Παρασκευή βράδυ κόσμος συνωστίζεται στον πολυχώρο του Μύλου. Στόχος του να μπει στο Club του Μύλου στη συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη, σε μία από τις τέσσερις μόλις εμφανίσεις του για φέτος στην πόλη μας.
Μέσα στο Club υπήρχε πάρα πολύς κόσμος. Όσο περνούσε η ώρα, τόσος περισσότερος κόσμος μαζεύονταν σε σημείο να είσαι κολλητά με όσους σε περιέβαλαν. Κανονική συναυλία δηλαδή, εκτός από εκείνους που είχαν βολευτεί στα τραπεζάκια του μαγαζιού. Το κοινό ήταν σχεδόν όπως το περίμενα, δεν με ξάφνιασε ιδιαίτερα η σύστασή του. Πολλές κοπέλες γύρω στα είκοσι που ήρθαν ν’ ακούσουν τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη με τα μελαγχολικά τραγούδια. Ήταν, όμως, και αγόρια της ίδιας ηλικίας αλλά και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ακόμα και κατά πολύ μεγαλύτερης που ήταν φυσικά κι αυτοί που κατά κύριο λόγο είχαν καταλάβει τα τραπεζάκια διαχωρίζοντας, κατά κάποιο τρόπο, τους εαυτούς τους από τους υπολοίπους. Ενδιαφέρον μου προκάλεσε η συζήτηση των νεαρών αγοριών δίπλα μου που πριν ξεκινήσει μιλούσαν για το “κλαμπάκι που πήγαμε χθες” και για μια τραγουδίστρια που “κάτι της είχε κάνει μια λουλουδού την ώρα που τραγουδούσε”. Όπως φαίνεται, το κοινό μάλλον ήταν ανοιχτό σε πολλά και διαφορετικά (;) είδη διασκέδασης.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης εμφανίστηκε εν μέσω χειροκροτημάτων και κραυγών κι απολογήθηκε για την γρίπη που τον ταλαιπωρεί, η οποία όμως δεν τον εμπόδισε από το να τραγουδήσει και να έχει μάλιστα και διάθεση γι’ αστεϊσμούς. Τα τραγούδια του είναι όλα γνωστά, λίγο-πολύ, και ο κόσμος ανταποκρινόταν και τραγουδούσε. Ίσως σε κάποια από αυτά βέβαια κάποιοι βαρέθηκαν ή έστω έδιναν αυτήν την εντύπωση. Το τραγούδι που προκάλεσε, ίσως, το μεγαλύτερο ενθουσιασμό και κατ’ εμέ όχι άδικα, ήταν ο Βόσπορος.
Ήταν μια ωραία βραδιά μεν, αλλά ίσως δεν είναι από τα πράγματα που μπορείς να κάνεις κάθε μέρα λόγω διάφορων παραγόντων. Λυπάμαι που μερικές φορές η διασκέδαση πρέπει να συνοδεύεται κι από ταλαιπωρία.
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
