Κριτική της ταινίας – Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Ο Πόλεμος των Ροχίριμ (“The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim”) Περιπέτεια φαντασίας κινουμένων σχεδίων, αμερικάνικης και ιαπωνικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Κέντζι Καμιγιάμα.
Ένα από τα πιο επιτυχημένα φραντσάιζ στην ιστορία του κινηματογράφου, με εισπράξεις δισεκατομμυρίων και 17 Όσκαρ στις αποσκευές του, επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη ως ταινία κινουμένων – και μάλιστα παραδοσιακών – σχεδίων, με την υπογραφή του φημισμένου Ιάπωνα σκηνοθέτη Κέντζι Καμιγιάμα στο animation.
Έχοντας στην παραγωγή την Warner Bros., σε συνεργασία με τη New Line Cinema και την ενεργή εμπλοκή του Πίτερ Τζάκσον, σκηνοθέτη που το όνομά του είναι συνυφασμένο με τη κινηματογραφική μεταφορά των μπεστ σέλερ του Τζ. Ρ. Τόλκιν, εδώ, το σύμπαν του Άγγλου συγγραφέα αναβιώνει σε ένα πρίκουελ, που διαδραματίζεται περίπου δύο αιώνες πριν τις ιστορίες των δυο τριλογιών, που απέκτησαν εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.
Το φιλμ, που ενδεχομένως να ξενίσει κάποιους από τους φανατικούς του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», καθώς στον ευρωπαϊκό μύθο εισχωρεί η ιαπωνική παράδοση κινούμενου σχεδίου, εξερευνά και επεκτείνει την επική ιστορία πίσω από το φρούριο του Helm’s Deep, αλλά και την ζωή μιας από τις πιο θρυλικές φιγούρες της Μέσης Γης, του Βασιλιά του Ρόχαν, Χελμ Χάμερχαντ.
Τοποθετημένη 183 χρόνια πριν τα γεγονότα της πρωτότυπης τριλογίας, η ιστορία διηγείται τη μοίρα του Οίκου του Χελμ Χάμερχαντ, του θρυλικού βασιλιά του Ρόχαν. Μία ξαφνική επίθεση του Γουλφ, ενός έξυπνου και αδίστακτου λόρδου που θέλει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, αναγκάζει τον Χελμ και τον λαό του να αντισταθούν μέσα από το αρχαίο οχυρό του Χόρνμπεργκ -ένα ισχυρό φρούριο που έγινε αργότερα γνωστό ως Χελμς Ντιπ. Απεγνωσμένη η Ήρα, η κόρη του Χελμ, πρέπει να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της και να ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν φονικό εχθρό που σκοπεύει να τους εξολοθρεύσει.
Η αίσθηση του παραδοσιακού σχεδίου και μάλιστα ιαπωνικής αισθητικής, μοιάζει ασύμβατh με το κινηματογραφικό σύμπαν του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», με τον ευρωπαϊκό αέρα μιας ιστορίας που βασίζεται σε ευρωπαϊκές μυθολογικές και πολιτισμικές αναφορές – και βεβαίως, τη σκοτεινή οπτική του Τζάκσον, αλλά σίγουρα θα ικανοποιήσει τους νεαρούς θεατές και ειδικά αυτούς που θα έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με την πολυθρύλητη ιστορία.
Με τη σιγουριά της γνώσης, ο Καμιγιάμα φτιάχνει μία στέρεη περιπέτεια, με προσεγμένα αλλά και συμβατικά σχέδια, αναδεικνύοντας μια ηρωίδα στην ιστορία, μία εμβληματική φιγούρα, που ανακαλύπτει το πεπρωμένο της και χωρίς να φοβηθεί τίποτα θα ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν επικίνδυνο εχθρό, σύμβολο μίας γενικευμένης τυραννίας.
Εν κατακλείδι, μία ενδιαφέρουσα συνέχεια ενός φραντσάιζ, που έχει υπερεκτιμηθεί και που σίγουρα θα χωρίσει σε δυο στρατόπεδα τους θιασώτες του Τόλκιν και των μεταφορών των βιβλίων του στον κινηματογράφο, με αυτούς που θα αμφισβητήσουν την animation εκδοχή και εκείνους που θα αισθανθούν μια χαρά ότι ο μύθος βρήκε τρόπο να συνεχίσει την κινηματογραφική του πορεία.
Με τις φωνές των Μπράιαν Κοξ (βασιλιάς Ρόχαν), Μιράντα Όττο (Έογουιν), Λουκ Πασκαλίνο (Γουλφ), Γκέα Ρόμιλι Γουάιζ (Ήρα) και Σον Ντούλεϊ (Φρέσα).
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μία ξαφνική επίθεση του Γουλφ, ενός αδίστακτου λόρδου που θέλει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, αναγκάζει τον Χελμ και τον λαό του να αντισταθούν μέσα από το αρχαίο οχυρό του Χόρνμπεργκ. Απεγνωσμένη η Ήρα, η κόρη του Χελμ, πρέπει να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της και να ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν φονικό εχθρό.
ΑΠΕ ΜΠΕ | Κριτική ταινίας: Χάρης Αναγνωστάκης
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
