερα η ποιότητα της κριτικής που ξέσπασε εναντίον του εκτείνεται από το ότι φοράει σκουλαρίκι, είναι άθεος, θέλει να βάλει τούρκικα ονόματα στους δρόμους, έχει τατουάζ, είναι μέθυσος, έχει επισκεφθεί γκέι μπαρ, έβαλε παγκάκια κόκκινα στη Τσιμισκή μέχρι τις διαμαρτυρίες γιατί πεζοδρόμησε την οδό Αγίας Σοφίας.
Και αυτός …αδιαφορεί, για την ακρίβεια δεν καταδέχεται καν να απαντήσει σε τέτοιου επιπέδου κριτικές. Παραμένει προσηλωμένος στο έργο του. Είναι δεδομένο πως η σχέση του με την πόλη, δεν στηρίζεται πάνω σε μια από τις συνηθισμένες λογικές δοσοληψίας. Δείχνει μια έντονη λαγνεία απέναντι της και μια αδιαφορία για τα σχόλια των τρίτων. Αντιμετωπίζει τη Θεσσαλονίκη σαν να ήταν η Ερωμένη του. Μια γκόμενα που γουστάρει από τη κορυφή μέχρι τα νύχια, της υπόσχεται ισόβια αφοσίωση, που τρελαίνεται να την υπηρετεί και όταν την κυκλοφορεί θέλει να του λένε πως είναι η πρώτη γκόμενα της υφηλίου. Επειδή τη γουστάρει όμως δεν σημαίνει ότι είναι και τυφλός. Βλέπει πως αυτή που αγαπά, δεν διαθέτει ποιότητα ζωής, απουσιάζουν οι πεζόδρομοι, τα αυτοκίνητα ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια και κλείνουν τις διαβάσεις, η Μητροπόλεως μοιάζει με μόνιμο πάρκιγκ. Από πάρκα μηδέν, από επίπεδο πολιτιστικό λίγο πάνω από το μηδέν και από αισθητική κάτω από το μηδέν. Δεν έχει παρωπίδες, βλέπει τις ρυτίδες, τα σημάδια της, ξέρει τα χούγια της, αναγνωρίζει το βαρύ παρελθόν της. Και προτείνει επεμβάσεις… και εδώ είναι που έρχεται στη μεγάλη κόντρα.
Πριν εκλεγεί, πίστευα ότι είχαμε να κάνουμε με έναν λαλίστατο αστό, που αναλώνεται να επιδεικνύει το προφίλ του προοδευτικού, ή με έναν ακόμα γραφικό Αριστερό της φάπας, ικανό μόνο για δηλώσεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μέχρι στιγμής όμως φαίνεται ότι έκανα λάθος. Ο κυρ Γιάννης δεν κρύβεται πίσω από μνημόνια και αντιμνημόνια, πίσω από γενικότητες. Σοκάρει και δεν προσπαθεί να γίνει αρεστός, αλλά να κάνει τη Θεσσαλονίκη αυτό που γουστάρει, Πρωτεύουσα Πόλη. Oι εν θερμώ δηλώσεις του, αποκαλύπτουν μια σχεδόν εφηβική αθωότητα. Θυμίζει πεισματάρικο παιδί! Ένα αλάνι που υποστηρίζει με πάθος τη γειτονιά του, που θα πάρει μέρος στον πετροπόλεμο, που για αυτόν ο φίλος του είναι κάτι ιερό και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Αν για παράδειγμα ήταν στην ίδια παρέα στα νιάτα τους, Μπουτάρης, Βούγιας και Βενιζέλος, τον Μπένι θα στέλναμε να διαπραγματευτεί με τη δίπλα γειτονιά, να ζητήσει πίστωση από το μπιλιαρδάδικο, τον Βούγια για να γράψει ένα mail για να ρίξουμε με γαλιφιές μια γκόμενα που θα γούσταρε κάποιος της παρέας και τον κυρ Γιάννη θα τον θέλαμε, αν ήταν να παίξουμε ξύλο με τους απέναντι ή για να προστατεύει τα νώτα μας… Όχι γιατί θα ήταν ο πιο νταής, αλλά γιατί θα ξέραμε ότι αυτό που λέει το πιστεύει και το εννοεί.
Το παρηγορητικό είναι πως άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος μαζί του, δεν μπορεί να μη αναγνωρίσει ότι επιτέλους κάτι πάει να γίνει μετά από μια χοντρόπετση σιωπή, που χρόνια ολόκληρα σκέπαζε τη πόλη, ενώ αυτή εκφυλιζόταν. Η Θεσσαλονίκη μετά από μια μεγάλη περίοδο εσωστρέφειας, φλερτάρει να ξαναμπεί στο δρόμο των μεγάλων πόλεων …και αυτό μόνο ένα μεγάλο αλάνι θα μπορούσε να το πετύχει…κόντρα σε όλους και σε όλα!
Σπύρος Σαρανταένας
ss@cityportal.gr
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
